" ความแรดได้แม่มาเต็ม "
1021 Words
@บ้านอนาวิน
อนาวินกลับมาถึงบ้านในเวลาสองทุ่ม เขาเดินเข้าบ้านมาด้วยอากาศมึนๆนิดๆ เนื่องจากว่าพึ่งกลับจากไปดื่มฉลองงานวันเกิดเพื่อนที่ผับ กำลังจะเดินขึ้นห้อง แต่ดวงนภามาขว้างไว้เสียก่อน
"เออ...คุณวินคะ..น้าขอรบกวนถามอะไรสักนิดได้ไหม
"ไม่ทราบว่าคุณวินพอจะเห็นเพลงขวัญไหมคะ เห็นว่าคุณวินพาน้องออกไป
"ฉันเป็นลูกคนเดียว ไม่มีน้อง ! ลูกเธอไปร่านที่ไหน ใครจะไปรู้ มาถามหากับฉันคงไม่คิดว่าฉันพิศวาทลูกสาวเธอหรอกนะ
"น้าไม่ได้คิดแบบนั้นเลยค่ะ เพียงแต่เห็นว่ามันค่ำมืดแล้ว ปกติเพลงขวัญจะกลับบ้านเร็ว แต่นี่มันค่ำมากแล้วยังไม่กลับ โทรไปก็ไม่รับ น้าเป็นห่วง เลยถามคุณวิน เผื่อคุณวินจะเห็นเพลงขวัญผ่านหูผ่านตาบ้าง...เห็นว่าเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน..
"ไม่เห็น...ค่ำมืดไม่ยอมกลับบ้าน..ป่านนี้คงจะไปแรดที่ไหนสักแห่ง..นอนถ่างขาให้ใครต่อใครเอาอยู่ล่ะมั้ง
"เพลงขวัญไม่ใช่คนแบบนั้นนะคะ
"หึ......ดูเธอจะมั่นใจในตัวลูกสาวซะเหลือเกิน ระวังเถอะสักวันจะท้องไม่มีพ่อ
อนาวินเดินขึ้นห้องไป โดยไม่ได้สนใจอะไรดวงนภาที่สีหน้าดูร้อนรนกระวนกระวายใจเลยสักนิด ดวงนภาถึงแม้จะเป็นเมียน้อยของพ่ออนาวิน แต่เธอก็เจียมเนื้อเจียมตัว ไม่เคยทำกิริยาไม่ดีใส่เขาเลยสักครั้ง ตรงกันข้ามเธอกลับมีแต่ความห่วงใย และความหวังดีให้กับเขา ผิดกับเขาที่เกลียดเธอกับลูกจนเข้ากระดูกดำ
@1 ชั่วโมงต่อมา
"ขอบคุณนะคะพี่ปืนที่มาส่งเพลง วันนี้รบกวนพี่ปืนกับปานมาก เพลงต้องขอโทษด้วยนะคะ
"รบกวนอะไรกัน คนกันเองทั้งนั้น เข้าบ้านเถอะ เดี๋ยวคุณน้านภาจะเป็นห่วง
"ขับรถดีดีนะคะ...😊
"ครับ 😊
เพลงขวัญเดินเข้ามาในบ้าน เห็นผู้เป็นแม่นั่งรออย่างกระวนกระวานใจ รีบเดินเข้าไปหามารดาในทันที
"แม่ค่ะ..
"เพลง ! หายไปไหนมาลูก แม่เป็นห่วงแทบแย่ โทรไปก็ไม่รับ..
"พอดีเพลงไปทำรายงานที่คอนโดปานน่ะคะ...แบตมือถือหมด เลยไม่ได้โทรบอกแม่ เพลงขอโทษด้วยนะคะ
เพลงขวัญโกหกแม่ออกไป ทั้งที่ไม่อยากจะทำ แต่ก็ต้องจำใจทำ เมื่อนึกถึงคำขู่ของอนาวิน และไม่อยากให้แม่ของเธอต้องลำบากใจในการที่จะอยู่บ้านหลังนี้
"ทีหลังจะไปไหนต้องบอกแม่ก่อนนะรู้ไหม แม่จะได้ไม่ต้องเป็นห่วง
"ค่ะแม่ 😊
"กินข้าวกินน้ำมาหรือยังลูก
"เรียบร้อยแล้วค่ะแม่....
"แล้วนี่ใครมาส่ง หนูปานเหรอ..
"พี่ปืนค่ะ...ปานทำรายงานจนเพลีย..มาส่งไม่ได้ พี่ปืนเลยอาสามาส่งแทน
"อ่อ..แล้วไม่ชวนพี่เขาเข้ามาดื่มน้ำดื่มท่าก่อนล่ะ...
