เสน่หาคุณอาขา

แนะนำตัวละคร + เปิดเรื่อง

เตโช วิเศษโยธิน

นักธุรกิจหนุ่มวัย 37 ปี สูง 186 หนุ่มหล่อ มาดเท่ห์ มากความสามารถ มีความเป็นผู้นำ รักใครรักจริง เป็นประธานบริษัทยักษ์ใหญ่ในประเทศไทย มีพี่ชายชื่อเตชินทร์ อดีตเคยมีแฟนแต่ถูกแฟนนอกใจจึงไม่คิดมีใครอีกเลย

ลัลนา นวราชานนท์

สาววัยใส อายุ 22 ปี สูง 167 เรียนปี 4 คณะจิตวิทยา ชอบสังเกตุ มองโลกในแง่ดี สดใสร่าเริง

พ่อเป็นจิตแพทย์ ปันทิตาชอบมาดูพ่อทำงานที่โรงพยาบาลทำให้ได้เห็นคนไข้ และปัญหาหลายๆอย่างเธออยากช่วย จึงมีความใฝ่ฝันอยากเป็นจิตแพทย์เหมือนพ่อ จึงชอบสังเกตุคนตั้งแต่เด็ก โดยมีพ่อคอยแนะนำ

ตรีทิพย์ วิเศษโยธิน

สาววัยใส วัย 22 ปี สูง 163 เพื่อนสนิทของลัลลนา หลานสาวคนเดียวของเตโช อยากมาเรียนที่ไทย พ่อจึงให้มาอยู่ในความดูแลของอา เรียนครุศาสตร์ เพราะมีความใฝ่ฝันอยากเป็นครู

พลอยใส

อายุ 32 ปี แฟนเก่าของเตโช เป็นนางแบบ สวย เซ็กซี่ นิสัยเห็นแก่ตัว ทำทุกอย่างเพื่อตัวเอง

นาธาน

เพื่อนสนิทของเตโช รู้จักกันตั้งแต่มหาลัย ทำธุรกิจมาไล่ๆกันเป็นที่ปรึกษาทุกอย่าง

หมอปวิชณ์ จิตแพทย์ พ่อของปันทิตา

คุณปาริฉัตร แม่ของปันทิตา

เตชินทร์

พี่ชายแท้ๆของเตโช ถูกส่งไปนั่งเก้าอี้ประธานแทนผู้เป็นพ่อที่จีน

ข้าวทิพย์ ภรรยาของเตชินทร์

................

บริษัทยักใหญ่ใจกลางเมือง

" โชคะพลอยมารับไปทานข้าวค่ะ "

พลอยใสเป็นแฟนสาวคนสวยหุ่นเซ็กซี่ของเตโช นักธุรกิจหนุ่มไฟแรงมากความสามารถ

" ผมยังเครียร์งานไม่เสร็จเลย พลอยไปกับไอ้ธานก่อนนะ เดี๋ยวเย็นผมแวะไปหาที่คอนโด "

" งื้อ ... ก็ได้ค่ะ รับปากแล้วนะ "

พลอยใสไปกอดเขาด้านหลังเก้าอี้ทำงาน ออดอ้อนออเซาะ

" ครับ ไอ้ธานฝากด้วยเดี๋ยวกูตามไป "

" เออ "

เตโชคบหากับพลอยใสมา 2 ปี รู้จักกันโดยบังเอิญตอนที่ไปต่างประเทศ พลอยใสเป็นนางแบบ ไม่ปฏิเสธว่าเขาชอบในความสวย เพราะเป็นสิ่งที่ผู้ชายทุกคนก็ชอบ แต่เมื่อคบกันแล้ว พลอยใสเป็นคนน่ารัก ช่างเอาอกเอาใจและขี้อ้อน จึงทำให้เขาหลงรัก

เตโชรักเชื่อใจแฟนมาก และในขณะเดียวกันก็ไว้ใจเพื่อนอย่างนาธาน คบกันมาตั้งแต่มหา'ลัย จึงค่อนข้างไว้ใจทุกอย่าง

ตกเย็น

เตโชไปหาแฟนสาวที่คอนโด เขามีคีย์การ์ดที่แฟนสาวเขาให้ไว้ใบนึง ถ้าเตโชอยากมาหาเธอสามารถเข้ามาได้เลยโดยไม่ต้องรอให้เปิดประตู

