อุ้มรักโซ่คล้องใจ

ถุงแตก...2

“ก็ใช่ ถ้ามันจะท้องก็ไม่เป็นไร” ภูชิตเอ่ยออกมาอย่างสบายๆ

“นี่หมอเสียสติไปแล้วหรือเปล่าคะ” พิมพิชชาเอ่ยอย่างไม่อยากจะเชื่อหู

“ก็ผมคิดอย่างนั้นจริงๆ ว่าแต่คุณเถอะ นี่พรหมจรรย์ของคุณเลยนะ คุณไม่เสียดายมันเหรอ” ภูชิตยังคงรู้สึกผิดไม่เลิก เป็นเพราะพฤติกรรมการซื้อกินของเขา ทำให้มันเกิดเรื่องวุ่นวายแบบนี้หรือถ้าเขาตรวจดูเสียก่อนว่าผู้หญิงที่นอนรออยู่ในห้องนั้นคือใคร เขาก็คงไม่ต้องมานั่งรู้สึกผิดอยู่แบบนี้

“เสียดายแล้วหมอคืนให้ได้มั้ยล่ะ” พิมพิชชาแหวออกไปด้วยความไม่พอใจ เธอเสียใจอยู่แล้ว ก็เพราะการเมาเมื่อคืนทำให้เธอต้องสูญเสียสิ่งที่มีค่าที่สุดไป แต่ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้ายังมาหาเรื่องตอกย้ำเธออีก ตกลงเขาเป็นคนยังไงกันแน่

“ก็คืนไม่ได้น่ะสิ ถึงต้องรับผิดชอบ” ภูชิตเอ่ยออกมาอีกครั้งด้วยความจริงจัง

“นี่หมอ ทำไมหมอเป็นคนคุยไม่รู้เรื่องแบบนี้ มีคำไหนบ้างที่พิมต้องการให้หมอรับผิดชอบ พิมไม่ต้องการอะไรเลย ต้องการอย่างเดียวคือขอให้หมอไม่ต้องพูดถึงเรื่องนี้อีก พิมอายคนอื่น” พิมพิชชาเอ่ยออกมาด้วยความเหนื่อยใจ ภูชิตทำไมต้องทำให้เรื่องง่ายๆ กลายเป็นเรื่องยากก็ไม่รู้

“ตกลง คุณจะไม่ให้ผมรับผิดชอบอะไรสักอย่างใช่มั้ย คุณจะดูแลตัวเองว่างั้นเถอะ” ภูชิตเอ่ยถามอย่างไม่ชอบใจในสิ่งที่หญิงสาวต้องการนัก

“ใช่ค่ะ แต่อย่าลืมที่บอกเรื่องนี้หมอต้องเก็บไว้เป็นความลับจนตายไปกับหมอ” พิมพิชชาทำท่าทางข่มขู่เขาชัดเจน ซึ่งชายหนุ่มก็เล่นตามเกม เขาทำท่าทางเกรงกลัวหญิงสาว นั่นทำให้หญิงสาวรู้สึกพอใจเป็นอย่างมาก

“ตามนั้นก็ได้ ผมก็เหนื่อยที่จะพูดกับคุณแล้วเหมือนกัน” ภูชิตกล่าวก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป เขายอมรับว่าเขาเริ่มหมดความมั่นใจ เพราะสิ่งที่เขาเข้าใจมาตลอดว่ามีผู้หญิงหลายคนที่ต้องการเขา แต่เพราะหน้าที่การงานของเขา ทำให้เขาไม่ต้องการผู้หญิงคนไหน นั่นเลยทำให้เขาเลือกซื้อบริการ แต่พอวันหนึ่งที่เขาพลาดและทำลายชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่ง และเขาก็อยากจะรับผิดชอบเธอ แต่เธอกลับทำท่าทางราวกับว่าเธอรังเกียจเขาเต็มประดา สงสัยที่เขาเข้าใจมาตลอดมันจะผิด

ทางด้ามพิมพิชชานั้นก็รีบออกไปจากห้องของชายหนุ่มด้วยท่าทางลับๆ ล่อๆ ด้วยกลัวว่าจะมีใครเห็นเธอออกจากห้องของเขา เรื่องมันจะยาวยิ่งกว่านี้อีก และตอนนี้เธอมีภารกิจที่สำคัญ นั่นก็คือต้องรีบหายาคุมกำเนิดฉุกเฉินมารับประทาน ก่อนที่จะมีหลักฐานเกิดขึ้นในท้องของเธอ มามัดให้เธอต้องยอมรับความรับผิดชอบจากศัลยแพทย์หนุ่ม

หลังจากสัมมนาครั้งนั้น พิมพิชชาก็พยายามหลบหน้าภูชิตอยู่ตลอด เธอทำทุกอย่างแม้กระทั่งการแลกเวร เพื่อให้ได้อยู่ห่างจากภูชิต ส่วนภูชิตนั้นก็คอยที่จะมองหาหญิงสาวอยู่ตลอดเวลา แต่เขาก็ไม่เห็นเธอ จนเขาแอบคิดไปว่าเธอคงลาออกไปแล้ว ผู้หญิงคนนี้ทำให้เขาเสียความมั่นใจอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แต่ทำไมเขายังนึกถึงเธอ เขาไม่เข้าใจเลยสักนิด

คนที่หลบหน้าตอนนี้เริ่มจะมีความกังวลเป็นอย่างมาก เพราะหลังจากที่เธอกลับมาจากสัมมนาครั้งนั้น ประจำเดือนของเธอไม่มาเลย เธอจะทำยังไงดี ตอนนี้พิมพิชชาร้อนใจเหลือเกิน แต่ครั้นจะตรวจเธอก็ไม่กล้าตรวจ เธอกลัวผลที่จะออกมา เธอปลอบใจตนเองว่าเธอรับประทานยาคุมกำเนิดฉุกเฉิน มันไม่น่าจะเกิดขึ้นได้ แต่อย่างที่เธอเข้าใจทุกการคุมกำเนิด มันไม่มีอันไหนที่คุมกำเนิดได้ร้อยเปอร์เซ็นต์

อาการของผู้หญิงตั้งครรภ์เริ่มมีให้เห็นเรื่อยๆ นั่นยิ่งทำให้พิมพิชชากลัวการตรวจ แต่วันนี้เธอจะต้องตรวจแล้วแหล่ะ เพื่อจะได้รู้ว่าเธอต้องทำยังไงต่อไป ตอนนี้มือบางของหญิงสาวในชุดพยาบาลสีขาวกำลังสั่นเทา เธอถือกล่องชุดตรวจการตั้งครรภ์สองกล่อง ก่อนที่จะเดินเข้าไปในห้องน้ำด้วยความหวาดหวั่นใจ

กว่าที่พิมพิชชาจะทำใจตรวจได้ เธอก็นั่งทำใจอยู่สักพัก แต่เมื่อตรวจแล้ว ผลที่ออกมาทำให้หญิงสาวถึงกับไปไม่เป็นเลยทีเดียว ใช่แล้ว ตอนนี้เธอท้อง เธอจะทำยังไงต่อไปดี นั่นคือสิ่งที่หญิงสาวกำลังคิดวนเวียนอยู่ในหัวของเธอ