“ลืมไปแล้วเหรอว่าเป็นผีเสื้อของใคร ถึงได้เที่ยวกางปีกโชว์คนอื่นไปทั่ว!”
น้ำเสียงที่ตะคอกเข้าหน้าเต็มไปด้วยอารมณ์ขุ่นมัว ทั้งที่ฉันเองยังไม่ได้ไปให้ท่าหรือว่ากางปีกโชว์ใครอย่างที่เขากล่าวหาแม้แต่นิด
“แต่หนูยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะคะ”
“อย่าเถียง! แค่เธอเข้ามาในเขตที่ผู้ชายเยอะขนาดนี้มันก็ไม่ควรแล้ว ลืมไปแล้วเหรอว่าพวกผู้ชายมันน่ากลัวแค่ไหน”
“...”
ใครจะไปลืมลงล่ะ ฉันยังจำเหตุการณ์นั้นได้แม่น ไม่เคยที่จะลืมมันได้เลยสักวัน...
“เงียบทำไม!”
“ขอโทษค่ะ”
ฉันก้มหน้าเอ่ยเสียงเบาหวิว รู้สึกผิดขึ้นมาในอก โดยที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนนี้กำลังรู้สึกผิดกับอะไร
“ขอโทษทำไม รู้เหรอว่าผิดอะไร”
“ไม่รู้ค่ะ”
“งั้นก็แปลว่าขอโทษประชดสินะ”
“...”
เขาแปลความหมายแบบนั้นได้ยังไงกัน ฉันไม่ได้พูดอะไรแบบนั้นสักหน่อย ในความคิดของเขา จะอคติต่อฉันน้อยลงกว่านี้ไม่ได้เลยเหรอ
“ถ้าเฮียคิดแบบนั้นก็เอาเลยค่ะ ลงโทษหนูเลย”
“อล
