Tatlı Tesadüf - Türkçe

4. BÖLÜM

Almila Bay İlham'ı on dakika kadar beklettikten sonra mesajı okudu.

İlham; Evet artık müsaitim. Şimdi söyle bakalım. Benden ne yardımı istiyorsun.

Almila; Çok basit.

İlham; Nedir? Para değilse insan ne gibi bir yardım ister bilemedim. Gerçekten merak ettim doğrusu.

Almila; İnsanları para uzerinden mi nitelendirirsin? Benimle mesajlaş yeter.

İlham; Sana neden katlanayım ki? İnsanlar parayı sever Mila...

Almila; Pisliğin tekisin asıl ben sana katlanıyorum. Maddi şeyler beni pek tatmin etmez.

İlham; Katlanma! Doğru söyle sevgilini kıskandırmak için mi böyle saçma bir yöntem buldun? Eğer öyleyse, küçük kızlarla boş şeyler konuşmaktan hoşlanmam.

Almila; Tabii ki hayır. Sevgilim olsaydı biri ile gecenin köründe, falan filan... asla konuşmazdım. Derdim başka.

İlham; Güzel.

Almila; Ne o güzel olan şey.

İlham; Sadık insanları severim Mila. Bununla beni biraz da olsa ikna ettin. Mantıklı bir sebep söyle seninle konuşmaya devam edeyim. Ben programsız hiçbir şey yapmam. İkna et beni! ? Seninle konuşmak için zaman ayarlayayım.

Almila; Gıcıksın ? Aslında, şey...

İlham; Aslında ney?

Almila; Düşün ki işim için sana yazıyorum.

İlham; Nesin sen, yaşadığı saçma sapan deneyimleri sayfasında paylaşan bir Blogger filan mı? Eğer öyle ise baştan söyleyeyim benden sana iş çıkmaz. Sıkıcı ve zor bir hayatım vardır.

Almila; Tabi ki değilim.

İlham; İşe dönmem lazım.

İlham Çevrim dışı.

Almila onun sıkıcı bir işi olduğuna gerçekten emin olmuştu. İşine önem vermesi ise kendisinin de esnek olmayan sıkıcı bir tip olduğunun göstergesiydi.

***

İki Gün Sonra

Almila kendi sanat galerisinde bir heykel sergisinin açılışında boy gösterirken sanat severler çoktan heykelleri incelemeye başlamıştı. Almila serginin düzenini ayarlarken eserlere pek de hayran kalmamıştı. Ne olduğu anlaşılmayan tuhaf ve saçma parçalardan ibarettiler.

Birkaç gündür kendi de saçma sapan karalamalardan ibaret olan çalışmalar yapıp sonunda tuvallleri bir kenara atmıştı. Bay İlham'dan da iki gündür hiç ses seda yoktu. O yazmayınca Almila da yazmamıştı. Adam işe dönmem lazım deyip Çevrim dışı olduktan sonra bir daha yazmamıştı.

Almila da yazmaya pek kararlı değildi ama aradığı İlham kapısındayken vazgeçemiyordu. Mezat için tablo vermeye söz vermişti. Kesinlikle çalışmak zorundaydı.

Beyaz giydirilmiş masalardan birine geçerek ayakta dikilirken ağzına bir kanepe attı. Elbisesi gibi gösterişli olan çantasından telefonunu çıkarttı. Ardından salonun girişine doğru yürüdü. Aynada kendine baktı. Derin yırtmaçlı siyah bir elbise giymişti. Saçlarını ise tepede sıkı bir şekilde toplamıştı. Telefon yüzüne gelecek şekilde ekrana aynadan kendisini yansıttı. Harika bir fotoğraf çektiğine emin olduktan sonra tekrar masaya döndü.

Mesaj ayarlarından profil resmini değiştirdi. Bay İlham'ın sayfasına girdi. Son görülme iki gün önceydi.

"Öldü herhalde" diye düşünürken Çevrim içi yazısı görüldü. Bay İlham en azından ölmemişti. Ölmemişti ama ölü taklidi yapmış gibiydi.

İlham Yazıyor...

Almila hafifçe gülümsedi. Ve mesajın gelmesini bekledi.

İlham; Hep Çevrim içi mi takılırsın?

Almila buna bir tık sinir olmuştu.

