เหตุผลอะไรบ้างที่เรายังอยู่กับคนที่ทำร้ายจิตใจเราได้ตลอดเวลาและทำให้เรารู้สึกด้อยค่าตัวเอง ฉันว่า... มันก็คงเป็นความรักละมั้ง ถึงรู้ดีว่าการเดินออกมามันย่อมดีกว่าการต้องอยู่กับสถานะที่ไม่ชัดเจนแบบนี้ แต่สุดท้ายใจเจ้ากรรมมันก็เลือกที่จะกำความเจ็บ แล้วปิดหูปิดตาให้กับทุกเหตุผลที่กำลังตะโกนร้องประท้วงอย่างไม่ยอมลดละ
“ได้กลับสักที!! คิดถึงที่นอนจะแย่อยู่แล้วว”
ยัยพิมตะโกนร้องออกมาอย่างอัดอั้น ในระหว่างที่พับเก็บผ้าห่มใส่ถุงผ้า วันนี้เราต้องกลับกันแล้ว นั่นจึงเป็นสาเหตุที่ทุกคนกระตือรือร้นกันเป็นพิเศษ
“เมื่อคืนพวกแกได้ยินเสียงปะ”
เพื่อนที่นอนอยู่ด้านในสุดหันมาถามทุกคนที่อยู่ในห้อง
“ไม่นะ เงียบสนิท สงสัยเป็นเพราะพวกเราไปจุดธูปบอกกล่าวท่านตอนเย็นแน่ ๆ”
ยัยพิมรีบเอ่ยตอบอย่างให้ความสนใจ แต่ฉันกลับมองว่าเป็นเรื่องที่งมงายสิ้นดี ไม่ใช่ว่าตั้งใจจะลบหลู่ แต่เป็นเพราะเมื่อคืนนี้ฉันกับเฮียคินน์ต่