"พี่เขากลับไปแล้วค่ะ...มันดึกพี่ปืนกลัวว่าจะรบกวนเสียเปล่า
"งั้นเพลงก็ขึ้นห้องเถอะจ๊ะ..ไปอาบน้ำอาบท่า..จะได้พักผ่อน
"ค่ะ 😊
เพลงขวัญเดินขึ้นห้องไป ห้องของเธอกับอนาวินอยู่ติดกัน เวลาเดินผ่านต้องค่อยๆเดิน กลัวว่าจะโดนดุเหมือนทุกครั้ง
@ห้องนอนเพลงขวัญ
"พี่วิน ! เข้ามาได้ยังไงคะ
เพลงขวัญเปิดประตู เปิดไฟก็ต้องตกใจ เมื่อคนที่อยู่ในห้องคืออนาวิน
"หึ...นี่มันบ้านของฉัน...ฉันจะเข้านอกออกในห้องไหน เมื่อไหร่ก็ได้ เธอลืมไปแล้วเหรอ
"แต่นี่มันห้องส่วนตัวของเพลง
"แต่นี่มันบ้านของฉัน !
"เห้อ...เอาเถอะค่ะ..เพลงไม่อยากทะเลาะกับพี่แล้ว .. พี่วินมีอะไรคะ
"เธอนี่มันก็เสน่ห์แรงไม่เบาเลยนิ...ไปทำอีท่าไหนล่ะ ไอ้ปืนถึงได้หลงหัวปักหัวปรำซะขนาดนั้น
"เสร็จจากฉันก็ไปต่อกับมันเลยดิ ความแรดได้แม่มาเต็มๆ ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นเลยจริงๆ
"พี่วิน..พี่ปืนเขาไม่ใช่คนแบบนั้น
"แบบนั้น.....แบบไหน ?
"แบบพี่ไง..ที่รังแกได้แม้กระทั้งคนไม่มีทางสู้
"ปากดีนักนะเพลงขวัญ
อนาวินจับแขนเพลงขวัญไว้แน่น ก่อนจะออกแรงบีบจนขึ้นรอยมือสีแดง
"โอ้ย..เพลงเจ็บนะ
"เจ็บก็จำ...จำว่าฉันไม่ชอบใช้ของร่วมกับใคร...เธอเป็นของฉัน...ห้ามไปนอนอ้าขาให้คนอื่น
"เพลงไม่ใช่ของของใคร...เพลงเป็นคน ไม่ใช่สิ่งของ
'แต่ฉันเห็นเธอเป็นแค่สิ่งของ หึ...ของเล่นซะด้วยสิ...และตอนนี้ดูเหมือนเธอกำลังจะเป็นของเล่นชิ้นโปรดของฉัน
"พี่วิน..ทำไมถึงเป็นคนแบบนี้
"ฉันจะเป็นคนแบบไหน แล้วยังไง จำเป็นต้องสนใจปลิงดูดเลือดอย่างเธอด้วยเหรอ
"พี่วิน !
"ไม่ได้อยากจะเหยียบเข้ามาในห้องนี้หรอก ฉันก็แค่เอาของมาคืน กระเป๋าเน่าๆกับมือถือเก่าๆของเธอ
"คืนแล้วก็ออกไปได้แล้วค่ะ...
"กล้าไล่ฉันเหรอเพลงขวัญ เธอมีสิทธิ์อะไร !
"ฉันไม่ไป..ฉันจะนอนห้องนี้..แล้วเธอเองก็ต้องนอนกับฉัน
"ไม่....
"หมับ !!!
"พี่วิน....อื้มมมม..อือ...
อนาวินจูบเพลงขวัญอย่างแรง ไม่มีความอ่อนโยนเลยสักนิด เขารังแกข่มเหงเธออีกครั้ง และครั้งนี้ดูเหมือนมันจะยาวนานมากกว่าเมื่อกลางวัน ตลอดทั้งคืนเขากระแทกแก่นกายเข้าออกอยู่หลายครั้ง เศษซากถุงยางอนามัยที่ใช้แล้วถูกโยนเกลื่อนทั่วทั้งบริเวณห้อง เพลงขวัญที่ขัดขืนดิ้นไปมาไม่หยุดจนในที่สุดก็หมดแรงและสลบคาท่อนเอ็นของเขาไป
"หึ....ผู้หญิงแรดๆแบบเธอ...ก็ไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงขายตัว...เตรียมตัวรับความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัสได้เลยเพลงขวัญ ฉันจะทำให้เธอกับแม่ของเธอหายไปจากชีวิตของครอบครัวฉันให้ได้
- Writer
