“งั้นไปกันจ้ะ เราไปบ้านกะทิกัน” หลังจากหันหลังไปปิดประตูบ้านอย่างหนาแน่น สวมรองเท้าแตะ ธารธาราก็พยักหน้าพร้อมชักชวนสาวน้อยเสียงหวาน
จากนั้นสองสาวต่างวัยก็เดินไปยังบ้านของผู้ใหญ่บ้านซึ่งอยู่ไม่ไกล ธารธาราล้างเท้าก่อนจะก้าวขึ้นเรือนไม้สัก พอขาพ้นบันไดขั้นสุดท้ายเท่านั้นแหละว่าที่คุณแม่ก็ต้องตาค้าง รีบหันหลังกลับ เมื่อเห็นคนที่เธอไม่อยากเจอตลอดชีวิตนั่งพับเพียบเรียบร้อยอยู่ต่อหน้าผู้ใหญ่บ้านและภรรยา และนั่นก็ทำให้คนที่ดั้นด้นมาหาเมียซึ่งนั่งหันหน้าออกมาทางบันไดถึงกับลุกพรวดพราดขึ้น แล้ววิ่งตามพร้อมร้องตะโกน
“น้ำ! เดี๋ยวก่อนสิน้ำ! คุยกันก่อน!”
“ไม่! อย่าตามมานะ! ไอ้คนใจร้าย!”
เธอตะโกนตอบโต้ขณะสาวเท้าเร็วๆ ไปยังบ้านริมทะเลของตัวเอง ทว่ายังไม่ทันจะเปิดประตูแล้วแทรกตัวเข้าสู่ภายในอีกฝ่ายก็ตามมาทัน และคว้าแขนเรียวไว้ได้เสียก่อน
“เดี๋ยวก่อนสิน้ำ คุยกับเมศก่อนได้ไหม” หลังจากที่อีกฝ่ายหันมา
