พรางรัก (ลูกเมียน้อย)

" เศษเสี้ยวของความรัก "

@19.00 น.

"ออกมากินข้าว

"เพลงอยากกลับบ้าน

"ไม่ให้กลับ

"พี่จะมาขังเพลงไว้แบบนี้ทำไมคะ...ทำเพื่ออะไร...ในเมื่อพี่คบกับปานแล้ว ก็ควรที่จะเลิกยุ่งกับเพลง

"ทำไม...ฉันจะยุ่งกับเธอแล้วใครจะทำไม...ทำไมต้องสนใจ..หึ..ตอนฉันคบกับเธอฉันยังไปเอากับคนอื่นได้เลย

"😢 พี่พูดเหมือนไม่รู้สึกผิดอะไรเลยนะคะ.....ทุกอย่างดูง่ายไปหมด

"ในชีวิตของฉันไม่เคยมีอะไรอยาก นอกจากการทำให้เธอกับแม่ของเธอออกไปจากครอบครัวของฉัน

"ที่ทำทุกอย่างเพราะอยากให้เพลงออกไปจากชีวิตสินะ 😢 เพลงถามจริงๆเถอะค่ะ..ทุกครั้งที่พี่ทำให้เพลงเจ็บ..พี่มีความสุขมากไหม..มีสักเศษเสี้ยวของความรู้สึกไหม..ที่จะนึกสงสารเพลงบ้าง 😢

"เธอเลิกพูดจาเพ้อเจ้อแบบนี้สักทีเถอะเพลงขวัญ เธอก็รู้ว่าฉันทำทุกอย่างไปเพื่ออะไร

"รู้ค่ะ..แต่เพลงแค่อยากฟังจากปากพี่...😢 อยากฟังจากปากคนที่เพลงรัก

"ความรักมันไม่มีอยู่จริงหรอกนะเพลงขวัญ ระหว่างเธอกับฉันมันเป็นไปไม่ได้ เธอเป็นลูกของเมียน้อยพ่อฉัน...ฉันไม่มีวันรักเธอ

"เข้าใจแล้วค่ะ...😢...ต่อไปเพลงจะไม่ถามพี่อีก แต่ขอร้องได้ไหมค่ะ...อย่าขังเพลงไว้แบบนี้เลย...แค่นี้เพลงก็เจ็บจนแทบจะทนไม่ไหวแล้ว

เพลงขวัญก้มหน้าหลบสายตาของอนาวิน มือเล็กรีบปาดน้ำตาที่ไหลอย่างห้ามไม่อยู่ พยายามแล้วที่จะกลั้นมันเอาไว้ แต่สุดท้ายก็ทำไม่ได้ รู้ทั้งรู้ว่าคำตอบจะเป็นยังไง แต่ก็ยังดื้อรั้นที่จะถาม ท้ายที่สุดก็เป็นตัวเองที่เจ็บกับคำตอบนั้น

"เธอเก็บเสื้อผ้าของเธอไว้...พรุ่งนี้ฉันจะไปส่ง...

"ค่ะ..

อนาวินหันหลังเดินออกจากห้อง วางจานข้าวลงบนโต๊ะ แล้วเอามือลูบผมตัวเอง สูดหายใจเข้าปอดลึกๆ พยายามข่มอารมณ์ ไม่อยากมองหน้าเพลงขวัญเลยสักนิด กลัวเหลือเกินว่าตัวเองจะใจอ่อน กับสายตาเศร้าโศกนั้น...ความรักไม่มีอยู่จริง...สำหรับเขาเธอเป็นแค่เครื่องมือในการเขี่ยเมียน้อยพ่ออกจากชีวิตเท่านั้น..เขาจะไม่มีวัน..ตกหลุมพรางเธอเด็ดขาด นั้นคือความคิดของเขาในตอนนี้

@1 สัปดาห์ต่อมา ~ มหาลัย

"เพลงวันหยุดยาวนี้เราไปเที่ยวทะเลกันนะ : ปาน

"คิดยังไงถึงอยากไปทะเล ร้อยวันพันปีไม่เห็นเคยชวน

"ก็พี่วินเขาชวน...พวกพี่ๆเขาจะไปเที่ยวพักผ่อน...พี่ปืนก็ไปนะ... : ปาน

"งั้นเพลงไม่ไป..

