ตอนที่ 5 ระลึกถึง NC21+
814 Words
องค์ฟาโรห์เสด็จกลับมาจากตำหนักตะวันตก จึงรีบเสด็จเข้ามาในตำหนักตะวันออกทันที เหล่านางกำนัลถอดฉลองพระองค์จากพระวรกายออก นางกำนัลสองคนหมายจะจับความเป็นชายที่กำลังแข็งเป็นไต เพื่อช่วยใช้พระองค์เสร็จสม พวกนางก็พลอยได้รับอานิสงส์ไปด้วย เพราะองค์ฟาโรห์นิยมเสพสังวาสดุเดือดแค่ไหน องค์ฟาโรห์กดนางกำนัลผู้นั้นนั่งลุกคุกเข่า นางกำนัลผู้นี้รู้ดีว่าต้องทำสิ่งใดจึงใช้ริมฝีปากโลมเลียความเป็นชายทันที และใช้มือช่วยสาวขึ้นลง องค์ฟาโรห์ปิดพระเนตรลงทันที
"อา..."
นางกำนัลผู้นี้เข้าออกตามที่พระหัตถ์หนากำลังกดหัวของนาง ทำให้นางสำลักสายธารของพระองค์ที่พวยพุ่งออกมา และไหลย้อนมาที่ริมฝีปากด้วยเช่นกัน นางกำนัลผู้นี้จึงใช้นิ้วกลางเกลี่ยริมฝีปากราวกับยั่วยวน และนางก็ลุกขึ้นยืนหมายจะเล้าโลมให้พระองค์อยากเสพสังวาสกับนาง แต่พระองค์ยกพระหัตถ์ขึ้น ทำให้นางต้องถอยออกจากห้องทรงน้ำรวมถึงนางกำนัลที่อยู่ในบริเวณนี้ด้วยเช่นกัน ถ้ายังดื้อดึงอยู่ต่อหัวอาจจะหลุดออกจากบ่าก็เป็นได้
องค์ฟาโรห์เสด็จลงมาประทับนั่งในสระสรงน้ำขนาดใหญ่ ที่สามารถลงไปในสระนั้นได้สิบกว่าคน อีกทั้งมองออกผ่านพระบัญชร ทอดพระเนตรเห็นเมืองที่กว้างใหญ่กินเนื้อที่สุดลูกหูลูกตา และทอดพระเนตรเห็นฝั่งของแม่น้ำไนล์ที่ไหลหล่อเลี้ยงชาวอียิปต์อีกมากมาย
องค์ฟาโรห์ทรงระลึกถึงองค์หญิงอาร์ทีน่าครั้งที่เห็นพระพักตร์ครั้งแรกในท้องพระโรงวันนี้ ทำให้พระองค์หลงใหล จนไม่อยากเสพสังวาสกับนางกำนัลผู้นั้น ทั้งที่พระองค์เกิดกำหนัดถึงเพียงนี้ แค่คิดถึงพระพักตร์งดงามขององค์หญิงอาร์ทีน่าที่มากไปด้วยพระสิริโฉม ทำให้พระองค์เปลี่ยนพระทัยไม่เสพสังวาสกับนางกำนัลผู้นั้น
"แต่เห็นเจ้าเพียงครั้งเดียว ทำให้ข้าคลั่งไคล้ถึงเพียงนี้ ถ้าข้าได้เสพสังวาสกับเจ้า ข้าจะไม่ให้นอนสามวันสามคืนเลยทีเดียว น้องหญิง"
"ฝ่าบาท เมื่อคืนไม่ได้นอนหรือพระเจ้าค่ะ" อารอสทูลถามองค์ฟาโรห์ เขามองเห็นใต้พระเนตรที่ดำคล้ำ ราวกับว่าคนไม่ได้นอนทั้งคืน
