รักร้อนวิศวะ(ตัว)ร้าย

แบลกเมล์

ก็อก ก็อก

เสียงเคาะเบาๆหน้าประตูทำเอาหญิงสาวที่ตอนนี้เพิ่งจัดการตัวเองเรียบร้อย อยู่ในชุดนอนลายการ์ตูนที่เธอโปรดปราน ขมวดคิ้วเรียวสวยเข้าหากันเบาๆ ก่อนจะเหลือบมองดูนาฬิกาด้วยความเคยชิน

ตีหนึ่ง ใครกันที่ปานี้จะมาเคาะได้ หรือว่าเธอหูฝาด

ก็อก ก็อก

เสียงเคาะหน้าห้องย้ำอีกที ทำให้ร่างบางตัดสินใจเดินไปเปิดประตู กลิ่นเหล้าตีหึ่งขึ้นมาจนเธอผงะกับคนที่ยืนอยู่หน้าห้อง

เงิน หนุ่มวิศวะคนนั้น มีธุระอะไรกับเธอ

"มีอะไรกับเรารึเปล่า" มทิราทำใจดีสู้เสือ เธอค่อนข้างประหม่าพอสมควร เพราะตอนนี้ที่เธอยืนคุยกับเขา ลืมไปเลยว่าภายใต้ชุดนอนก็ไม่มีอะไรอยู่ด้านในเลย

ใบหน้าหล่อเหลากวาดมองเธอขึ้นลงราวกับสำรวจบางอย่าง ร่างบางถึงกับยกแขนขึ้นมากอดอกเพื่อปกปิกสิ่งที่กำลังดันเสื้อในอวบอิ่มโดยอัตโนมัติ แม้กลิ่นเหล้าจะแรง แต่สายตาของเขาที่มองมา เธอค่อนข้างมั่นใจว่าเขาไม่ได้เมาแน่

"คาปูชิโน่" ชื่อที่หลุดจากปากของชายหนุ่ม ทำเอามทิราตัวเย็นเฉียบด้วยความกลัว มือเท้าเธอเหมือนจะชาๆไปหมด ใบหน้านวลสวยขาวซีดราวกับไม่มีสีเลือด ก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นสีชมพูเข้ม เขาเมาแล้วคงเพ้อเจ้อ ร่างเล็กตัดสินใจหันตัวเข้าหาประตูห้อง แต่ช้ากว่าร่างสูงที่ใช้มือร้อนผ่าวของเขา จับแขนเรียวเล็กของเธอเอาไว้ พร้อมทั้งบังคับให้หญิงสาวหันมาประจันหน้ากับเขา

"ฉะ ฉันว่านายเมาแล้ว พูดอะไรเพ้อเจ้อ ทางที่ดี นะ นายกลับไปนอนดีกว่านะ" เสียงหวานสั่นอย่างเห็่นได้ชัด นั่นทำให้ริมฝีปากติดจะเย็นชาของเขา บิดยิ้มขึ้นมาไม่รู้ตัว

"ฉันไม่ได้เมา สติสมบูรณ์ดี หรือเธออยากจะลองพิสูจน์" พูดจบก็โน้มใบหน้าหล่อลงมา จนเกือบชิดกับใบหน้านวลสวย จนเธอรู้สึกได้ถึงลมหายใจอุ่นๆของเขา ที่ผสมปนเประหว่างกลิ่นน้ำหอมราคาแพงและกลิ่นเหล้า มันทำให้เธอรู้สึกเวียนหัว มึนงงไปพร้อมๆกัน

"ฉันไม่ใช่คาปูชิโน่"คนตัวเล็กทำเสียงแข็ง พยายามที่จะดิ้นรนเพื่อให้ตัวเองหลุดพ้นจากกรงเล็บปีศาจที่หล่ออย่างร้ายกาจของเขา

มือเรียวสวยตามฉบับผู้ชาบ ลูบไล่ที่ลำคอเธอเบาๆ มทิรากลืนน้ำลายเหนียวๆลงคออย่างยากเย็น

"ใฝตรงนี้ของเธอ ขึ้นที่เดียวกับคาปูชิโน่เลยนะ" คะ แค่นั้เนี่ยนะ จุดสังเกตุของเขา ร่างเล็กเบิกตาโพลง หรือว่าเขาคือพี่สกาย ที่วันนี้โอนเงินมาให้หนึ่งหมื่นเพื่อแลกกับการขอดู 'คอ' ของเธอ

"หลักฐานแค่นี้เนี่ยนะ นายถึงคิดว่าฉันคือ คาปูชิโน่ ไม่งี่เง่าไปหน่อยเหรอ อยู่ดีๆถึงมาปรักปรำกัน ใฝที่ตรงนี้ใครๆก็มีกัน ไม่จำเป็นต้องเป็นคนเดียวกันหรอก แล้วแบบอย่างฉันเนี่ยนะ ที่จะไปไลฟ์เซ็กซี่แบบนัี้น นายแหกตาดูดีๆเสียก่อน" หญิงสาวที่พยายามโต้เถียงจนคอขึ้นเอ็น กลับรู้สึกว่ายิ่งเถียงยิ่งแพ้ ตอนนี้เธอดูเหมือนจะขุดหลุมดักตัวเอง เพราะเธอกำลังขยายความว่าเธอรู้จัก คาปูชิโน่ดีแค่ไหน นั่นทำให้เธออยากกัดลิ้นตัวเองให้รู้แล้วรู้รอดเพราะสายตาเจ้าเล่ห์ของเขา มีความพึงพอใจอยู่ในนั้น