Almila; Hayır, sadece profil resmini değiştirmek istedim.

İlham; Neredesin?

Almila; Neden sordun?

İlham; Elbisen iddialıymış... ?

Almila; Sen profilimde mi geziyorsun? Çok ayıp. ?İddialı şeyleri severim.? Özel bir davete katıldım.

İlham; Değiştirdim dedin, ben de bakıverdim. Durum ve profil ziyaretleri pek benim tarzım değil. O kadar boş vaktim yok.

Almila; Teknoloji özürlü, yeniliğe karşı olduğun açık. Sahi neler yaparsın. Yani, sıkıcı hayatın dışında.

İlham; Pek bir şey yapmam.

Almila; Çok aydınlatıcı oldu. ? Eee, bana yardım edecek misin?

İlham; Seninle konuşarak sana nasıl bir yardımda bulunacağım çözmüş değilim. Mantıklı da bumuyorum.

Almila; Bu nasıl söylenir bilmiyorum. Ben sanat ile uğraşıyorum.

İlham; Oyuncu musun? Ben rol kesmekten anlamam.

Almila; Hangi sanat dalı olduğu önemli mi? İstediğim bana İlham vermen.

İlham; ????

Almila; Cehennemin dibine git! ?

Almila o sinirle ekranı kapatıp telefonu çantasına attı. Aynı anda diğer telefonu çaldı. Ekrana baktı arayan daha önce kendisinin salonunda sergi yapan bir ressamdı. Gözleri etrafta dolanan asistanına kaydı. Göz göze geldiklerinde gelmesini işaret etti. Ardından telefonunu ona verip ilgilenmesini istedi.

***

Almila eve geldiğinde saat gece bire geliyordu. Kokteylden sonra yemeğe gitmişlerdi. Odasına gidip üzerini çıkardı ve kendini duşa attı. Bornozunu giyip salona geçti. Mesaj var mı diye bakacaktı. Mesaj yoksa bile gece gece rahatsız edilmek istemeyen Bay İlham'ın kesinlikle huzurunu kaçıracaktı.

Üç yeni mesajı vardı. Çabucak içeriğe tıkladı.

İlham; Hadi ama Mila... sence de saçma değil mi?

İlham; Ben sana ne gibi İlham verebilirim ki?

İlham; Aradığın sanatçıya yakışır şekilde görsellik mi yoksa duygusal açlıkla alakalı bir şey mi? ? Fazlaca yakışıklıyım eğer işini görecekse resim atayım ?

Almila; Duygusal açlığım olsa acaba telefonda aranır mıyım? Resmini kendine sakla. Zira göz zevkim bozulsun istemem.?

Almila mesajı yazar yazmaz kısa bir süre Çevrim içi yazısı göründü ardından hemen Çevrim dışı oldu. Almila onun huzurunu kaçırmakta kararlıydı. Tekrar bir mesaj yazmaya başladı.

Almila; Ne o, yoksa estetik yaptırmaya mı gittin?

Almila; Henüz o teknoloji üretilmedi.

O sıra profil resmi değişti. Almila açtığında Galata Kulesi'nin üstünde bir desteğe bastığı ama desteğin görünmediği bir adamı gordu. Adamın yüzüne vuran güneş, yüzünü gölgede bıraktığı için yüzü anlaşılmıyordu. Elleri ise açık gökyüzünü kucaklıyor gibi duruyordu. Işıklar ve renkler Galata Kulesi ile o kadar uyumluydu ki fotoğrafçıyı ayakta alkışlamak gerekirdi. Almila fotoğrafın büyüsüne kapılmış gibiydi. Su içmek için mutfağa gidip döndü. Geldiğinde bir mesaj vardı.

İlham; Laf sokma çabalarını görüyorum. Canı gönülden takdir de ediyorum. Senin iğne sokmaya çalıştığın yere ben çivi çakarım.

Almila; Egonu öyle beslemişsin ki, karakterin aç kalmış.

Almila laf soktuğu için keyifliydi.

İlham; Kaliteli insan işiyle boş insan kişiyle uğraşırmış derler.

Almila bunu görünce siniri tepesine çıkmıştı. Hızlıca mesaj yazmaya koyuldu.

Almila; Sensin boş insan.

Mesaj gönderilemedi...

Almila ağzı açık mesaja bakarken kendini berbat hissediyordu.