Chapter 2
806 Words
Chapter 2
“ณะ...ณิชา อย่าจับ มันอันตราย” ไรเฟิลครางประท้วงเสียงสั่นด้วยอารมณ์พลุ่งพล่าน เมื่อณิชานั่งคุกเข่าลงตรงหน้าหว่างขาแกร่ง เธอแหงนมองเขาด้วยสายตาหวานเยิ้ม แล้วยกมือบางทาบทับมือสากที่กำลังชักรูดแก่นกายที่ผงาดขึ้นไม่รู้จักเวล่ำเวลา
“เฟิลทำอะไร~”
“ฟู่วววว...” คนตัวสูงถอนหายใจติดขัด นี่ยัยเพื่อนรักของเขาแกล้งถามหรืออย่างไรกัน
ใบหน้าคมคายขบกรามแน่นจนใบหน้าแดงก่ำ เมื่อเขากำลังระงับอารมณ์ความใคร่ไม่ให้คิดเตลิดไปไกล เพราะหญิงสาวที่นั่งคุกเข่าส่งสายตายั่วยวนให้เขาอยู่ตอนนี้เป็นเพื่อนสาวคนสนิท
“อืม~เสียวหัวฉิบ ปะ...ปล่อยเลยณิชา” คนตัวสูงเอ่ยห้ามเสียงสั่นไม่เต็มเสียงนัก เมื่อณิชาเอานิ้วชี้ลูบวนปลายหัวหยัก จนน้ำเมือกไหลเคลือบส่วนปลายจนมันวาว
ยัยเพื่อนขี้เมาจะรู้หรือเปล่าว่า ตอนนี้ทำให้เขาแทบคลั่ง เขาอยากจะตะโกนบอกเธอว่า ไอ้ที่เธอกำลังลูบเล่นอยู่เนี่ย มันกัดเธอได้นะ ถ้ามันกัดเธอเข้าสักวัน มันจะกัดไม่ยอมปล่อย
‘ยัยบ้าเอ๊ย...!! ทำแบบนี้เท่ากับยั่วเขาชัดๆ’ นี่เธอเมาหรือเธอหื่นกันแน่ เขาชักไม่แน่ใจ
“อยากกินติมจังเลย~” ลิ้นเล็กตวัดเลียขอบปาก แล้วขยับตัวเอาใบหน้าแนบชิดกลางหว่างขาร่างสูง
“เฮ้ยๆ ทำอะไรณิชา อ๊า~” ไรเฟิลเปล่งเสียงร้องครางดังลั่นระงมห้องน้ำ เมื่อคนเมาอ้าปากครอบแก่นกายใหญ่เข้าไปในโพรงปากจนสุดโคน ฟันขาวสะอาดครูดโดนแก่นกาย จนร่างสูงสะดุ้งตัวเล็กน้อย
“ดูดดีๆ อย่ากัด...”
ในเวลานี้สติของเขาหลุดลอยไปที่ห้วงอารมณ์สวาทอันร้อนฉ่า เลือดลมในกายสูบฉีดอัดแน่นจนปวดหนึบไปทั้งลำ จนยากจะห้ามใจไว้อีกต่อไป
“ฉันจะไม่ทนแล้วนะณิชา” ไรเฟิลเอามือสากขยำกลุ่มผมสลวย แล้วขยับเอวสอบเอาแก่นกายผลุบเข้าผลุบออกในโพรงปากนุ่มนิ่มด้วยจังหวะถี่ยิบตามที่ใจต้องการ
ปากเธอนิ่มเหลือเกิน ไม่คิดว่าปากที่ชอบบ่นเขา ยู่ปากงอนใส่เขาบ่อยๆ เวลาที่เธอไม่พอใจเขา มันจะนุ่มนิ่มแบบนี้
“ปากเธอนิ่มจังเลยณิชา” ใบหน้าหล่อเหลาก้มมองดูการกระทำของเพื่อนสาวคนสนิทที่เอาปากดูดเลียแก่นกายราวกับไอติมรสโปรด ซึ่งมันเป็นภาพที่น่ามองและเร้าใจ จนเขากระสันเสียวไปทั่วร่าง ตัวตนของเพื่อนสาวคนสนิทตอนเมา เธอหื่นจนเขาหวงเธอมากกว่าเดิม ถ้าเธอเมาแล้วไปหื่นใส่คนอื่น เขาไม่มีวันยอมแน่
“ใกล้แล้ว ดูดแรงๆ” มือสากจับศีรษะทุยเล็กล็อกไว้ จากนั้นเขาก็โยกเอวสอบขยับเข้าออกอย่างรัวเร็ว เมื่อเขากำลังจะปะทุลาวาร้อนออกมา
ริมฝีปากหยักครางกระเส่าดังกึกก้องไปทั่วห้องน้ำ ร่างแกร่งกระตุกเกร็งเป็นจังหวะ ก่อนจะปลดปล่อยลาวาอุ่นร้อนพวยพุ่งใส่โพรงปากเล็ก เขารีบถอดถอนแก่นกายออก เพราะกลัวว่าเธอจะสำลักน้ำรักของเขา
“กลืนลงไปเลย จะได้สร่างเมา” ไรเฟิลย่อตัวนั่งลง เขายกมือสากลูบผมสลวยของคนเมาอย่างเอ็นดู แล้วเลื่อนมือมาเช็ดขอบปากให้เธอ ที่ตอนนี้ปากเล็กเลอะไปด้วยคราบน้ำรักของเขา
“เมื่อยคอ ขอน้ำหน่อย อื้อ~” เมื่อพูดจบ ณิชาก็ยื่นปากเล็กจูบปากหยักอย่างไม่ประสา เพราะเธอไม่เคยจูบใครมาก่อน แต่จูบไร้เดียงสาของเธอเป็นจูบที่ไรเฟิลถูกใจเป็นอย่างมาก
“เมาแล้วหื่นว่ะ” ไรเฟิลยกมือสากทั้งสองข้างทาบไว้บนแก้มนุ่มนิ่ม จนปากอวบอิ่มยู่เป็นปากจู๋ เขาอดไม่ได้ที่จะจุมพิตปากอมชมพูอีกครั้ง
เมื่อไรเฟิลอุ้มร่างบางมานอนบนเตียง ณิชาก็ยกแขนเรียวขึ้นโอบรอบลำคอแกร่ง แล้วใช้แรงดึงให้ใบหน้าหล่อเหลาโน้มลงมาประชิดใบหน้าร้อนผ่าวของเธอ
“นอนด้วยกันนะเฟิล...” มือน้อยๆ ลูบไล้ซิกซ์แพ็กอย่างแผ่วเบา เธอลูบวนอยู่แบบนั้นอย่างซุกซน แต่เธอจะรู้ไหมว่ากำลังทำให้อารมณ์สวาทของเขาลุกโชนขึ้นมาอีกครั้ง
“เดี๋ยวมานอนด้วย ขอไปอาบน้ำก่อน” ไรเฟิลเอามือสากลูบไล้กลีบปากอวบอิ่มที่น่าจูบอย่างหลงใหลกับความนุ่มนิ่มของมัน ปากหยักพรมจูบใบหน้าสะสวยอย่างนุ่มนวล จนกระทั่งคนตัวเล็กเคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสที่อ่อนโยนของเขา จนในที่สุดณิชาก็ผล็อยหลับไปอย่างหมดฤทธิ์
- Writer
