“คุณ!!!”
เด็กหนุ่มร้องขึ้นเสียงดัง พลางกระโดดถอยห่างจากตัวของพิยะดาในทันที เขาเองก็กลัวจนหน้าซีดเป็นไก่ต้มไม่ต่างจากเธอเลย
ขณะที่ชายหนุ่มในชุดสูทหรูหรา พาร่างสูงชะลูดมาดแมนเดินสาวเท้าฉับ ๆ เข้ามาหาพวกเขาทั้งสอง พร้อมด้วยลูกน้องชายหน้าตาขึงขังอีกสามคนที่ก้าวตามมาติด ๆ
“กลับบ้านเดี๋ยวนี้นะ ยัยพิม!!!”
ธีระเดชตะคอกเสียงดัง สองตาจ้องลูกเลี้ยงสาวเขียวปัด ก่อนจะรีบใช้สองแขนแกร่ง ฉุดร่างกระชับในชุดนักเรียนของพิยะดาให้ลุกขึ้นจากเตียง แล้วรวบกอดไว้แน่น จนเธอแทบจะดิ้นไม่หลุด
“คะ คะ คุณพ่อหนูเจ็บนะ! ปะ ปะ ปล่อยหนู นะคะ!”
เธอร้องหน้าแดง พยายามดิ้นแต่ไม่ได้ผล ขณะที่ลูกน้องทั้งสามคนก็รีบเข้าไปล็อคตัวแฟนหนุ่มของเธอไว้แน่นเช่นกัน
“เลิกยุ่งและติดต่อกับลูกสาวฉันซะ!!! ไม่งั้นแก เจอหนักกว่านี้แน่ พวกแกสั่งสอนมันซะ แล้วเก็บกระเป๋าของยัยพิมตามกลับไปที่บ้าน”
เขาตวาดใส่เด็กหนุ่ม ด้วยหน้าตาและท่าทาง ขึงขังน
