ยู่ถิงกลับจากห้องน้องชายคิดอยากถามมารดา แต่กลับพบว่ามารดาหลับไปแล้ว นางเองก็ไม่สบายใจไม่รู้ว่ามารดากังวลเรื่องอันใด แต่คิดว่าต้องเกี่ยวกับคนผู้นั้นที่น้องชายทั้งสองไปมีเรื่องด้วยเป็นแน่ หากไม่เช่นนั้นมารดาที่อารมณ์เบิกบานของนางจะเปลี่ยนเป็นเศร้าสร้อยเช่นนี้ได้เช่นไร
สุดท้ายเมื่อไม่อาจเรียกมารดาขึ้นมาซักถามนางจึงนอนเคียงข้างมารดายกมือน้อย ๆ เข้ากอดที่เอว
ไห่มี่เฟิ่งที่หลั่งน้ำตาอยู่เงียบ ๆ แสร้งหลับไปเพราะไม่อาจอธิบายเรื่องนี้กับบุตรสาวได้ นับว่าโชคดีที่บุตรสาวไม่ได้พบเขาในวันนี้ ยังพอยื้อเวลาออกไปได้ นางขอเวลาแค่คืนนี้เท่านั้น หลังจากนี้ไปนางจะเผชิญกับเขาอย่างไร้ความรู้สึกได้ พลันในความคิดกลับอยากปรุงยาลืมรักขึ้นมาเสียดื้อ ๆ ในเมื่อน้ำแร่ศักดิ์สิทธิ์ของนางก็มีแล้ว นางคงคิดทำเรื่องนี้อีกไม่นานนี้กระมัง
ในตอนดึกสงัดฝีเท้าของชายชุดดำสองคนกระโดดออกจากหน้าต่าง แต่ทว่า...
หมับ!
หมับ!
ร่
