“Magpahinga ka na muna at ang magandang gawin habang di pa magaling ang sugat mo, aralin mo ang bawat produkto at kompanya natin. Pati ang mga investors, yung kahinaan at lakas ng bawat isa,” payo sa akin ni Max at hinalikan ang noo ko saka muling tumayo pero agad kong hinila ang kanyang kamay.
“Tandaan mo, hindi ka na nag-iisa,” aniya ko sa kanya at ngumiti siya sa akin. Nang tuluyan siyang makaalis, agad akong nakaramdam ng pagod dahil sa mga nalaman ko.
“HETO ang listahan ng mga taong mahalaga sa ating kompanya at heto naman ang mga taong dapat nating was akin. Kung kaya mong aralin ang lahat ng impormasyon nila, mas maigi. Nga pala, anong gusto mong kainin?” tanong niya sa akin habang nasal abas na ng pinto.
“Kahit anong galing sayo,” matamis kong sagot sa kanya at dahan-dahan ako
