อุ้มรักโซ่คล้องใจ

ถุงแตก...1

“หยุดค่ะหมอ หมอไม่ต้องรับผิดชอบอะไรหรอกค่ะ เพราะว่ามันเป็นเรื่องเข้าใจผิด พิมขอแค่ให้หมอเงียบ และไม่บอกเรื่องนี้กับใคร ความลับของเราสองคนจะจบลงที่นี่ พิมขอแค่นี้ได้มั้ยคะ” พิมพิชชาเอ่ยออกมาหลังจากที่เธอไตร่ตรองอย่างรอบคอบ

แน่นอนว่าศัลยแพทย์หนุ่มคนนี้มีแต่ผู้หญิงแย่งกันเป็นคนข้างกายเขา แต่ไม่เคยมีใครได้ตำแหน่งนั้นเลย แต่ถ้าจะให้เธอฉวยโอกาสกับตำแหน่งที่หลายๆ คนอยากได้ เธอก็ไม่เอาหรอก จะให้เขามารับผิดชอบทำไม ในเมื่อก็เห็นๆ อยู่ว่าผิดด้วยกันทั้งคู่ ด้วยเพราะเบอร์ห้องที่เธอเห็นจากคีย์การ์ดมันเลยทำให้เธอรู้ว่าเธอเข้าห้องผิดนั่นเอง แล้วจะให้เธอผลักความรับผิดชอบนั้นไปให้เขา เธอทำแบบนั้นไม่ได้แน่นอน

“แต่คุณยังบริสุทธิ์อยู่นะคุณพิม” ภูชิตเอ่ยออกมาด้วยความไม่เข้าใจ รอยเลือดเป็นวงที่เห็นอยู่บนผ้าปูที่นอนสีขาว มันตอกย้ำให้เขารู้ว่าเธอนั้นบริสุทธิ์แค่ไหน

“ช่างมันเถอะค่ะหมอ ฉันไม่อยากเห็นแก่ตัวดึงหมอเอาไว้ ทั้งที่เรื่องทั้งหมดมันเป็นเรื่องผิดพลาด หมอคงไม่อยากมาแต่งงานกับใครสักคน เพียงเพราะว่าหมอพลาดหรอกนะ” พิมพิชชายกเหตุผลขึ้นมาอ้าง แน่นอนว่าการได้มีศัลยแพทย์หนุ่มคนนี้เป็นคู่ควง หรือเป็นคนรัก คงมีหลายต่อหลายคนที่จ้องอิจฉาเธอ แต่เธอไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นมันจะยั่งยืนแค่ไหน เธอไม่อยากให้เขาเขามาสร้างบาดแผลในใจให้เธอแล้วก็จากไป

“แต่เมื่อคืนถุงแตกนะ ถ้าคุณเกิดท้องขึ้นมาจะทำยังไง” ภูชิตกล่าวจริงจัง เขารู้ในคราแรกว่าเครื่องป้องกันแตก แต่เขามาเกินกว่าที่จะถอยได้แล้ว

“เดี๋ยวพิมไปซื้อยาคุมฉุกเฉินกินค่ะ” พิมพิชชารีบบอก เธอไม่อยากต้องพูดอะไรกับเขาอีกแล้ว เธอเหนื่อยเหลือเกิน เสียพรหมจรรย์ว่าปวดใจแล้ว แต่นี่ต้องมาเสียให้คนที่ทำงาน และต้องผ่านกันไปมา ทำไมชีวิตของเธอถึงได้ซวยเช่นนี้

“คุณรู้มั้ยว่าการรับประทานยาคุมกำเนิดฉุกเฉินมันไม่ดี อาจจะมีอันตรายกับมดลูกของคุณ” วิญญาณแพทย์เข้าสิงทำให้ชายหนุ่มเอ่ยถามออกไป

“รู้ค่ะหมอ แล้วหมอจะให้พิมทำยังไงคะ ปล่อยให้ท้องเหรอคะ” พิมพิชชาแดกดันชายหนุ่มทันที