บทที่ 38
ตัดสินใจ
วันต่อมา..
จากวางแพลนเที่ยวก็ต้องพับเก็บ เพราะมีแขกไม่ได้รับเชิญมาบ้านแต่เช้า มนปรียาดูดีใจ แต่อีกคนกลับหน้าบึ้ง เพราะตอนนี้กลายเป็นหมาหัวเน่า นั่งจัดของอยู่หน้าร้าน ส่วนแขกนั่งคุยกับสองแม่ลูกอยู่ในบ้านโน้น
ไม่อยากแอบฟังหรอกนะ แต่มันอดไม่ได้
ชาร์วีค่อย ๆ กระเถิบก้นเอียงคอหูผึ่งฟังบทสนทนาที่แว่วมา ร่างในชุดกางเกงขาสั้นกับเสื้อยืดแนบไปกับประตูกระจก ที่กั้นส่วนในบ้านกับร้านชำด้านหน้า เมื่อได้ยินไม่ชัดก็แง้มมันออกเล็กน้อย พยักหน้าพอใจเมื่อได้ยินเต็มสองหู
“นึกว่าพี่หมอกลืมมายูซะแล้ว”
“จะลืมหลานสาวสุดสวยได้ไง ดูสิไม่เจอตั้งสองเดือนโตเป็นสาวแล้ว” เหมวัชอุ้มมายูมานั่งตัก หนูน้อยก็ยิ้มแฉ่ง
ชาร์วีเข้าใจทันที ลูกสาวไม่ได้ชอบเขาคนเดียว แต่ชอบผู้ชายทุกคนต่างหาก!
“ตอนนี้เก่งหลายอย่างเลยค่ะ กินเก่ง คลานเก่ง พูดเก่ง”
“พูดแล้วเหรอครับคนสวย ไหนเรียกลุงหมอกสิครับ ลุงหมอก ลุงห