"ใช่ เมื่อคืนข้านอนไม่ค่อยหลับ" องค์ฟาโรห์ตรัสเรียบเฉย พระองค์ทอดพระเนตรมองฎีกาที่เหล่าขุนนางถวายให้พระองค์
หลังจากนั้นไม่นานนัก ทหารหน้าพระตำหนักเข้ามารายงานว่า ผู้ตรวจการแทนพระองค์ขอเข้าเฝ้า
"เข้ามาได้" องค์ฟาโรห์ตรัสเรียบเฉย ชายหนุ่มผู้นึ่งก้าวเดินเข้ามาในห้องทรงงานขององค์ฟาโรห์ ชายผู้นี้จึงถวายบังคมพระองค์ทันที
"ถวายบังคม พระเจ้าค่ะ"
ชายผู้นี้เขามีนาม ซามอน เขามีตำแหน่งหน้าที่เป็นผู้ตรวจการแทนพระองค์ อีกทั้งเป็นน้องชายเพียงคนเดียวของราชองครักษ์อารอส
"มีอะไรจะรายงานข้า" องค์ฟาโรห์ฟาโรห์ตรัสถาม
"ปีนี้น้ำดี เก็บเกี่ยวได้พอสมควร ตั้งแต่ที่พระองค์ลดภาษี ชาวบ้านชาวเมืองก็มีความสุข" ซามอนทูลองค์ฟาโรห์ถึงความสุขของเหล่าราษฎรเช่นนี้ ทำให้องค์ฟาโรห์ทรงมีความปีติยินดียิ่งนัก หลังไม่ได้ทำสงครามมาห้าปี เหล่าราษฎรก็กินดีอยู่ดีมากขึ้น สุขใดจะเท่ากับราษฎร์กินดีอยู่ดี
"เจ้าไปพักผ่อนเถอะ" องค์ฟาโรห์ทรงตรัสเช่นนี้กับซามอน
"พระเจ้าค่ะ" ซามอนน้อมรับพระราชบัญชาทันที
"คืนนี้เจ้าสองคนมานั่งกินเหล่าเป็นเพื่อนข้า" องค์ฟาโรห์ตรัสอีกครั้ง
"พระเจ้าค่ะ"
ทั้งสองทูลองค์ฟาโรห์พร้อมกัน
องค์หญิงอาร์ทีน่าตื่นจากบรรทมช้าๆ ทอดพระเนตรมองไปรอบห้อง ทำให้พระนางทรงล่วงรู้ได้ทันทีว่า ที่นี่คือตำหนักตะวันตกขององค์ราชินี พระนางทรงระลึกได้ว่าพระนางเสวยน้ำหวานที่ทำจากผลองุ่น และทอดพระเนตรนางรำระบำชาอีกอียิปต์ที่ร่ายรำไปกับเสียงดนตรี หลังจากนั้นก็บรรทมบนพระเก้าอี้อย่างไม่รู้องค์ แต่ทว่าผู้ใดพาพระนางกลับมา
"ข้ากลับมาได้อย่างไร เมื่อคืนข้ายังอยู่ในงานเลี้ยงอยู่เลย" องค์หญิงอาร์ทีน่าตรัสถามด้วยความสงสัย
"เมื่อคืน องค์หญิงบรรทมที่พระเก้าอี้ องค์ฟาโรห์ทรงอุ้มองค์หญิงกลับมาที่ตำหนักเพคะ" เซียราทูลบอกด้วยรอยยิ้ม องค์หญิงกลับมีพระพักตร์แดงราวกับแต่งแต้มด้วยสีชาดด้วยความเขินอายที่บรรทมอย่างไม่รู้พระองค์เช่นนี้ ต่อพระพักตร์ขององค์ฟาโรห์
"ข้าอยากอาบน้ำแล้ว" องค์หญิงตรัสแผ่วเบา และเสด็จลงจากพระแท่นบรรทมเสด็จไปยังสระน้ำ โดยมีซาเลนประคองพระนางขณะที่เสด็จ
- Writer
