ลองเล่นรัก พี่สิงห์ไม่ตรงปก

ตอนที่ 12 ยังซิง

'เย็นนี้ไปคอนโดพี่นะ เรียนเสร็จพี่รอรับหน้าตึก'

คำพูดของเขามันหลอนอยู่ในหูของเธอจนเรียนแทบจะไม่รู้เรื่อง ทั้งน้ำเสียงและสีหน้าของเขามันยังวนเวียนอยู่ในหัวเธออยู่เลย

อีกทั้งคาบในช่วงบ่ายเป็นวิชาหลักของปี 2 เธอทั้งเรียนรู้เรื่องบ้าง ไม่รู้เรื่องบ้าง จนต้องถามเพื่อนที่นั่งอยู่ข้าง ๆ จน 'ต้าร์' เพื่อนผู้ชายที่ค่อนข้างสนิทกับเธอพอสมควรถึงกับขมวดคิ้วกับความเหม่อลอยของเธอ

"ฟอง ไม่สบายเหรอ" น้ำเสียงทุ้มของเพื่อนชายดังขึ้น พร้อมกับใบหน้าหล่อ ๆ ของเขาที่ยื่นเข้ามาถามจนคนตัวเล็กชะงักตัว

"ฮะ ?" เพราะเมื่อกี้เธอเอาแต่หมุนปากกาในมือจนไม่ได้สนใจคำพูดเพื่อน ได้แต่ทำหน้างงใส่จนต้าร์ได้แต่ถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยอ่อน ก่อนจะพูดขึ้นอีกครั้ง

"ก็วันนี้ดูเหม่อ ๆ เหมือนคนไม่สบาย ฉันถามอะไรไป เธอก็ตอบไม่ตรงคำถาม ไม่สบายใช่ไหม"

หัวคิ้วของเขาขมวดเข้าหากันเล็กน้อย ก่อนจะยื่นมือมาแตะลงบนหน้าผากของเธอ แต่คนตัวเล็กก็ดันมันออก

"อ่า ฉันสบายดี แค่ปวดหัวนิดหน่อยน่ะ"

เธอโกหกน่ะ ไม่ได้ปวดหัวอะไรหรอก เธอแค่จินตนาการไปถึงเรื่องเมื่อตอนเที่ยงที่ทำกับใครอีกคน...

เธอกับพี่สิงห์กำลังลอบมีความสัมพันธ์อย่างว่ากัน โดยที่เธอห้ามบอกใคร หรือห้ามให้ใครรู้เด็ดขาด...

ถ้าเกิดเรื่องหลุดขึ้นมาอาจจะเป็นเรื่องใหญ่ เพราะเขาคือลูกนักการเมือง ที่ต้องรักษาภาพลักษณ์ของตัวเองเอาไว้นี่นา

"งั้นเดี๋ยววันนี้ไปส่งไหม ฉันเอารถมาด้วยน่ะ" ต้าร์ถามอย่างเป็นห่วง และเป็นเธอที่ส่ายหน้าให้เขา

"ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันกลับเองได้"

จะบอกต้าร์ก็กะไรอยู่ว่าเย็นนี้มีนัดไปคอนโดรุ่นพี่ ซึ่งรุ่นพี่ที่ว่าก็เป็นคนที่รุ่นน้องในคณะนับถือเป็นอย่างมากอย่างพี่สิงห์ !

ถ้าใครรู้ว่าเธอแอบแซ่บกับหนุ่มแสนสุภาพของคณะ บางทีสาว ๆ พวกนี้อาจมารุมทึ้งเธอได้ ไม่ว่ายังไงก็ห้ามบอกใครเด็ดขาด รวมถึงต้าร์ด้วย ต่อให้เขาสนิทกับเธอก็เถอะ

"ได้ไง ไหนบอกปวดหัว ให้ฉันไปส่งเถอะ เดี๋ยวเป็นลมขึ้นมาก็แย่เอาหรอก"

บางทีเพื่อนก็เป็นห่วงเรามากเกินไป !

"ตอนนี้หายแล้ว ๆ ไม่ต้อง ๆ คอนโดต้าร์กับคอนโดเราอยู่คนละทางกันนี่นา" เธอกับต้าร์ไม่ได้ไปไหนด้วยกันบ่อย แค่ติดรถไปบางครั้งเท่านั้น เธอจำได้ว่าคอนโดต้าร์อยู่อีกฝั่ง ซึ่งกว่าจะไปส่งเธอและกลับคอนโดตัวเองคงหลายกิโลฯ เลย

"ตอนนี้ฉันย้ายมาคอนโดฝั่งเดียวกับฟองแล้ว"

"อ้าวเหรอ คอนโดเก่าไม่ดีเหรอ"