เตโชใส่รหัสและแตะคีย์การ์ด เปิดประตูเดินเข้าห้อง เขาเห็นพลอยใสกำลังเตรียมอาหารอยู่ในครัวกับนาธาน

" อ้าวไอ้โช "

นาธานหันมาเจอเขาคนแรก เสียงทักทายทำให้ลพลอยใสหันหลังทันที

" อ้าวโช มาแล้วเหรอคะ นั่งก่อนค่ะเสร็จพอดี พลอยสั่งอาหารที่ภัตตาคารชื่อดังมาค่ะ ร้านโปรดของพลอยเอง อยากให้โชลองทาน "

เตโชมองดูอาหารตรงหน้า แล้วยิ้ม

" น่าทานมากครับ "

" นั่งก่อนค่ะ "

ทั้งสามนั่งทานอาหารกัน จนกระทั่งดึก เตโชจึงขอตัวกลับเพราะพรุ่งนี้เขามีประชุม

" ผมมีประชุมพรุ่งนี้ อาทิตย์หน้าผมต้องไปดูงานกับพี่ชินทร์ที่จีน เห็นว่ามีสินค้าล๊อตใหม่มา "

พลอยใสไปกอดเอวเขาเหมือนจะอ้อน

" ไปอีกแล้วเหรอคะ ไปนานมั้ยคะ "

" น่าจะเดือนกว่า แต่ผมจะรีบกลับมาให้เร็วกว่านั้น "

" กิจการดีแบบนี้ ดูแลตัวเองด้วยล่ะ อย่าโหมงานหนักนะเว้ย ไอ้โช "

" อืม เดี๋ยวกูกลับเลย ผมไปก่อนนะพลอย "

" ค่ะ "

เตโชหอมแก้มพลอยใส

" กูก็จะกลับแล้ว ไปพร้อมกันเลย "

นาธานหันไปโบกมือให้พลอยใสก่อนจะเดินตามเตโชไป

นาธานกำลังจะเดินไปถึงรถที่จอดอยู่ถัดจากรถเตโชไป เตโชหันไปพูดกับเพื่อน

" กูฝากดูแลพลอยด้วยนะ "

" เออไม่ต้องห่วงหรอก สบายใจได้กูดูแลให้ "

" อืม ขอบใจ "

จากนั้นเตโชขึ้นรถแล้วขับออกไป โดยมีสายตาของนาธานมองตามไปพร้อมกับยิ้มร้ายตรงมุมปาก

" จะดูแลให้ถึงใจเลย "

นาธานเดินกลับไปที่ห้องของพลอยใส เปิดประตูเข้าไปในห้อง ห้องไม่ได้ล็อคเหมือนรู้อยู่แล้ว

พลอยใสพึ่งอาบน้ำเสร็จ เดินออกมาโดยมีชุดคลุมอาบน้ำคลุมกาย พลอยใสกำลังนั่งทาครีมอยู่หน้ากระจกโต๊ะเครื่องแป้ง

นาธานเข้ามาจู่โจมด้านหลัง กอดร่างพลอยใส ซุกไซ้ที่ต้นคอด้านหลัง ทำหญิงสาวขนลุกวาบ

" อื้อ... "

" ได้เวลากินของหวานแล้วครับ "

" บ้า "

พลอยใสหัวเราะอย่างมีจริต

นาธานดันร่างบางไปที่เตียง ดึงสายชุดคลุมก่อนจะถอดมันออก และโยนทิ้งอย่างไม่ใยดี เผยให้เห็นเรือนร่างอวบอัดเซ็กซี่ เขาดันร่างบางลงที่เตียง นาธานกระโจนใส่ทาบทับ ซุกไซ้อย่างหื่นกระหาย จนคนใต้ร่างครางออกมาอย่างสุขสม

" อ๊าาาา ไปอดอยากที่ไหนมาคะธาน อือ .. "

" ก็ดูหุ่นคุณสิ มันยั่วเอ็นผม น่าตอกชะมัด "

พูดจบก็ดูดดึงอกอวบที่มันใหญ่เกินตัว จนคนใต้ร่างต้องแอ่นอกรับความเสียว

" อาาาาาา "

มือหนาลากลงไปที่รอยแยกกลางกายอย่างไม่รอช้า ขาเรียวแยกออกอัตโนมัติ

" อื้อ ธาน ใจเย็นๆสิคะ อ๊ายยย "

