นับจากวันนั้นเธอก็ได้เจอกับผู้หญิงมากหน้าหลายตาของพ่อที่แวะเวียนมาปรนเปรอสวาทให้กับเจ้าของอู่ซ่อมรถชื่อดังคนนี้คนที่ใครๆ ต่างก็เรียกเขาว่า ‘เสี่ยก้อง’
หญิงสาวก้มลงมองรูปถ่ายของมารดาใบเดียวที่เธอแอบเก็บไว้ เป็นรูปที่มีเธอ มารดาและบิดาโอบกอดกันด้วยความรักใคร่ ซึ่งตอนนั้นเธออายุเพียงแค่ห้าขวบเท่านั้น
แต่เมื่อถึงวันเกิดปีที่หก มารดาก็ทิ้งเธอไปอย่างเลือดเย็นที่สุด ท่านไป...ในตอนที่เธอกำลังจะเป่าเค้ก นับแต่นั้นมาเธอก็ไม่เคยฉลองวันเกิดอีกเลย ส่วนบิดาก็เอาแต่ทำตัวเป็นพ่อหม้ายเนื้อหอมและเลี้ยงเธอด้วยเงินมาตลอด
และการที่ไม่มีมารดาคอยดูแล รวมถึงการต้องอยู่ท่ามกลางช่างซ่อมรถมากมายทำให้เธอกลายเป็นผู้หญิงที่มีบุคลิกแข็งกระด้าง พูดจาห่ามๆ และไม่เคยกลัวใครมาตลอด
แล้วผู้หญิงแบบเธอจะเป็นแม่ที่ดีให้กับลูกได้หรือเปล่านะ?
“เชิญหมายเลข D20 รับยาที่ช่องห้าค่ะ”
กัญญาดาเงยหน้าขึ้นมองหน้าจอมอนิเตอร์แล้วก้มลงม
