Jessie’s POV
“Naghihintay na silang lahat sa iyong pagdating. Halika nang masisimulan na ang seremonya.” Dinig kkong tugon ni ina. Hindi kaagad ako humarap sa kanya sa halip ay nanatili lamang akong nakatingin sa malaking salamin na nasa aking harapan kung nasaan tanaw ko ang repleksyon ko doon. Mula doon ay tanaw ko na rin si ina na ngayon ay alam kong hinhihintay rin ang aking pagharap.
“Susunod ako. Bigyan mo na lamang ako ng kunting panahon dito. Upang ipaghanda ang sarili.” Sagot ko habang nakaharap lamang sa salamin.
Mula kay ina ay muli kong itinuon ang buo kong atensyon nang makita kong. Suot ang kulay berdeng bistida ay mukha akong tunay na princesa. Ang mukha kong walang kahit na anong palamuti ngunit makikita ang sobrang kinis nito at ang perpekto nitong hugis.
Ngumiti ako.
