6 Ay Sonra:
Şişen bacaklarıma bir bakış attım, bu sıralar fazla ayakta kalınca hemen şişiyorlardı. Doktorun verdiği hiç birşeyde fayda etmiyordu ya en çok ona sinirleniyordum. Hiç bir çare yoktu.
Mecbur ayaklarımı uzatıp bedenimi koltuğun yumuşak yastıklarına yasladım. Ayakta olmamın en büyük sebebi ise Leyla idi. Nişanlanıyordu. Âhi'yle!
Bana pek çok yardımı dokunsa da, ve hala benim beş karış suratıma sevecanlığını korusada sevemiyordum. Ama arkadaşım sevmişti işte. Şimdide evlilik yollarında ilk adımı yarın olacak nişan törenleriyle atacaklardı. Giydiğim yumuşak dokulu beyaz şortlu takımımdan fazlasıyla artık kendini belli eden miniğime baktım.
Oğlumuza...
Tekmelerini çok rahatlıkla hissettiğim oğlum elimle karnımı okşadığımdan sebep elimin altına sert bir tekme attı. Bazen hare
