“หึ! โตแล้วอะไรกัน ยังดื้อยังเถียงเก่งอย่างกับเด็ก ๆ อยู่เลยเนี่ย”
เขาทำเสียงแข็งใส่ จ้องหน้าลูกเลี้ยงสาวอย่างดุดันและจริงจัง จนเจ้าหล่อนเริ่มใจเต้นสั่นเมื่อได้สบตากับเขา สายตาที่ทั้งน่าหวาดหวั่นและอบอุ่นระคนกัน และมันก็ทำให้เธอรู้สึกสับสน มาสักพักใหญ่ ๆ แล้ว
“เอ่อ...ก็...คุณพ่อทำให้หนูโมโหนี่คะ หนูมีสิทธิ์ ในชีวิตของตัวเองนะคะ หนูจะรักจะชอบใคร จะคบกับใครก็ได้ ทำไมต้องมาห้ามด้วยหละคะ อย่าลืมสิ ว่าคุณไม่ใช่พ่อแท้ ๆ ของหนูสักหน่อย!”
แม้จะรู้ว่าอีกฝ่ายเคืองขุ่นอยู่ แต่ด้วยนิสัยที่ยัง เป็นเด็กเอาแต่ใจ ยังไง ๆ เธอก็อดต่อปากต่อคำเขาด้วยอารมณ์โมโหไม่ได้
“หึ...อายุแค่นี้ เธอคิดจะมีแฟนแล้วเหรอ รู้จักความรักดีแค่ไหนแล้วห๊ะ? ยังไง ๆ เธอก็ต้องทำตามกฎ ที่ฉันตั้งไว้ให้ได้ก่อนเถอะ เรียนให้จบมหา’ลัยเสร็จแล้ว เรื่องอื่นค่อยว่ากัน อย่าลืมนะว่า ถึงฉันไม่ใช่พ่อแท้ ๆ ของเธอ แต่ฉันก็มีสิทธิ์ในการดูแลเธอเต