" เย็นไม่ไหวแล้วที่รักจ๋า คุณโครตเอ็กซ์เลย "

นาธานยัดเอ็นเข้าไปในร่องของพลอยใส ก่อนจะขยับสะโพกอย่างบ้าคลั่ง และเหมือนคนใต้ร่างจะชอบมาก เรียกร้องหาเขาไม่หยุด

" อ๊า แรงๆค่ะ แรงอีก โอ๊ว "

จนกระทั่งทุกอย่างสงบลง ร่างหนานอนลงข้างพลอยใส

" ไอ้โชนี่มันโง่จริงๆเลย โง่ที่ไม่เคยเอาคุณเลย มันไม่รู้เหรอว่าคุณน่าเอาขนาดไหน "

" คุณอย่าให้เค้ารู้เรื่องเราล่ะยังไงพลอยก็ต้องแต่งงานกับเค้า "

" จะให้ผมเป็นที่ระบายความเหงาว่างั้น "

" มันก็วินวินกันทั้งคู่ไม่ใช่เหรอ ในเมื่อพลอยก็ไม่ได้เรียกร้องอะไร คุณก็ไม่ชอบผูกมัดกับผู้หญิงคนไหน คุณก็มีความสุข พลอยก็มีความสุข พอพลอยแต่งงานคุณก็แค่หาใหม่ แฟร์ๆ "

" หึ แต่ผมติใจคุณ ไม่เคยติดใจผู้หญิงคนไหนเท่าคุณเลย "

สายตาเร่าร้อนแทบจะหลอมให้พลอยใสต้องหลอมละลาย แล้วบทรักเร่าร้อนก็ดำเนินต่อไป

หนึ่งอาทิตย์ต่อมา

ก่อนเดินทางเตโชแวะไปหาแฟนสาวที่คอนโด เพราะใกล้สนามบิน เลยกะว่าจะไปนั่งเล่นทานข้าวแล้วก็ออกเดินทาง อยากใช้เวลาอยู่กับแฟนก่อนจะไม่ได้เจอกันเป็นเดือน เขาเข้าไปโดยไม่ได้เคาะ เพราะพลอยใสให้คีย์การ์ดเขาไว้ สามารถเข้าออกได้ตามสบาย เตโชวางเสื้อคุมไว้บนโต๊ะ

พลอยใสดินออกมาจากห้องนอน สีหน้าตกใจแต่ก็ปรับสีหน้าได้ทันจนเตโชไม่ได้สังเกตุ

" อ้าวโช ไหนบอกจะไปจีนไงคะ คิดยังไงมาหาพลอยได้ "

" คิดถึงครับ เดี๋ยวจะไม่ได้เจอตั้งเดือนนึง เลยอยากมาทานข้าวกับพลอยก่อน "

" งั้นเราออกไปทานข้าวข้างนอกดีกว่า ไปทานใกล้ๆสนามบินดีมั้ยคะ จะได้ไปส่งโชด้วย "

" ก็ดีครับ "

" งั้นเดี๋ยวพลอยไปอาบน้ำแต่งตัวแป๊บนึงนะคะ "

" ครับ "

ในระหว่างที่เตโชนั่งรอแฟนสาวอยู่ที่โซฟา เขาสังเกตุเห็นรองเท้าหนังของผู้ชายวางอยู่หน้าห้อง

ด้วยความสงสัย จึงเดินไปหยิบขึ้นมาดู เป็นจังหวะเดียวกับที่พลอยใสเดินออกมาจากห้อง

" ของนาธานน่ะค่ะ วันนั้นธานซื้อรองเท้าอีกคู่มาแล้วลืมคู่นี้ไว้ เดี๋ยวพลอยจะเอาไปคืน หรือโชจะเอาไปคืนก็ได้นะคะ "

" อ่อ ไอ้ธานมันขี้ลืมแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ "

นึกขำในความขี้ลืมของเพื่อน แต่พลอยใสหน้าตื่น

" เราไปกันเถอะค่ะ "

เตโชหิ้วกระเป๋าเดินออกไปกับพลอยใส เพียงไม่นาน นาธานก็เดินออกมาจากห้องนอนของพลอยใสถอนหายใจอย่างโล่งอก

