“ถึงเธอจะรู้สึกแบบนั้นแล้วแต่สำหรับฉันมันยังไม่พอ ผู้หญิงทั้งโลกจะต้องอิจฉาเธอดาบี” พูดจบฉลามก็โน้มลงมาหอมแก้มฉันเบาๆ
หัวใจพลันรู้สึกอุ่นวาบขึ้นมา มวลความสุขมันอัดแน่นอยู่ข้างในจนพูดอะไรไม่ออก เป็นอีกครั้งที่ฉันน้ำตาซึม อารมณ์อ่อนไหวง่ายจริงๆ ตอนท้อง
“ขอบคุณนะฉลาม ดาบีก็อยากทำให้ฉลามเป็นคนที่โชคดีที่สุดเหมือนกัน แต่ไม่รู้ว่าต้อวทำยังไง” พอมาคิดๆ ดูแล้วก็มีแต่ฉลามที่ทำนั่นนี่ให้ฉัน ส่วนฉันแทบไม่ได้ให้อะไรเขาเลย
อือ จู่ๆ ก็นึกน้อยใจตัวเองขึ้นมา
“เธอรักฉันไหมดาบี”
“อื้อ รักอยู่แล้วสิ ถามอะไรของนายเนี่ย”
“แค่นั้นฉันก็เป็นคนที่โชคดีที่สุดในโลกแล้ว ไม่ต้องทำอะไร แค่รักฉัน อยู่กับฉัน มีความสุขเพราะฉัน ฉันไม่ต้องการอะไรอีกแล้วชีวิตนี้”
“นายพูดจริงหรอ อึก~” ไม่รู้ว่าเพราะคำพูดของฉลามมันชวนซึ้ง หรือเพราะฉันเซ้นซิทีฟเป็นพิเศษ ทำให้รู้สึกอยากร้องไห้แบบสะอึกสะอื้น
“จริงสิ ฉันรักน่ะเธอมากก
