ข้าวสวย...
ตอนนี้ฉันนอนกอดพี่ฟ้าครามบนเตียงนอนฉันกอดเขาเขากอดฉันเรากอดกันด้วยความรักเต็มหัวใจ
"พี่โกรธสวยหรือเปล่า" ฉันถามพี่ฟ้าครามหลังจากที่ฉันเล่าเรื่องของลูกให้เขาฟังพร้อมกับเอารูปของฟ้าสวยให้เขาดูตั้งแต่วันที่แกลืมตาดูโลกวันแรก ฉันเงยหน้ามองเขาก็รู้สึกสงสารพี่ฟ้าครามจับใจเขาดูรูปลูกไปก็ร้องไห้ไปจนฉันต้องคอยปลอบ
"โกรธเรื่องอะไรครับ"
"ก็เรื่องที่สวยปิดบังพี่ไม่บอกพี่เรื่องลูกไงคะ"
"ไม่โกรธหรอกครับเพราะพี่เข้าใจว่าทำไมสวยถึงไม่บอกพี่ตอนนั้นพี่มันทำตัวไม่ดีทำให้สวยต้องร้องไห้เสียใจ ถ้าตอนนั้นพี่ชัดเจนพี่ยอมรับกับความรู้สึกไม่อคติกับสวยทุกอย่างมันคงไม่เป็นแบบนี้"
"สวยเองก็ผิดที่ตอนนั้นสวยเอาแต่ตามตอแยพี่จนพี่รำคาญแถมยังสร้างเรื่องให้พี่ไม่พอใจอีก ไม่แปลกหรอกที่พี่จะทำแบบนั้นกับสวย"
"สวยไม่ผิดหรอกพี่รู้ว่าที่สวยทำลงไปเพราะสวยรักพี่ถ้าสวยไม่รักพี่สวยคงไม่ทำแบบนั้นใช่ไหม"
"ค่ะ เพราะส
