Ahsen Hanım değil, karşınızda ki Avşar Hanım..." diyen Arif abi'ye bakıp tekrar bana döndü, bu sefer kaşları bir miktar çatılı halde. "Avşar mi?" şaşkınlık akan sesiyle şivesi birleşince pek anlamasam da kafamı salladım otomotik. Karşımda ki kadın kimdi.
Baktı, baktı, baktı.... Baştan aşağıya süzdü. Birleşen ellerimizden tekrar Devran baksa da uzun sürmeden bakışları yüzüme tırmandı.
"Asüye...." dedi. Annemin ismini dudaklarının arasından ortama bomba misali bırakan yaşlı kadınla, yutkunup parmaklarımı daha sıkı sardım Devran'a.
"Evet Sühan Hanım, Asiye Hanımın kızı" diye onaylayan Arif abi oldu.
"Kimsiniz?" çatlamış dudaklarımın arasından bu soru döküldü. Kadın hala şaşkın şaşkın bakıyordu bana. Beynim karman çorman olmuştu. Birleştiremiyordum. Sühan, Ahsen, Asiye...
"Yavrumün ya
