ข้าวสวย....
หลังจากผ่านไปหลายวันตอนนี้น้องฟ้าสวยเริ่มจะเข้ากับคนอื่นๆในครอบครัวได้แล้วโดยเฉพาะพ่อของฉันกับอาฟิวที่มักจะแย่งกันเอาใจหลานสาวหลานอยากได้อะไรอยากกินอะไรก็จะรีบไปหามาให้แทบทันทีจนแม่ฉันกับอาบัวต้องคอยปรามเพราะเกรงว่าหลานสาวจะเป็นเด็กเอาแต่ใจแต่พ่อกับอาฟิวก็ไม่มีใครฟังเพราะกลัวหลานสาวจะไม่รักแล้วยิ่งลูกสาวของฉันเป็นเด็กขี้อ้อนขนาดนี้อย่าว่าแต่แด๊ดดี้ของแกจะหมดตัวเลยค่ะคุณปู่คุณตาก็คงจะไม่เหลือเช่นกัน
"ครามไหนๆก็ไหนๆแล้วมีหลานให้ลุงอุ้มอีกสักคนสองคนสิลุงจะได้ไม่ต้องแย่งกับพ่อเราดูดิอุ้มหลานไปเล่นน้ำโน่นละ" พ่อของฉันบ่นกับพี่ฟ้าครามหลังจากที่อาฟิวอุ้มน้องฟ้าสวยออกไปเล่นน้ำที่สระหน้าบ้านทำเอาพ่อของฉันหัวฟัดหัวเหวี่ยงเพราะเพิ่งเล่นกับหลานได้แป๊บเดียวก็โดนอาฟิวแย่งไปซะแล้ว
"ครับเดี๋ยวคืนนี้ผมจัดการให้ครับ^^" พี่ฟ้าครามพูดพร้อมกับส่งยิ้มเจ้าเล่ห์มาทางฉัน
"พ่อคะทำไมพูดแบบนี้อ่ะสวยก็
