@ผับKB
ในขณะที่เมอร์ลินเดินเข้ามาในผับหรูก็ได้กวาดสายตามองไปรอบๆเพื่อหาโต๊ะที่เพื่อนสาวเจ้าของวันเกิดได้จองไว้
“ ทางนี้แก “ นัตตี้สาวเจ้าของวันเกิดโบกมือเรียกเพื่อนสาว
“ หูยยย…แก แซ่บมาก เมอร์ลิน “
“ ก็ปกติป่ะแก “ วันนี้ฉันมาในชุดเดรสเกาะอกสีขาว ตัวจิ๋วแหวกหน้าขึ้นมานิด แต่งหน้าจัดเต็ม มัดผมรวบปล่อยเป็นหางม้าเผลอให้เห็นลำคอขาวๆ
“ ปกติของแกทำเอาเจ้าของวันเกิดดับได้เลยนะ
“ นัตตี้ยู้หน้าใส่เพื่อนรัก ไม่จริงจังนัก
จากนั้นพวกเราทั้งสี่ก็พากันดื่มไปเรื่อยๆ จนถึงเวลาดึก จากดนตรีช้าเริ่มขยับจังหวะ ไปเรื่อยๆ พวกเราก็โยกย้ายตามจังหวะเพลง
ด้านเคเบิล
วันนี้ผมมาเคลียร์งานที่ผับเป็นปกติทุกวัน แต่ที่จะไม่ปกติเพราะผมได้รับรายงานจาก บอล ลูกน้องคนสนิทของผับ
“ นายครับ วันนี้คนของเรารายงานว่า คุณเมอร์ลินมาดื่มที่ผับเราครับ “
“ อืม “ ผมตอบไปสั้นๆ หลังจากวันนั้นผมก็ให้คนของผมตามดูยัยเตี้ยอยู่ห่างๆ เพราะอยากรู้ความเคลื่อนไหวของเธอโดยที่ไม่ให้เธอรับรู้ตัว
“มาแล้วเหรอว่ะ” ผมเคลียร์งานเสร็จผมก็เดินลงมายังห้อง VIP ห้องประจำของผมกับพวกเพื่อน ผมผยักหน้าให้คนชงเหล้าส่งแก้วเหล้าให้ผม
เคเบิลนั้งดื่มไปเรื่อยๆกวาดสายตามองลงไปยังโซนข้างล่าง ก็ได้สะดุดตากับผู้หญิงคนนึง
“ เชี้ย “ ผมสยบคำพูดออกมาอย่างหัวเสีย เมื่อเห็นชุดยัยเตี้ยใส่มาเที่ยว แต่งชุดอะไรว่ะ ทั้งแหวกทั้งสั้น หน้าอกหน้าใจแทบทะลักออกมาข้างนอกอยู่แล้ว แล้วก็ยังมีหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่รายล้อมเต็มไปหมด
“ ไอบอล ไอบอล “ ครับนาย กูจะลงไปข้างล่าง ผมเดินออกจากห้องมาโดยไม่ได้สนใจเพื่อนของผมที่นั่งดื่มอยู่เลย ในใจผมร้อนลุ่มเมื่อเห็นผู้ชายวนเวียนอยู่ข้างกายยัยเตี้ย
หมับ
เมอร์ลินหันไปมองข้างๆ ขณะที่เธอกำลังชนแก้วกับชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาคนนึงที่มาขอเธอชนแก้ว ก็ต้องตกใจที่อยู่ๆมีคนมากระชากแขนเธอ
“ พี่เคเบิล “
ผมดึงข้อมือยัยเตี้ยให้เดินออกมานอกผับ ในระหว่างที่เดินออกมาค่อนข้างทุลักทุเลพอสมควรเพราะวันนี้คนค่อนข้างเยอะเนื่องจากเป็นวันศุกร์ จะมีทั้งนักศึกษาและคนวัยทำงานที่เข้ามาใช้บริการเป็นจำนวนมาก
“ พี่จะพาฉันไปไหนค่ะ “ เมอร์ลินถามในขณะที่ข้อมือเล็กยังคนโดนจับลากออกมาจากข้างในผับ จนกระทั่งมาถึงบริเวณที่รถจอด
“ กลับ “
“ กลับไปไหนค่ะ “ ฉันมาวันเกิดเพื่อนนะ อยู่ๆก็มาลากฉันออกมา บอกให้กลับ บ้ารึป่าว เป็นอะไรกันก็ไม่ได้เป็น จะลากฉันกับทำไมกัน
“ บอกให้กลับ “ เราเถียงกันไปมา ยื้อยุดกันอยู่สักพัก แต่ฉันก็สู้แรงคนตัวโตไม่ได้ เมอร์ลินถูกเคเบิลยัดลงไปนั้งเบาะข้างคนขับ แล้วเคเบิลก็ปิดประตูรถ แล้วเข้ามานั้งยังที่นั้งประจำคนขับอย่างรวดเร็ว
“ ถ้าเปิดประตูลงจะเอาตรงนี้ “ เมอร์ลินหันไปมองคนตัวโตที่พูดขึ้นมา มองไปในแววตานั้น ไม่มีคำว่าพูดเล่นเลย เธอจำทำอะไรไม่ได้นอกจากจำใจต้องนั่งเฉยๆ เพราะกลัวคนข้างๆจะทำจริง
ปรื้นนน….
