“เพียง….” พระเพลิงมองหน้าน้องสาวเพียงคนเดียวที่ยืนมองเขาน้ำตาเปื้อนสองแก้มก่อนจะวางสองมือบนไหล่เนียนทั้งสองข้าง กลืนก้อนเหนียวๆ ที่ติดอยู่ที่ลำคอด้วยความยากลำบากก่อนจะเอ่ยในสิ่งที่คิดออกมา
“ยอมรับข้อเสนอของมันเถอะ”
“อะไรนะ! พี่เพลิงพูดบ้าอะไรออกมา” เพียงขวัญมองหน้าพี่ชายเพียงคนเดียวอย่างไม่เชื่อสายตา หลังจากที่คุยกับนายนั่น แล้วเขาเปิดโอกาสให้เธอกลับมาเจรจากับพี่ชายตัวเอง เธอรีบลากพระเพลิงเข้ามาคุยกันสองคน ลึกๆ เธอหวังที่จะได้ยินพี่ชายปฏิเสธเรื่องนี้ อยากได้ยินเขาพูดว่ามันไม่ใช่เรื่องจริง ไม่ใช่การที่ขอให้เธอยอมรับในเรื่องที่ไม่ได้ก่อแบบนี้
“ใจเย็นๆ ก่อนเพียง ฟังพี่ก่อน”
“ฟังบ้าอะไร พี่จะให้เพียงไปกับไอ้บ้านั่นทั้งที่รู้ว่ามันจะทำอะไรเพียงงั้นเหรอ พี่เพลิงบ้าไปแล้วหรือไง” คนโวยวายน้ำตาไหลพราก มือขาวผ่องดึงทึ้งแขนพี่ชายตัวดีที่เป็นที่พึ่งเพียงหนึ่งเดียวในตอนนี้เอาไว้แน่น เธอไม่มีทางยอมรับข้อเสนอบ้าๆ นั่นแน่
“มันไม่มีทางเลือกที่ดีไปกว่านี้แล้วเพียง”
“มีสิ พี่เพลิงก็ไปรับผิดชอบน้องสาวของนายนั่น นั่นมันลูกเมียพี่นะ แค่พี่ไปรับผิดชอบทุกอย่างก็จบ”
“แล้วปราณล่ะ พี่แต่งงานกับปราณไปแล้วนะ จดทะเบียนสมรสไปแล้วด้วย พี่กลับไปรับผิดชอบใครไม่ได้อีกแล้ว เธอต้องช่วยพี่นะเพียง”
“ไม่เอา ไม่ช่วย ต่อให้พี่จะแต่งงานหรือจดทะเบียนสมรสกับปราณไปแล้ว แต่ในเมื่อพี่ไปทำผู้หญิงคนอื่นท้องไว้ พี่ก็ต้องกลับไปรับผิดชอบเขาอยู่ดี บอกความจริงกับปราณไปซะ เพียงเชื่อว่าปราณจะเข้าใจ” เพื่อนเธอต้องมีเหตุผล ต่อให้ปราณจะรักพี่ชายเธอมากแค่ไหน แต่ถ้าเลือกที่จะพูดความจริง คุยกันด้วยเหตุผล ต่อให้ปราณจะโกรธ สุดท้ายมันก็ดีกว่าทุกทาง
“แล้วถ้าพี่บอกว่าปราณเองก็ท้องล่ะ”
“อะไรนะ” เหมือนสายฟ้าได้ฟาดกลางแสกหน้าลงมาอย่างจัง ในวันแต่งงานของพี่ชายอย่างพระเพลงกับโปรดปราณที่เป็นเพื่อนสนิทของเธอ เป็นวันที่หนึ่งความลับเข้าหู พี่ชายของเธอไปทำผู้หญิงคนอื่นท้องจนพี่ชายของอีกฝ่ายมาทวงถามความรับผิดชอบ ทางออกที่มองว่าดีที่สุด แต่ยังไม่มีโอกาสได้ถูกเลือก ทว่าความวัวไม่ทันหายความควายก็เข้าแทรกเมื่อพี่ชายของเธอทำผู้หญิงสองคนท้องในเวลาเดียวกัน
