ชายหนุ่มในชุดเสื้อคลุมสีเทานั่งไขว่ห้างในมือถือแก้วกาแฟและวางลง เหม่อมองสนามหน้าบ้านเขียวขจีต้นไม้ใหญ่หลายสิบต้นคือต้นสนที่สูงลิบริ้วปกปิดในบ้านไม่ให้คนนอกได้เห็น
“เรื่องคืบหน้าแล้วหรือยัง” นครินทร์ถามขึ้น
“ครับ...” สิงห์เอาแมคบุ๊ควางลงบนโต๊ะ เปิดหน้าจอขึ้น
มีผู้ชายใส่ชุดสีดำใส่หมวกแก๊ปปิดบังใบหน้า ถือกระเป๋าในมือ เดินป้วนเปี้ยนอยู่ตรงแผงควบคุมไฟฟ้า แล้ววางกระเป๋าในมือทิ้งไว้ตรงแผงควบคุมไฟฟ้าอย่างจงใจ แล้วเดินออกไปด้านนอกอาคาร
“ในภาพนี้ผู้ต้องสงสัยเป็นชาย...อาจจะมาสร้างสถานการณ์ของฝ่ายตรงข้ามของ...ไม่รู้ว่าเป็นใคร...ศัตรูของฉันมีรอบด้านไม่รู้ว่าเป็นใคร...สิงห์เอาหลักฐานนี้ไปให้ตำรวจ...ต้องหาคนร้ายเจอให้ได้...ไม่ใช่เพื่อความปลอดภัยของฉันคนเดียว...แต่เป็นความปลอดภัยของคุณรัมภาด้วย...ฉันไม่อยากให้เกิดเหตุไม่คลาดฝันเกิดขึ้น...ที่สำคัญอย่าบอกคุณรัมภาเด็ดขาด”
“ครับท่าน...ผมจะจัดการให้เรีย