"แสดงว่าฉันพูดถูก เพราะชุดที่เธอใส่ขึ้นไลฟๆ์วันนี้ ฉันว่าฉันก็เคยเห็นมันมาก่อนนะ" เธอรู้สึกว่า เธอแพ้ แพ้อย่างราบคาบ ตอนนี้ความกลัวแล่นเข้ามาเกาะกุมจิตใจเธอแทน เบื้องหลังตัวตนที่เธอพยายามปกปิด กลับต้องมาโดนคนแบบผู้ชายตรงหน้ารู้จนหมดไส้หมดพุง

"นายต้องการอะไร" เสียงหวานกระซิบลอดไรฟันอย่างเจ็บแค้น มองเขาอย่างโกรธๆราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ นี้เธอกำลังจะโดนแบลกเมล์ใช่มั้ย

"วันอาทิตย์ หนึ่งทุ่มตรง เจอกันที่สนามแข่งรถ XXX"

"ทำไมฉันต้องไป ฉันไม่รับงานนอกสถานที่"

"เธอไม่ได้ไปรับงาน แต่ไปในฐานะผู้หญิงของฉัน" คำว่า'ผู้หญิงของเขา' ทำเอาดวงตากลมโตมองอย่างระแวงและสงสัย เขาจะเอาเธอไปทำอะไรกันแน่

"ไม่ได้ไปเปล่า ฉันมีค่าจ้างให้เธอห้าแสน สำหรับการไปปรากฏตัวแค่ไม่นาน ดีกว่านั่งไลฟ์สดรอผู้ชายหื่นกามโดเนทให้นะ" พูดจบก็กวาดสายตามองทั่วร่าง จนร่างเล็กต้องกระชับและห่อตัว ทั้งที่ใจจริงอยากใช้สองนิ้วจิ้มเข้าไปในลูกกะตาเขานัก

"หะ ห้าแสนเลยเหรอ ฉันต้องทำอะไรบ้าง พูดมาให้หมด ไม่งั้นฉันไม่ไป" เธอไม่ใช่คนโง่ ไม่งั้นจะได้ทุนเรียนของมหาลัยเหรอ ไม่มีใครยอมจ่ายเงินจำนวนมาก เพื่อแลกกับการที่เธอต้องไปปรากฏตัว เพื่อเป็นผู้หญิงของเขาหรอกนะ

"ไม่ไปไม่ได้หรอก เพราะทุนการศึกษาที่เธอได้รับ มันเป็นทุนของที่บ้านฉัน อยากโดนตัดทุนมั้ยล่ะ" มทิรามองหน้าเขาอย่างงงๆ ไม่มีความล้อเล่นอีกแล้วในแววตาคู่นั้น เขาพูดจริง ลำพังเงินที่เธอหามาได้ แค่ส่งให้พ่อไปหาหมอก็แทบจะไม่พอ ถ้าเธอโดนตัดทุน เท่ากับจบอนาคตตัวเอง เธอไม่มีทางเรียนจบแน่

ตึ่ง ตึ่ง

ยอดเงินจำนวน 250,000 บาท ถูกโอนเข้าบัญชีของคุณ XXX XXX

เสียงโทรศัพท์ในมือแจ้งเตือนเงินเข้า บัญชีนี้เป็นบัญชีชื่อเธอโดยตรง ซึ่งเธอไม่เคยให้ใครมาก่อน แต่เขาก็รู้และยังโอนมาถูก

"หวังว่าคงจะไม่เบี้ยว เพราะคนที่กล้าหักหลังฉัน สภาพไม่สวยสักคน ไปล่ะ ฝันดีนะครับ" เมื่อได้ในสิ่งที่เขาพอดี เงินก็หันหลังเดินจากไปแบบดื้อๆ ทิ้งให้มทิรายืนกระทืบเท้าด้วยความขัดใจ เธอมองซ้ายมองขวา ว่ามีใครแอบฟังบทสนทนาที่เธอพูดกับเขาบ้าง ก่อนจะรีบเข้าไปในห้องและล็อกประตูอย่างรวดเร็ว

ร่างเล็กใช้หมอนอุดใบหน้าสวย ก่อนที่เธอจตะส่งเสียงกรี๊ดออกมาเพื่อระบายอารมณ์ เงินจำนวนนั้นที่อยู่ในโทรศัพท์ มันไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นมาสักนิด เพราะตอนนี้ เธอกำลังโดนข่มขู่อยู่ชัดๆ