หลังจากวันนั้นที่คริมาเห็นลูกสาวร้องไห้เสียใจ เธอจึงไม่พาลูกสาวของเธอไปเจอเขาอีกเลย ส่วนวันเสาร์เธอจะพาลูกสาวไปฝากไว้กับคนงานในไร่แห่งนี้ที่มีลูกอายุรุ่นราวคราวเดียวกันกับลูกสาวของเธอ ซึ่งเด็กๆ ก็จะพากันวิ่งเล่นอยู่ในบริเวณไร่ หรือใกล้ๆ กับที่พ่อแม่ของเด็กๆ ทำงานอยู่
วันนี้คริมาอยู่เคลียร์เอกสารค่าเเรงของคนงาน เธอปล่อยให้อนาคินเข้าไปในไร่คนเดียว ตอนนี้ความสัมพันธ์ในฐานะเพื่อนร่วมงานที่ดีของเธอกับอนาคินเริ่มเปลี่ยนไป ระยะห่างระหว่างเขาและเธอมีมากขึ้น เธอไม่ให้ความสนิทสนมกับเขาเหมือนเมื่อก่อน ต่างคนต่างก็ทำตามหน้าที่ของตัวเอง ทุกอย่างที่เกิดขึ้นทำให้เธอรู้สึกอึดอัดยามเมื่อต้องเห็นหน้าเขา
ทางด้านอนาคินเองก็รู้สึกได้ว่าคริมามีท่าทีที่แปลกไปไม่เหมือนเดิม เธอเว้นช่องว่างระหว่างเขากับเธอให้ห่างมากขึ้น แต่ชายหนุ่มก็พยายามที่จะไม่สนใจ เขาพยายามเรียนรู้งานในไร่ทั้งหมด ในอนาคตเขาอยากจะย้ายมาทำไร่