"เปล่า คอนโดใหม่มันสะดวกกว่าน่ะ อีกอย่างฉันจะได้แวะไปรับฟองได้ไง" น้ำเสียงที่ฟังดูทะเล้นของเพื่อนทำเธอเบะปากให้อย่างไม่จริงจังมากนัก เพราะรู้ว่าอีกฝ่ายแค่แกล้งพูดแหย่เธอเล่นแค่นั้น

"อย่าเลย เกรงใจน่ะ" ให้เธอไปกับพี่สิงห์ให้จบ ๆ เถอะ เขาจะได้เลิกตามเธอซะที

เธออยาก ONS กับเขาให้จบ ๆ กันไป พี่สิงห์จะได้ไม่มีข้ออ้างมาแกล้งเธออีกเนี่ย

"ไม่ต้องเกรงใจหรอก กับฟองเราเต็มใจทุกครั้ง เพราะพวกเราเป็นเพื่อนกันไง..." สายตาของต้าร์ดูเปลี่ยนไปเล็กน้อย เหมือนเธอเห็นแววตาที่จริงจังสะท้อนออกมาจากดวงตาคู่นั้นของเขา แต่ก็ไม่แน่ใจว่าเพื่อนจริงจัง หรือแค่แกล้งเธอเล่น แต่คำว่า 'เพื่อนกัน' ที่เขาพูดในประโยคนั้น มันดูบางเบามาก แต่เขากลับเปลี่ยนเป็นเอ่ยอีกประโยคขึ้นมา "ตกลงกลับพร้อมฉันปะเย็นนี้"

อ่า... คงไม่มีอะไรมั้ง ต้าร์แค่เกรงแหย่เธอเล่นแหละ เพื่อนกันจะชอบกันได้ไง...

"ไม่อ่า เดี๋ยวต้องไปทำธุระที่อื่นก่อน กลับเองดีกว่า" เธอโบกมือให้ต้าร์อย่างปัด ๆ

"งั้นก็แล้วแต่เลย แต่ถ้าอยากกระโดดขึ้นรถฉันตอนไหน ก็โทรมาบอกก็แล้วกัน"

กระโดดวันไหนก็ได้ แต่คงไม่ใช่เย็นนี้แน่ ๆ เพราะเธอต้องไปทำภารกิจของตัวเองให้เสร็จ... หวังว่าจบเรื่องของวันนี้ พี่สิงห์จะเลิกยุ่งกับเธอนะ

เวลา 16.30 นาที

หลังเลิกคลาส เธอแยกกับต้าร์หน้าประตูห้อง ส่วนเธอไม่ได้รีบเร่งอะไรมากนัก แต่กว่าจะลงไปหน้าตึกเรียนได้ก็ปาไปหลายนาที เพราะนักศึกษาที่เลิกคลาสพร้อมกันต่างมารอกันที่หน้าลิฟต์จนเธอต้องรอคิว ให้เดินลงมาจากชั้นที่ 10 ก็กะไรอยู่

เธอเดินทอดน่องไปยังหน้าตึก ในตอนนี้นักศึกษาค่อนข้างบางตา เพราะเธอเกือบเป็นคนสุดท้ายที่ลงมาจากตึกเรียน

สายตาของเธอมองไปด้านหน้าก็พบเข้ากับเจ้าของร่างสูงที่ยืนอยู่ข้างรถสปอร์ตสุดหรูของตัวเอง และเขาไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นพี่สิงห์คนดีศรีสังคม

เขากำลังก้มมองนาฬิกาบนข้อมือพลางจะกดโทรศัพท์เพื่อจะโทรออกหาใครบางคน แต่เมื่อเขาเผลอเงยหน้าขึ้นมองเธอ พลันมือที่กำลังจะแนบโทรศัพท์เอาไว้ที่หูกลับลดลง ริมฝีปากเขาเผยยิ้มมุมปากเมื่อเห็นเธอยืนอยู่

แต่ไม่ทันที่เขาจะได้เอ่ยทักเธอก็มีผู้หญิงที่ไหนไม่รู้เดินเข้ามาทักเขาเสียก่อน ทำเธอที่กำลังจะเดินเข้าไปหาถึงกับชะงักปลายเท้า

"พี่สิงห์คะ ขอรบกวนเวลาสักครู่ได้ไหมคะ"

ผู้หญิงสองคนที่เดินเข้ามาเอ่ยถามคนตัวสูง อ่า... คุ้น ๆ เหมือนเป็นรุ่นน้องในคณะของเธอเลย และอีกคนใช่น้องรหัสต้าร์หรือเปล่านะ...

"ครับ ?"