"ทำไมอ่ะ...ไปด้วยกันสิ..ถ้าเพลงไม่ไปแล้วใครจะไปเป็นเพื่อนปานล่ะ : ปาน

"แต่พี่วินเขาคงไม่อยากให้เพลงไปด้วยหรอก ปานก็รู้ว่าเขาเกลียดเพลงจะตาย

"เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง...ปานขอพี่วินแล้ว..พี่วินโอเค..ขออะไรเขาก็ตามใจเราหมดนั่นแหละ...นี่ยังบอกให้เราชวนเพลงไปให้ได้.. ไปนะ...น๊าเพลงนะ : ปาน

"เพลงไม่อยากไป..อยากพักผ่อนอยู่บ้านมากกว่า ปานไปเที่ยวกับแฟนให้สนุกเถอะ

"แต่ปานอยากให้เพลงไปด้วย...นะ...ไปด้วยกัน...ถ้าเพลงไม่ไปแล้วปานจะนอนกับใคร ปานเป็นผู้หญิงคนเดียวกับพี่โซ่ก็ไม่ค่อยสนิท เพลงไม่ไปเพลงต้องเหงามากแน่ๆเลย : ปานทำท่าทางออดอ้อน..เธออยากให้เพื่อนรักได้ไปพักผ่อน จะได้ไม่ต้องฟุ้งซ่าน คิดมากเรื่องผู้ชายคนนั้น

"ก็ได้.....ไปก็ไป..

"เย้.....เพลงน่ารักที่สุด 😊 : ปานกอดเพลงด้วยความดีใจ

เพลงขวัญตอบตกลงไปอย่างจำยอม เธอไม่ได้อยากไปเลยสักนิด ไม่อยากเห็นอนาวิน หนึ่งสัปดาห์มานี้เธอกับเขาไม่ได้เจอกัน ไม่ได้คุยกันเลยสักคำ เห็นหน้ากันแค่ตอนเดินผ่านเท่านั้น ต่างคนต่างนิ่ง ทำเหมือนคนไม่เคยรู้จักกัน...คงจะมีแต่เธอเท่านั้นที่เจ็บปวดกับความรู้สึกนั้นอยู่ฝ่ายเดียว ส่วนอนาวินเขาคงจะมีความสุขกับปาน ถึงขนาดชวนกันไปเที่ยว แม้รู้ว่าตัวเขาเองที่เป็นต้นเหตุของความเจ็บปวดนั้น แต่ก็ยังให้เธอไป แถมยังให้ปานมาชวนเธออีก เขามันคนใจร้าย

@โรงอาหาร

"...สวัสดีค่ะพี่ๆ 😊 : ปานสวัสดีรุ่นพี่ทุกคนที่นั่งทานอาหารอยู่ (วิน โซ่ บาส ปืน)

"เป็นไงปาน..เพลงยอมไปไหม : ปืนถามปานออกไป สีหน้าท่าทางดูลุ้นกับคำตอบเอามากๆ แต่หารู้ไม่ว่ามีอีกคนที่ตั้งใจรอฟังมากกว่า แต่ทำทีท่าวางมาดนิ่งเฉยทั้งที่ในใจอยากรู้แทบแย่

"แหม....ตั้งใจฟังเชียวนะพี่ปืน..ออกนอกหน้าเกินไปแล้ว : ปาน

"อย่าพึ่งมาล้อ รีบบอกมาก่อน : ปืน

"เพลงตกลงค่ะ....แต่กว่าจะยอมตกลง เล่นเอาปานออดอ้อนซะยกใหญ่ 😆 : ปาน

"เยส ! ... 😊 : ปืน

"เกินไปล่ะไอ้ปืน : โซ่

"ก็กูดีใจ...😊 : ปืน

"แล้วเป็นไงบ้าง เพลงดีขึ้นหรือยัง ยังมีอาการป่วยอยู่ไหม ยังเครียดอยู่หรือเปล่า : ปืน

"ปานว่าช่วงนี้เหมือนเพลงจะเงียบๆผิดปกติ..แต่ก่อนก็ว่าเงียบแล้วนะ..แต่เนี้ย..ยิ่งเงียบกว่าเดิมอีก หน้าตาก็ดูซึมๆ..ชวนไปไหนก็ไม่ไป...กินข้าวก็น้อย...น้ำหนักลดตั้งหลายกิโลแน๊ะ สงสัยจะยังลืมไอ้ผู้ชายห่วยแตกคนนั้นไม่ได้ : ปาน

"แค๊กๆ แค๊ก ...! อนาวินสำลักน้ำออกมาจนเพื่อนๆต่างหันมามอง

"เป็นไรว่ะไอ้วิน... : บาส

"เปล่า..แค่ไม่ทันระวังเลยสำลัก

"อย่าไปสนใจมัน เล่าต่อปาน ยังไงต่อ : ปืน

"มึงนี่ก็นะ หายใจเข้าหายใจออกก็เป็นน้องเพลง ชอบเขาแต่ไม่ยอมบอกเขา...ไม่รู้จะเก็บไว้ทำไม : โซ่

