อุ้มรักโซ่คล้องใจ

ถุงแตก

หลังจากที่พายุโหมกระหน่ำลงอย่างต่อเนื่องอีกหลายต่อหลายครั้ง ทุกอย่างมันก็จบลงเกือบเป็นเวลาเช้าของวันใหม่ ชายหนุ่มตั้งใจว่ายังไงเสียเขาคงต้องคุยกับหญิงสาวก่อน จากสิ่งที่เขาได้รับจากเธอเมื่อคืน เขาคงจะทิปให้เธออีกมาหน่อย

แต่สิ่งที่เขาคิดกลับผิดคาดขึ้นมาทันที เมื่อคู่นอนที่แสนเร่าร้อนแต่อ่อนประสบการณ์ของเขาหวีดร้องขึ้นมาเสียงดัง ทำให้เขาตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจในเสียงกรีดร้องที่แหลมเหลือเกินของเธอ ทีเมื่อคืนล่ะไม่ร้องแบบนี้ นั่นทำให้ชายหนุ่มลุกขึ้นนั่งมองหน้าหญิงสาว ในขณะที่เขามีเพียงผ้าห่มที่ปิดบังส่วนสงวนของเขาอยู่

“หมอภู นี่หมอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง หมอทำอะไรพิม” พิมพิชชาโวยวายทันทีที่เห็นหน้า เพราะผู้ชายที่เปลือยกายและล่วงละเมิดเธอเมื่อคืนคือ ภูชิตศัลยแพทย์มือดีของโรงพยาบาลที่เธอทำงานอยู่ และก็มีหลายข่าวลือบอกว่าเขาคือทายาทที่จะสืบทอดโรงพยาบาลต่อ แต่เขาก็ไม่ได้ทำตัวข่มทุกคนแต่อย่างใด เขายังคงใช้ชีวิตในแบบฉบับของหมอทั่วไป นี่มันอะไรกันสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดไม่ใช่ความฝัน แต่มันคือความจริง และผู้ชายที่พาเธอไปถึงฝั่งฝันครั้งแล้วครั้งเล่าคือหมอภูชิตนี่เอง

“เดี๋ยวก่อนนะ ผมคุ้นๆ หน้าคุณ คุณคือพยาบาลที่โรงพยาบาลนี่นา แล้วคุณมาอยู่ที่ห้องนี้ได้ยังไง” ภูชิตก็ตกใจไม่ต่างกัน เมื่อเวลาที่ฟ้าสว่าง เขาได้เห็นหน้าหญิงสาวชัดๆ เธอคือพยาบาลที่โรงพยาบาลของเขา ใครมาเล่นอะไรกับเขาเนี่ย นั่นทำให้ภูชิตต้องหยิบมือถือโทรหานายหน้าของผู้หญิงที่เขาซื้อบริการเมื่อคืน

“รอแป๊ปนะ เดี๋ยวเรื่องของเราค่อยกลับมาคุยต่อ” ชายหนุ่มเดินโทงเทงไปคว้าผ้าเช็ดตัวมาพันกายไว้ ก่อนที่จะเดินออกไปคุยโทรศัพท์ที่ระเบียง เพียงไม่นานชายหนุ่มก็ต้องกลับเข้ามาด้วยความหัวเสีย เพราะความจริงแล้ว ผู้หญิงที่เขาซื้อบริการไว้เมื่อคืนเกิดประสบอุบัติเหตุ ทำให้มาหาเขาไม่ได้

นายหน้าพยายามติดต่อเขาหลายต่อหลายครั้ง แต่ชายหนุ่มปิดเสียงโทรศัพท์มือถือไว้ ทำให้เขาไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์และเข้าใจไปใจไปว่าผู้หญิงที่อยู่ในห้องคือผู้หญิงที่เขาซื้อมา ความชิบหายเริ่มขึ้นแล้ว ชายหนุ่มกลับมาพร้อมกับใบหน้าเคร่งเครียดหลังจากที่วางสายเรียบร้อยแล้ว ส่วนหญิงสาวนั้น ทันทีที่เขาออกไปคุยโทรศัพท์ เธอก็รีบลุกขึ้นมาแต่งตัว ก่อนจะนั่งรออยู่ที่โซฟาเพื่อตกลงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน

“เรื่องที่เกิดทั้งหมดมันเป็นเรื่องเข้าใจผิด แต่สิ่งที่ผมทำกับคุณเมื่อคืน มันคงจะเอ่ยแค่คำว่าขอโทษไม่พอ ผมคิดว่าผมต้องรับผิดชอบคุณคุณพิม” ภูชิตเอ่ยออกมาอย่างตัดสินใจ