“ผ่านไปอีกเดือนแล้ว” นางพึมพำเบา ๆ แล้วก็ยังคงมองไปที่หน้าบ้านเช่นเดิม วาดหวังให้สามีปรากฏตัวให้คลายความคิดถึงสักครั้ง แต่ก็คิดว่านางหวังเกินไป ยามนี้เขาจะกลับมาได้อย่างไร ขนาดจดหมายยังไม่มีเวลาส่งมา
“ท่านป้า...ท่านป้า...ท่านป้า” เด็กชายกังเก่อที่ขึ้นเกวียนวัวชาวบ้านมาหาไห่มี่เฟิ่งและยู่ถิงเพื่อส่งข่าวดังขึ้น
ช่วงหลังมานี่ไห่มี่เฟิ่งให้เขาเรียกนางท่านป้าก็พอไม่ได้ให้เรียกฮูหยิน เขาได้ยินท่านแม่กับท่านพ่อคุยเรื่องแม่ทัพเฉิน มีข่าวจากนักเดินทางมายังเมืองเขื่อชินสถานการณ์ไม่ค่อยสู้ดีนัก อาการแม่ทัพสาหัส
“อ่าว...กังเก่อรีบร้อนมีเรื่องอันใดหรือไม่” กังเก่อเองก็ไม่ได้ไปเรียนที่สำนักศึกษา เพราะปิดชั่วคราวดูท่าทีสงคราม ทุกวันเขาจะมาที่บ้านนั่งเล่นนั่งคุย ฝึกกระบี่กับบ่าวชายของนางบ้าง แต่วันนี้ท่าทางแตกตื่นเข้ามาดูเหมือนมีเรื่องใหญ่
“แย่แล้วท่านป้า...แย่แล้ว...มีข่าวเรื่องท่านลุงแม่ทัพ นักเด
