CARSON
TAHIMIK kaming kumakain ng hapunan ni Connor. Si Mason naman ay ipinaalaga ko muna kay Ate Olive at sa ibang kasambahay habang kumakain kami. Suprisingly, Mason wasn't crying while he wasn't with me. Para bang alam nitong hindi naman talaga ako aalis at kakain lamang kaya nakikisama ito. Hindi ko tuloy maiwasang isipin na baka mayroon ding hiwagang bumabalot sa batang iyon kagaya nang nangyari sa amin ni Avery.
“Did you like the food?“ I casually said to Connor just to stir up some conversation.
“Yes,” payak nitong sagot.
Muling binalot ng katahimikan ang aming paligid. Mukhang wala talaga itong balak na kausapin ako.
Hindi ako sumuko, muli kong sinubukang magbukas ng paksa upang mapilit itong kausapin ako. “How are you with Mason? Mahirap siguro ang may baby, 'no? I read a lot
