ตอนที่ 9 กระแทกมันแรงๆ NC25+
1200 Words
องค์ฟาโรห์ทรงถอดฉลองพระองค์ที่อยู่เบื้องล่าง อีกทั้งยังเปียกน้ำโยนออก เหลือเพียงพระวรกายเปลือยเปล่า แล้วพระองค์ทรงขึ้นคร่อมทันที จับพระหัตถ์สองของพระนางไว้ แล้วจึงประกบพระโอษฐ์ของพระนาง เมื่อพระนางได้รู้รสชาติจูบเป็นครั้งแรก ถึงกับพระเนตรกลมโตด้วยความตกพระทัย พระองค์จึงถอนพระโอษฐ์ให้นางหายใจ ค่อยประกบพระโอษฐ์อีกครั้ง สอดพระชิวหาเข้าไปเกี่ยวพันกับพระชิวหาของพระนาง ครั้งนี้องค์หญิงตอบสนองดีขึ้น พระชิวหาของพระนางเข้ามาในโพรงพระโอษฐ์ของพระองค์ อยู่เนิ่นนาน แล้วจึงถอนพระโอษฐ์
องค์ฟาโรห์ทรงเลื่อนพระหัตถ์มากอบกุบบนพระถันที่ใหญ่โตทั้งสองข้างที่ขาวผ่อง ทำให้เกิดรอยแดงจางๆ ตามพระดัชนีขององค์ฟาโรห์ พระโอษฐ์ปลายยอดพระถันของพระนางอย่างคลั่งไคล้ พระหัตถ์หนาอีกข้างหนึ่งใช้พระดัชนีเข้าไปแหวกแพรไหมที่มีสายธารชุ่มฉ่ำ
"อร๊าย...อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ะ..."
พระนางทรงร้องครางไม่เป็นศัพท์ พระหัตถ์หนาออกมาจากการกุมพระถัน จึงล้มใช้พระโอษฐ์โลมเลียที่ใยไหมอีกครั้งพระชิวหาเข้าไป องค์หญิงกลับทรงร้องครางดังขึ้น ทำให้องค์ฟาโรห์คาโมสพึงพอใจอย่างมาก พอเอาถอนพระชิวหาออกมาจากพระนาง ทำให้สายธารหลั่งไหลราวกับแม่น้ำไนล์พิโรธ
"น้องหญิงพร้อมนะ" องค์ฟาโรห์คาโมสถามเช่นนี้ องค์หญิงอาร์ทีน่าทรงพยักพระพักตร์ราวกับว่าสมยอม พร้อมที่จะเป็นส่วนหนึ่งกับองค์ฟาโรห์
องค์ฟาโรห์ทรงสอดความเป็นพระองค์เข้าไปในพระวรกายของพระนางทันที ทำให้พระนางทรงร้องด้วยความเจ็บปวดยิ่งนักเหมือนเอากริชนับพันมาทิ่มแทง เพราะด้วยความเป็นชายที่ใหญ่โตเกินกว่าที่พระนางจะรับไว้ได้ทั้งหมด พระดัชนีจิกลงพระอังสาทั้งสองข้างและทุบตีบรรเทาความเจ็บที่องค์ฟาโรห์มอบให้ องค์ฟาโรห์จึงปล่อยให้พระนางทุบตีไปตามที่พระนางปรารถนา ถ้าเป็นหญิงอื่นคงสั่งประหารไปเสียแล้ว
"เอามัน...ออกไป...หม่อมฉันเจ็บ"
พระนางตรัสแผ่วเบาด้วยพระสุรเสียงที่เจ็บปวดยิ่งนัก พระอัสสุชลไหลรินออกมาทันที (พระอัสสุชล แปลว่า น้ำตา)
"น้องหญิง ไม่ต้องกลัว เจ็บครั้งเดียวเท่านั้น"
องค์ฟาโรห์ทรงประทับพระโอษฐ์ซับพระอัสสุชลแผ่วเบา แต่ยังคงอยู่ในพระโยนีของพระนาง เพราะพระนางขมิบเข้าไม่ยอมปล่อย พระองค์ค่อยๆ ถอดออกมา แล้วเอาไปใหม่ เข้าออกอย่างช้าๆ จนพระนางปรับองค์ได้ แล้วจึงยกบั้นพระองค์ตอบรับพระองค์ ทำให้พระนางยกพระวรกายขึ้นสูงเด่นเหนือพระแท่น พระหัตถ์เรียวยึดพระองค์เป็นหลัก (พระโยนี แปลว่า อ***********ง)
"ฝ่าบาท...แรง...แรง...หน่อย...อา..."
