Carolline's POV
"Ahh! Yes! Yes!" nakangiti kong sigaw. Mabuti na lang talaga at walang nakakarinig sa akin dito sa kuwarto ko.
Nakauwi na kami rito sa Maynila pagkatapos ng nangyari noong nakaraang gabi. Sa tuwing naaalala ko iyon hindi ko mapigilang kiligin.
-Flashback-
"You look perfect," nakangiti niyang sabi sa akin. Hindi ko naman mapigilang mamula.
"Carolline, I know I don't deserve you. Ang dami kong pagkukulang sa'yo at hindi ko magampanan ang mga iyon dahil sa mga nangyayari. But don't worry, magagawa kong lagpasan ang mga bagay na hahadlang sa pagmamahalan natin. Ipaglalaban na kita kahit ano pang mangyari dahil mahal na mahal kita." Pakiramdam ko kinakabahan siya sa bawat salita na sinasabi niya pero nagpatuloy pa rin siya. Napasinghap ako nang bigla siyang lumuhod sa harap
