Someone’s POV
“Ikaw ang pinakamagandang nilalang sa balat ng lupa, anak. Walang kakupas-kupas ang taglay mong ganda,” ngiting sambit ko habang nakatingin ako sa malaking salamin kung saang makikita ang repleksyon namin ng aking anak doon. Malapad na pagngiti ang pinakawalan ko habang manghang-mangha sa ganda ng sarili kong anak.
“Talaga ina? Paglaki ko, gusto ko ring maging reyna katulad ninyo,” ngiting sambit nito sa akin dahilan upang mas lalo lang lumapad ang ngiti sa aking labi. Sa puntong ito ay hindi ko na mapigilan pa ang mapangiti pa lalo. Matinding saya ang aking nararadaman ngayon.
“Saan pa ba ang punta mo at doon lang rin naman, anak! Tulad ko ay ang pagiging reyna ang patutunguhan mo. Kaya pagbutihin mo lang ang iyong sarili. Gawing mabilis ang iyong paglaki. Hindi naman mab