สนามบิน

เตโชและพลอยใสนั่งทานอาหารกันอยู่ที่ร้านหรูแห่งหนึ่ง

" ผมไปหลายวันคงคิดถึงพลอยแน่เลย รอบนี้ไปนานซะด้วย "

" ไม่เป็นไรค่ะ ยังไงคนที่พลอยจะแต่งงานด้วยก็มีแต่โชเท่านั้นนะคะ "

เตโชยิ้มมองสบตาก่อนจะจูบแฟนสาว

" พลอยคงไม่ได้รอส่งโชขึ้นเครื่องนะคะ เพราะพลอยมีนัดถ่ายแบบตอน 9 โมง "

" ไม่เป็นไรครับ "

หลังทานอาหารเสร็จพลอยจึงแยกกับเตโชเลยเพราะจะไปถ่ายแบบ

" พลอยไปก่อนนะคะ เดินทางปลอดภัยค่ะ "

" ครับ "

หลังจากลัลกลับไป เตโชจึงนั่งรอขึ้นเครื่องอยู่คนเดียว ควานหาพาสปอร์ตในกระเป๋า แล้วนึกขึ้นได้ว่ามันอยู่ในเสื้อคลุม แล้วเขาลืมเสื้อคลุมไว้ที่ห้องแฟนสาว

ชายหนุ่มหน้าเครียด ก่อนจะยกนาฬิกาข้อมือดูเวลา

" น่าจะยังทัน "

เตโชรีบขับรถกลับไปที่คอนโดแฟนสาวทันที ด้วยคิดว่าแฟนสาวน่าจะไปถ่ายแบบ จึงไม่ได้เคาะเรียก แต่ใส่รหัสแล้วแตะคีย์การ์ดเข้าไปเลย เมื่อเปิดเข้าไปก็ต้องผงะ เมื่อพบเสื้อผ้าชายหญิงถูกถอดกระจัดกระจาย และเขาจำได้ว่าชุดของผู้หญิงเป็นชุดของแฟนสาวที่พึ่งไปส่งเขาที่สนามบิน แล้วชุดผู้ชายนี่มันของใครกัน

เตโชค่อยๆเดินเข้าไปข้างใน จนได้ยินเสียงหอบกระเส่า เสียงคราง และเสียงพูดหยอกล้อชัดเจน

" อาาาา ธานค่ะ ตรงนั้นค่ะ พลอยจะเสร็จ โอวว "

" ชอบมั้ย "

" ชอบค่ะ ธานค่ะ แรงอีกค่ะ อ๊ะ อ๊า "

เตโชแทบช็อค ทุกก้าวที่เดิน เต็มไปด้วยความโกรธ

เขายืนมองสองร่างกอดรัด กระแทกกระทั้นกัน พร่ำรำพันด้วยความสุขสม ในขณะที่เตโชกำลังลุกเป็นไฟ

" สนุกกันมากมั้ย !!"

" ว้ายย !! "

พลอยใสช็อค ไม่ต่างกับนาธาน สองร่างผละออกจากกันทันที

" โช !!! "

" พวกมึงสวมเขาให้กู "

" โชคะ พลอยขอโทษค่ะ "

พลอยใสพยายามเอาผ้ามาปกปิดร่างกาย และเดินเข้าไปกอดเตโช แต่ชายหนุ่มสบัดออกอย่างขยะแขยง

" อย่ามาแตะ !! "

" เสียงแรงที่กูไว้ใจ ไม่คิดว่ามึงจะทำแบบนี้ "

เขาหันไปพูดกับเพื่อนเขาที่นั่งหน้าเจื่อนอยู่บนเตียงก่อนจะหันไปพูดกับพลอยใส

" ระหว่างเราจบกันแค่นี้ "

" ไม่นะคะโช พลอยรักคุณนะคะฟังพลอยก่อน "

เตโชมองอย่างสมเพช รักเขา แต่ไปนอนกับเพื่อนเขานี่นะ

" อย่ามาแตะต้องตัวผม ขยะแขยง!!! "

เตโชสบัดออก เมื่อพลอยใสพยายามจะตามไปจับ

" เชิญมีความสุขกันไห้พอ "

เตโชพูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินออกจากห้องและไม่ลืมที่จะคว้าเอาเสื้อคลุมไปด้วย

" โช โช โชคะ "

พลอยใสนั่งหมดแรงอยู่ตรงนั้น