รถสปอร์ตคันหรูของเคเบิลแล่นไปในถนน ความเร็วตามอารมณ์คนขับ ขับปาดซ้ายปาดขวา จนมาถึงคอนโดแห่งหนึ่งที่อยู่ไม่ไกลจากผับและมหาวิทยาลัยมากนัก
เอี๊ยดดด
“ ลงมา “ เคเบิลขับเข้ามาจอดยังที่จอดรถประจำภายใต้คอนโดหรูของตัวเองแล้วหันกับไปพูดกับคนข้างๆ
“ ลง ลงไปไหนค่ะ “ เมอร์ลินถามคนตัวโต ที่นี้ที่ไหนอยู่ๆบอกให้ฉันลง ฉันรู้ว่า เป็นคอนโด แต่ไม่รู้ว่า อิตาบ้านี้พาฉันมาที่นี้ทำไม
“ จะลงดีๆรึให้อุ้มลง “
พอได้ยินคำพูดแบบนี้ ฉันรีบเปิดประตูรถลงมาอย่างไว เพราะกลัวคนข้างๆจะอุ้มฉันจริงๆ เมอร์ลินเดินตามเคเบิลเข้าไปในคอนโดหรูแห่งนี้
“ เราจะไปไหนกันค่ะ “ เมอร์ลินถามในขณะที่อยู่ในลิฟต์กันสองคน จากที่เขากดเลขลิฟต์ก็บ่งบอกได้ว่า เป็นชั้นบนสุดของคอนโดแห่งนี้
“ ห้องพี่ “ จากนั่นในลิฟต์ก็เกิดความเงียบขึ้น จนกระทั่งมาถึงชั้นบน บงบอกได้ว่า ถึงชั้นเป้าหมายแล้ว ประตูลิฟต์เปิดออก ฉันเลยเดินตามหลังคนตัวโตออกมาที่ประตูหน้าห้อง ห้องนึง
ติ๊ด ประตูห้องเปิดออกโดยคนข้างหน้าฉัน
“ เข้ามาสิ “ ผมหันกับมามองยัยเตี้ย ในระหว่างที่เธอยืนอยู่ข้างหน้าห้องไม่ยอมเดินเข้ามาสักที
“ พี่พาฉันมาที่นี้ทำไมค่ะ “
“ พามาเอา “ ยัยเตี้ยทำตาโต ตกใจกับคำพูดของผม แล้วถอยหลังกรูติดกับประตูห้อง
“ พี่จะบ้าเหรอ ก็เราคุยกันแล้ว ว่า วันไนท์ “ เมอร์ลินถามออกไปเพราะวันนี้นั่นได้คุยกันแล้ว แล้วนี้ก็ผ่านมาหลายวันแล้ว ใครจะทำเรื่องแบบนั่นอีก วันนั่นฉันเมาหรอกถึงได้เผลอปล่อยตัวปล่อยใจไปแบบนั่น แต่มันจะไม่มีทางเกิดขึ้นอีกเป็นแน่
หึ เคเบิลหัวเราะในลำคอเมื่อเห็นท่าทางตื่นกลัวของยัยเตี้ยตรงหน้า เธอคิดจริงๆเหรอ ว่าผมจะตกลงกับเธอว่า วันไนท์ ตั้งแต่ที่ผมมีอะไรกับเธอวันนั่น ในหัวผมก็มีแต่ภาพเธอตลอด ไม่ว่าผมจะทำอะไรก็นึกถึงแต่เธอ ผมคงจะปล่อยเธอไปง่ายๆหรอก เธอคิดผิด เพราะผมอยากได้เธอมาเป็นของเล่นของผม
“ เธอคิดว่าพี่จะวันไนท์กับเธอเหรอ “ เคเบิลถามคนตัวเล็กออกไป วันนั่นเธอพูดคนเดียวโดยที่เขาไม่ได้ตกลงอะไรด้วย เขาแค่ตามใจเธอที่เธอไม่ให้เขารับผิดชอบ แต่ใช่ว่า เขาจะแค่วันไนท์
“ ก็วันนั้นเราคุยกันแล้วนะค่ะ “ ก็ฉันบอกเขาแล้วจริงๆว่า วันไนท์ ไม่ต้องรับผิดชอบอะไรนิ แล้วเขาจะเอาอะไรกับฉันอีกล่ะ ทำไมไม่ต่างคนต่างอยู่ มาวุ่นวายกันทำไม
“ แต่พี่ไม่ได้ตกลงกับเธอ และวันนี้พี่ก็จะเอาเธอ”เคเบิลสาวเท้ามาเอามือทั้งสองข้างกักเมอร์ลินให้อยู่ในระหว่างแขนแกร่งของตัวเอง เมอร์ลินไม่สามารถขยับได้เลยยืนตัวแข็งทื่ออยู่ในอ้อมแขนนั้น
“ ถ้าเธอไม่ให้พี่เอา พี่จะปล่อยคลิปเธอ “ ผมพูดถึงคลิป ทั้งที่จริงไม่มีอยู่เลย ใครจะมีเวลาไปถ่าย วันนั่นมันเกิดขึ้นเร็วมาก ผมแค่ขู่เธอไปแบบนั่น ดูจากสีหน้าของเธอแล้ว ได้ผลจริงๆ ยัยเตี้ยหน้าซีดเผือก
“ ไอเลว แกมันเลว ถ้าฉันไม่ยอมล่ะ “ เมอร์ลินพ่นคำด่าออกมาใส่คนตรงหน้า ถึงเธอจะมีสีหน้าซีดแต่ความโกรธในใจเธอมีไม่น้อยเลย
“ ยังไงเธอก็ต้องยอมให้พี่เอา “