ตอนพิเศษ : ฮันนีมูน
“ว้าย!” รุ้งตะวันร้องขึ้นด้วยความตกใจ เมื่อจู่ ๆ เขาก็สอดมือเข้ามาโอบรอบเอวแล้วพลิกตัวให้เธอลงมานอนข้างล่าง ส่วนเขาก็สลับขึ้นไปคร่อมร่างเธอไว้อย่างรวดเร็ว “เล่นอะไรของคุณเนี่ย ตกใจหมด” เธอเอ็ดและฟาดแขนเขาทีหนึ่ง พร้อมทำสีหน้ายุ่ง ๆ ใส่
“จับกดไง” วริศตอบหน้าเป็น ไม่ได้รู้สึกผิดสักนิด มิหนำซ้ำยังโน้มใบหน้าลงไปซุกที่ซอกคอหอม เลื่อนมือข้างหนึ่งขึ้นไปกอบกุมอกอวบซึ่งมีเพียงบิกินี่เนื้อบางห่อหุ้ม
“อื้อ คุณ อย่าเพิ่งทำนะ ฉันยังไม่ได้ถ่ายรูปเลย” คนตัวเล็กพยายามดันร่างของสามีออก เธอรู้ดีว่าถ้าไม่ห้ามตอนนี้ เขาทำจริง ๆ แน่
“ค่อยถ่ายก็ได้ ตอนนี้แสงไม่สวย”
“สวย ทำไมจะไม่สวย”
“ตอนบ่ายสวยกว่า”
“มั่ว ตอนบ่ายร้อนจะตาย”
“ถ้างั้นก็รอตอนเย็น พระอาทิตย์ตก แสงสวยกว่า” ชายหนุ่มโน้มน้าว ใบหน้าคร้ามคมเลื่อนไปจูบบริเวณแอ่งชีพจร ก่อนจะลากริมฝีปากลงมาเรื่อย ๆ จนถึงเนินอกสวย
“อ๊ะ คุณ...