"ก็น้องไม่ได้ชอบกูนี่หว้า...ขืนบอกไป..น้องตีตัวออกห่าง...จะทำยังไง : ปืน

"ตกลงจะฟังไหมค่ะ ถ้าไม่ฟังปานจะกลับแล้วนะ : ปาน

"ฟังดิ...เล่ามา...เดี๋ยวตอนเย็นเติมคอยล์ให้ : ปาน

"น่ารักอ่ะ 😊 : ปาน

"ตั้งแต่ออกจากโรงพยาบาล ปานสังเกตเพลงตลอด พอถามถึงผู้ชายคนนั้น ดูเพลงจะไม่ค่อยอยากพูดให้ฟังเท่าไหร่ ถามทีไรตาแดงทุกที ปานเลยไม่กล้าถามต่อ ปานอยากให้เพลงลืมคนเลวๆแบบนั้น เลยคิดว่าพาเพลงไปเที่ยวพักผ่อนในวันหยุดยาวน่าจะดี เลยบอกเพลงว่าพี่วินชวนปานไป ปานไม่มีเพื่อน เลยขอให้เพลงไปด้วย ตอนแรกเพลงปฏิเสธ บอกว่าพี่วินคงไม่อยากให้เพลงไป แต่ปานบอกไปว่าขอพี่วินแล้ว และพี่วินเป็นคนบอกให้ชวนเพลง ปานอ้อนเพลงอยู่นาน ดราม่าใส่ตั้งเยอะ กว่าจะยอมตกลง : ปาน

"นี่..ปานเอาชื่อพี่ไปอ้างเหรอ !

อนาวินขมวดคิ้วถามออกไป เขาไม่ได้ชวนปาน แต่ปานกับปืนต่างหากที่ชวนพวกเขาไป ถ้าปานบอกเพลงขวัญแบบนั้น เพลงขวัญก็ต้องเข้าใจว่าเขาอยากไปเที่ยวกับปาน ยิ่งทำให้เธอคิดลึกเข้าไปอีก ทำอะไรทำไมต้องเอาเขาไปเกี่ยว หงุดหงิดกับปานจริงๆ

"ก็พี่วินเป็นแฟนปาน ไม่ให้อ้างชื่อพี่วิน แล้วจะอ้างชื่อใครล่ะค่ะ : ปาน

"เออน่า..ไอ้วิน..ถือว่าช่วยเพื่อน : บาส

"ช่วยยังไง ?

"อ้าว..มึงยังไม่รู้เหรอ ว่าไปทะเลครั้งนี้ ไอ้ปืนมันจะไปทำคะแนนจีบน้องเพลง พวกเราต้องหาโอกาสให้มันได้อยู่กับน้องเพลงสองต่อสอง สร้างสถานการณ์คับขัน ให้ไอ้ปืนเป็นฮีโร่มาช่วย น้องเพลงจะได้เห็นความดีของมัน แล้วเปิดใจให้มันบ้าง : บาส

"ใครเป็นคนคิดแผนนี้

"ปานเองค่ะ 😊 ยังไงปานก็จะเอาเพลงมาเป็นพี่สะไภ้ของปานให้ได้ : ปาน

"ไร้สาระ...เพลงขวัญไม่มีทางหลงรักไอ้ปืนได้หรอก

"พี่รู้ได้ไง...อะไรมันก็ไม่แน่นอน ไม่เคยได้ยินเหรอคะ..คนเราเวลาอกหัก ผิดหวังกับความรัก หัวใจจะอ่อนแอ คนแบบนี้ แพ้ความรักความเอาใจใส่ ช่วงนี้แหละเหมาะที่จะทำคะแนน 😊 : ปาน

อนาวินถอนหายใจ สีหน้าดูไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด...ใบหน้าคมจ้องมองไปที่ปืนอย่างเอาเรื่อง ไม่รู้ตัวเหมือนกันว่าเผลอแสดงความไม่พอใจออกไป

"มึงมองกูเพื่อ ?.... มึงอย่าคิดขัดขว้างเด็ดขาดนะไอ้วิน ถึงมึงจะไม่ชอบเพลงขวัญ แต่มึงก็ไม่มีสิทธิ์มาขัดขว้างกู : ปืน

"ถ้ามึงคิดว่ามึงจะทำให้เพลงขวัญชอบมึงได้ ก็ลองดู แต่กูขอเตือนไว้ก่อนว่ามึงอย่าไปยุ่งกับเธอให้มาก

"นี่ถ้ากูไม่รู้มาก่อนว่ามึงเกลียดน้องเพลงเข้าใส้ กูคงคิดว่ามึงกำลังหวงอยู่แน่ๆ อาการมึงแบบโคตรเหมือนหมาหวงกระดูกอ่ะ 😆 : บาส

"เสือก !

"อ้าวไอ้นี่... : บาส