พระนางความเสียวกระสันเช่นนี้ มีหรือองค์ฟาโรห์จะไม่ตอบสนองพระนาง พระองค์ทรงเข้าสุดออกสุด รุนแรง เร่าร้อน และหนักหน่วงด้วยพระอารมณ์ดิบ และยากำหนัดที่ทรงเสวยเข้าไป
"อร๊าย....โอ...โอ้..."
"โอ...อา...อา...อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ะ"
องค์ฟาโรห์ทรงร้องกระเส่าอย่างที่ไม่เคยเป็น มีพระราชดำริว่า เหตุใดถ้ำแห่งนี้จึงคับแคบเช่นนี้ ไม่เหมือนสตรีผู้อื่นที่พระองค์เคยได้ร่วมเตียงมาก่อน
"อา..."
องค์หญิงทรงร้องครางกระเส่าเร่าร้อน ขณะที่พระนางปลดปล่อยออกมาถึงสามครั้ง องค์ฟาโรห์จึงเร่งพระวรกายสอดใส่ไม่ยั้งจนกระทั่ง
"โอ...โอ...โอ้...อา..."
องค์ฟาโรห์ปลดปล่อยสายธารเข้าสู่พระวรกายของพระนางทันที และทรงประทับพระโอษฐ์หนาลงบนพระโอษฐ์บางอย่างดูดดื่มเนิ่นนานและถอนออกในไม่ช้า ขณะที่พระองค์ยังไม่ถอดความเป็นชายออก องค์หญิงกลับแย้มพระโอษฐ์ให้พระองค์ ด้วยสีพระพักตร์ที่มีความสุข
"ข้ารักเจ้า อาร์ทีน่า" องค์ฟาโรห์ตรัสด้วยสุรเสียงมั่นคง แล้วจึงออกมาจากพระวรกายของพระนาง สายธารของพระองค์และพระนางหลั่งไหลดุจสายน้ำ เพราะองค์ฟาโรห์ไม่ได้เสด็จไปประทับนอนกับสนมองค์ไหนที่ใดมาแรมเดือน ทำให้สายธารนั้นไหลหลั่งเช่นนี้
องค์ฟาโรห์ทอดพระเนตรองค์หญิงด้วยความรัก ความเสน่หา และเทิดทูนบูชา ทรงลงมาสวมกอดกระชับพระนางจากด้านหลังขอพระนาง
"ฝ่าบาท บอกกับหญิงทุกคนรึเปล่า" องค์หญิงอาร์ทีน่าตรัสถาม และทรงหันหลังมาหาทอดพระเนตรองค์ฟาโรห์ ที่ทอดพระเนตรพระนาง อีกทั้งองค์ฟาโรห์ทรงแย้มพระสรวล พระหัตถ์หนาลูบลงบนพระปรางค์ที่มีโลหิตฝาดเช่นนั้น
"ข้าบอกเจ้าเป็นคนแรก รู้ไม่ว่าข้ารักเจ้าตั้งแต่เห็นเจ้าเดินเข้ามาในงานเลี้ยง วันนั้นที่เจ้าหลับบนเก้าอี้ ข้ามาส่งเจ้าพอนำเจ้าวางบนเตียง คิดจะลักหลับเจ้าสักหน่อย แต่ต้องหักห้ามใจ ข้าอยากให้เจ้าสมยอม ไม่ใช่ข่มเหงเจ้าเช่นนั้น" องค์ฟาโรห์ตรัสเช่นนี้ เช่นนี้ แล้วแย้มพระสรวล พระหัตถ์หนาเกลี่ยพระเกศาที่ลงมาปกที่พระพักตร์ มาทัดที่ข้างพระกรรณ (พระกรรณ แปลว่า หู)
