Jessie's POV
Sa puntong ito ay dahan-dahan ko nang naramdaman ang kamay niyang dumadapo sa aking leeg at dahan-dahang sinapo ang mga takas kong buhok. “Ilang linggo rin akong nagpipigil, Chantal. Ilang linggo rin at ngayong nandito ka na ulit ay handa kong ubusin ang katas na mayroon ako,” mahinang sambit nito. Rinig na rinig ko mula sa kanyang boses ang matinding pagbabanta ngunit sinubukan ko iyong huwag indahin. Lalo pa at alam kong may ibig siyang ipahiwating mula sa mga katatagang iyon.
Wala akong magawa kung hindi ang mapapikit na lamang lalo pa at sa puntong ito ay ramdam na ramdam ko ang bawat haplos niya sa akin. Ang bawat halik nitong siyang nagpapadeliryo ng aking mga mata. Unti-unti pa siyang lumapit sa aking gawi at hindi ko alam kung may balak pa ba siyang huminto lalo pa
