#วันต่อมา
พ่อฉลามและแม่ของฉันตกลงกันแล้วว่าควรจะจัดงานแต่งให้เราสองคน ส่วนเรื่องค่าสินสอดแม่ไม่ได้เรียกให้ทางฝั่งของฉลามให้มาเลยเท่าไรก็ได้
แต่พ่อบอกว่าอยากจะให้สักสิบเก้าล้าน ซึ่งมันเป็นจำนวนเงินที่เยอะเกินไปแม่จึงรีบปฏิเสธแต่ฉลามก็ยืนยันว่าเต็มใจให้ ส่วนฉันนะช็อคยังไม่หายกับค่าสินสอด มันมากเกินไปจนไม่กล้ารับไว้
“ค่าสินสอดแค่ล้านเดียวก็ได้นะฉลาม ไหนจะค่าจัดงานอีก สถานที่จัดอีก รวมๆ ก็น่าจะหมดเยอะมากเลย” ฉันบอกฉลามขณะที่เรากำลังนั่งรถมามหาวิทยาลัย
ฉลามน่ะอยากให้ฉันพักเรื่องเรียนไปก่อนแต่อีกไม่กี่เดือนก็จะจบแล้ว ถึงตอนนั้นท้องก็คงยังไม่ออกหรอก ไม่อยากเสียใจที่อุตส่าห์เรียนมาขนาดนี้แต่ไม่ได้จบพร้อมเพื่อนๆ
“ไม่เท่าไรหรอก พ่อเสนอให้แบบนั้นแปลว่าเต็มใจให้”
“ปกติคนรวยเขาให้สินสอดเยอะแบบนี้หรอ” ฉันพูดเหน็บ
“เยอะกว่านี้ก็ให้ได้ จริงๆ พ่ออยากจะให้สี่สิบเก้าล้านแต่คิดว่าแม่คงไม่รับแน่ๆ
