ANG pusong nangungulila ni Louie ay hindi makita si Mikaela. Habang tumitindi ang kaba. Takot, at sakit sa kanyang puso, mas lalong hindi niya makita sa Mikaela. Kung baga, ang kanyang mga nararamdaman ay binubura sa kanyang paningin si Mikaela. Dahil ang nakikita ng kanyang mga mata, ang pumasok sa kanyang isipan ay ang pwedeng masamang mangyari. Patuloy lang naglalakad ang mga paa ni Louie sa daan. Tuliro na rin ang kanyang isipan. Hindi niya rin alam kung saan siya dadalhin ng kanyang mga paa.
Samantala, panay ang patak ng luha ang nakikita sa mga mata ni Mikaela. Malabo rin ang kanyang pananaw dahil sa basa ang kanyang mga mata. Hanggang sa masilayan niya ang isang parke, kung saan tahimik ang paligid. Nagtungo siya rito at umupo sa upuan na yari sa bato. Atsaka lamang niya napansin