"พอดีอยากสัมภาษณ์พี่สิงห์เพื่อเอาไปลงในนิตยสารของมหา’ลัยน่ะค่ะ รบกวนพี่สิงห์สักครู่ได้ไหมคะ" เธอที่ยืนอยู่ไม่ไกลและสามารถได้ยินบทสนทนาของพวกเขาได้

อ่า... คนดังก็แบบนี้สินะ ใคร ๆ ก็อยากสัมภาษณ์ ซึ่งเธอก็ไม่ได้แปลกใจอะไร เพราะหน้าของเขามักจะอยู่ตามนิตยสารของมหา’ลัย หรือตามป้ายไวนิล

"นานไหมครับ พอดีพี่ต้องไปทำธุระต่อจากนี้น่ะ" เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงนุ่มทุ้มตามฉบับคนดีศรีสังคมของมหา’ลัย และคนของประชาชน

"ไม่นานค่ะ ยืนสัมภาษณ์ตรงนี้ก็ได้ค่ะ ขอรบกวนนิดนึงนะคะ พี่สิงห์" สาวสวยเอ่ยถามด้วยรอยยิ้มพร้อมกับเอื้อมมือไปจับแขนเขาเพื่อให้พี่สิงห์เอ่ยตกลง

และด้วยภาพลักษณ์ที่ต้องรักษาไว้ เขาเลยต้องตอบตกลงอีกฝ่ายไป

"อ่าครับ"

คนตัวเล็กไม่ได้อะไรมาก ในเมื่อเขาต้องสัมภาษณ์งาน เธอก็เดินไปนั่งบนเก้าอี้ม้านั่งที่อยู่ไม่ไกล ซึ่งก็สามารถได้ยินทุกคำพูดของเขา

"คำถามแรกนะคะ พี่สิงห์มีแฟนไหมคะ"

หือ ? สัมภาษณ์แบบไหนเนี่ย ทำไมสัมภาษณ์เรื่องส่วนตัวได้ล่ะนั่น

"ยังไม่มีครับ..."

เพราะที่นั่งอยู่ใกล้ ซึ่งมันก็หันไปทางเดียวกับคนตัวสูง ในจังหวะที่เขาเอ่ยพูดคำนั้นก็เหลือบสายตามองเธอเล็กน้อย ก่อนจะหันกลับไปสนใจคำถามของรุ่นน้องต่อ

"แล้วคิดจะคบใครเป็นตัวเป็นตนหรือเปล่าคะ คิก ๆ" สาว ๆ หัวเราะกันคิกคักกับคำตอบของเขา

ตั้งแต่เขาย้ายเข้ามาอยู่ที่นี่ เธอเองก็ไม่เคยเห็นเขาควงผู้หญิงที่ไหน ถ้าไม่ได้เห็นเขาอยู่กับบรรณารักษ์ เธอคงคิดว่าเขาสุภาพและถือศีลไม่แตะต้องสีกานะเนี่ย

แต่ใครจะไปรู้ว่าคนสุภาพแบบเขา จะช่ำชองเรื่องอย่างว่ามากขนาดนี้

"อ่า ตอนนี้พี่ยังไม่อยากคบ เพราะอยากเรียนให้จบก่อนน่ะ"

เธอได้แต่เบะปากให้กับคำพูดเขา สร้างภาพไม่เลิกอีกแล้ว

"ว้า เสียดายแย่เลยนะคะเนี่ย ว่าแต่ถ้ามีผู้หญิงที่สวยถูกใจ พอจะมีโอกาสที่จะทำให้พี่เลิกโสดไหมคะ คิก ๆ"

ทางโน้นก็ยังซักคำถามเรื่องผู้หญิงให้ไม่เลิกเลย

"อ่า คงยากครับ พอดีพี่ไม่ค่อยสันทัดกับเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ น่ะ" ดวงตาเขาทอดมองข้ามหัวของสองสาวมามองเธอนิ่ง ทั้งสีหน้า และแววตาที่เขามองมาทำเธอร้อนรุ่มไปหมด

ไม่รู้ว่าเขาใช้สายตามองเธอแบบนั้นทำไม ว่าแล้วก็รีบหลบสายตาเขา ก่อนจะหยิบขวดน้ำที่อยู่ในกระเป๋าขึ้นมาจิบ เพื่อคลายความร้อนที่อยู่ภายใน เธอร้อนเพราะอากาศหรือร้อนเพราะสายตาเขาก็ไม่รู้สิ

"แบบนี้แปลว่าพี่จะครองโสดจนเรียนจบเลยสิคะ"

"คงจะเป็นแบบนั้นครับ..."

คนตัวเล็กไม่ได้สนใจคำสัมภาษณ์อะไรมากนัก จนกระทั่งอีกคำถาม...

"งั้นคำถามถัดไปนะคะ พี่สิงห์ไม่เคยมีแฟนมาก่อน แบบนี้ก็เป็นหนุ่มเวอร์จินสินะคะ"