"ขอบพระทัยเพคะ ฝ่าบาท" พระนางตรัสเช่นนี้ และแย้มพระสรวล องค์ฟาโรห์จึงประทับพระโอษฐ์ที่พระนลาฏแผ่วเบาด้วยความรัก
"เจ้าเรียกชื่อข้าว่า คาโมส สิ" องค์ฟาโรห์ตรัสด้วยพระสุรเสียงที่อ่อนโยน
"คาโมส" องค์หญิงอาร์ทีน่าตรัสด้วยพระสุรเสียงที่อ่อนหวาน แล้วก็เอาเพลาสีไปสีมากับองค์จนมันต้องการพระนางอีกครั้ง
"เจ้ายั่วข้ารึเปล่า น้องหญิง" องค์ฟาโรห์ตรัสถามด้วยพระสุรเสียงที่แผ่วเบา และวาบหวามยิ่งนัก
"หม่อมฉันเปล่าเสียหน่อย"
พระนางทรงขึ้นคร่อมองค์ฟาโรห์ทันที แล้วทรงบิดขี้เกียจ แล้วจึงวางพระหัตถ์ทั้งสองข้างวางบนพระอุระแกร่งขององค์ฟาโรห์
"คาโมส" องค์หญิงตรัสแผ่วเบา ราวกับร่ายมนตร์สะกดอันเย้ายวนให้พระองค์ลุ่มหลง การพระทำเช่นนี้ ไม่มีผู้ใดทำให้พระองค์หวั่นไหวเช่นเดียวกันองค์หญิงอาร์ทีน่าพระองค์นี้
"ว่าไง องค์ราชินีของข้า" องค์ฟาโรห์ตรัสแผ่วเบาด้วยความต้องการมีมากยิ่งนัก
"ให้หม่อมฉันทำอะไรเพคะ"
"ขี่มันเลย อาร์ทีน่า"
องค์หญิงอาร์ทีน่าจับความเป็นชาย เข้าสู่พระวรกายของพระนางทันที
"โอ...อา..."
องค์หญิงร้องครางแผ่วเบา พร้อมกับองค์ฟาโรห์
"ให้หม่อมฉันทำเช่นไรต่อเพคะ" องค์หญิงตรัสถามด้วยพระสุรเสียงกระเส่ายิ่งนัก
"กระแทกมันแรงๆ เลยที่รัก"
องค์ฟาโรห์ตรัสเช่นนี้ พระนางขยับพระวรกายขึ้นลงด้วยความต้องการของพระนางเอง พระนางไม่เคยลิ้มรสรักจากผู้ใดนอกจากองค์ฟาโรห์ผู้นี้ พระนางรู้สึกว่ายิ่งขย่มยิ่งทำให้พระนางยิ่งชอบเป็นไหนๆ อีกทั้งควบคุมด้วยพระองค์เองอีกด้วย ยิ่งทำให้พระนางทรงเสียวกระสันเป็นไหนๆ
"อ๊ะ...อ้า...อ๊ะ...อ๊ะ...คาโมส...ชอบ...มั้ย...."
พระนางตรัสถาม ด้วยสุรเสียงขาดช่วงขาดตอน
"ชอบสิกระแทกให้แหลกเลย น้องหญิง"
องค์ฟาโรห์ทรงตรัสขึ้น ทำให้พระนางลำพองพระทัยเอาใหญ่เสียทีนี้
"อา...."
"โอ...โอ้..."
"...อา..."
- Writer
