“Leo, sigurado ka na ba talaga?” nag-aalalang sigaw ni Clastine mula sa malayo.
Tumango lang ako bilang tugon bago inihanda ang sarili ko. Iginalaw ko ang aking katawan upang tumunog ang aking mga buto. At upang mas makondisyon ang aking kalamnan ay tumalon-talon ako.
Wala nang urungan ito. Bahala na si Batman. Basta hindi lang ako mamatay, siguradong mapapagaling ako ni Amara. Babangon at babangon ako hanggang sa mapatay ko ang halimaw na ‘to.
Ilang hakbang na lang ang layo ko mula sa teritoryo ng Orc. At bawat hakbang ko ay tila bumibigat ang aking mga paa. Ramdam ko ang malakas na presensya ng halimaw at ang panganib na kaakibat nito.
Hindi ko mapigilan ang pananayo ng aking mga balahibo habang pinapasadahan ng tingin ng mga bangkay sa pagitan naming dalawa. Mariin akong napailing
