หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป
หลังจากที่ทุกคนกลับกรุงเทพฯ กันหมดแล้ว คริมาก็มาดูแล อนาคินเหมือนเดิม แต่ช่วงนี้เธอและชายหนุ่มยังไม่ได้เข้าไปทำงานในไร่ เพราะพ่อเลี้ยงต้องการให้อนาคินพักผ่อนให้หายดีเสียก่อน และวันนี้ก็เป็นวันเสาร์ ลูกสาวของเธอไม่ต้องไปโรงเรียน เด็กหญิงดีใจที่จะได้เล่นกับคุณลุง เด็กน้อยเฝ้ารอวันเวลาให้ถึงเสาร์อาทิตย์ไวๆ เพื่อที่จะได้อยู่กับคุณลุงใจดีที่ตามใจเด็กน้อยหมดทุกอย่าง จน คริมาต้องร้องห้ามเกรงว่าลูกสาวของเธอจะเสียคนเพราะถูกตามใจมากจนเกินไป
“คุณคินทานข้าวทานยาเรียบร้อยแล้วใช่มั้ยคะ”
“อืม”
“วันนี้คุณคินอยากไปไหนหรือเปล่าคะ?”
“ปกติเราจะไปที่ไหนกัน!” ชายหนุ่มไม่ตอบแต่ถามคำถามกลับไปจนคนถูกถามทำหน้าแปลกใจ
“เอ่อ..ปกติหลังจากที่คุณคินทานอาหารเช้าเรียบร้อยแล้ว เราก็จะเข้าไปในไร่ค่ะ จากนั้นก็ไปทานอาหารกลางวันที่โรงอาหาร และเข้าไร่ต่อค่ะ จากนั้นก็กลับบ้านค่ะ” หญิงสาวอธิบายให้ชายห