“พี่บ้าไปแล้วหรือไง พี่ทำบ้าอะไรของพี่เนี่ย”
“ฟังพี่นะเพียง พี่กับผู้หญิงคนนั้นเลิกกันไปนานแล้ว ไม่ได้รักกันเลยด้วยซ้ำ แล้วอีกอย่างเอกสารที่เธอเห็นมันอาจจะเป็นของปลอมก็ได้ พี่ถึงอยากให้เธอรับข้อเสนอเพื่อเข้าไปหาความจริงเรื่องนี้ไง พี่ไม่มีทางเลือกแล้วจริงๆ นะ ถ้าพี่ทิ้งปราณเพื่อไปรับผิดชอบผู้หญิงคนนั้น ปราณที่เป็นเพื่อนรักของเพียงก็จะเสียใจมาก แล้วคิดดูว่าถ้าพ่อแม่ของปราณไม่พอใจขึ้นมา ครอบครัวของเราจะได้รับผลกระทบแค่ไหน คุณพ่อไม่มีทางยอมให้มันเป็นแบบนั้นแน่”
“ปราณไม่โอเค แล้วพี่คิดว่าครอบครัวของผู้หญิงคนนั้นจะโอเคเหรอ”
“เพียงถึงต้องช่วยพี่ไง ถ้าเราต้องรับมือจากฝ่ายไหนสักฝ่าย ฝ่ายนั้นต้องไม่ใช่ปราณ เพียงอย่าลืมสิว่าพ่อแม่ของปราณมีอิทธิพลแค่ไหน ฝ่ายนั้นก็แค่ผู้หญิงธรรมดาที่ไม่ได้มีผลอะไรต่อครอบครัวเราเลย”
“แต่พี่ชายเขาไม่ยอม เขาต้องการให้พี่ไปรับผิดชอบน้องสาวเขาแลกกับตัวเพียง ไม่งั้นเขาก็ไม่ปล่อยเพียง ทั้งที่เพียงไม่รู้อะไรด้วยเลย”
“พี่ถึงบอกให้เพียงช่วยพี่ไง เพียงอดทนและช่วยพี่สักครั้งได้ไหม พี่สัญญาว่าจะหาวิธีพาเพียงออกมาให้ได้”
“นายนั่นร้ายกาจจะตาย ป่าเถื่อนที่สุด พี่จะให้เพียงรับมือแบบไหนกับคนแบบนายนั่น”
“ความสงสารไงเพียง สุดท้ายผู้ชายมันก็พ่ายแพ้ให้กับความน่าสงสาร เชื่อเถอะว่าเพียงจะเป็นอิสระ ถ้าวันหนึ่งไอ้หมอนั่นมันสงสารหรือเห็นใจเธอขึ้นมา”
“…..”
“พี่สัญญาว่าพี่จะหาทางช่วยเพียงออกมาให้ได้ อดทนหน่อยนะ ช่วยพี่สักครั้งนะ อย่างน้อยๆ ก็เพื่อไม่ให้ทุกปัญหามันถาโถมเข้ามาพร้อมกัน เพราะถ้ามันเป็นแบบนั้นพี่ตายแน่”
“แล้วทางออกของพี่คืออะไร”
“พี่จะไม่เลิกกับปราณเด็ดขาด พี่รักปราณ พี่จะหาโอกาสคุยกับปราณเรื่องรับผิดชอบลูกของผู้หญิงคนนั้น เราก็แค่จ่ายค่าเลี้ยงดู ถ้าปราณโอเค เราค่อยเจรจากับฝั่งนั้นอีกที”
“นายนั่นไม่ยอมหรอก และมันก็คงไม่มีผู้หญิงคนไหนยอมให้เรื่องแบบนี้มันเกิดด้วย”
“เรื่องนี้พี่ต้องให้เพียงช่วย ระหว่างที่เพียงไปอยู่ที่นั่น ทำยังไงก็ได้ให้มันสงสารเพียง ทำให้มันแคร์เพียงจนวันที่เราเอาเรื่องนี้ไปคุย ฝ่ายนั้นจะได้ไม่มีปัญหา ทุกอย่างมันจะได้จบโดยที่พี่ไม่ต้องเลิกกับปราณที่เป็นเพื่อนของเพียงไง”
“นานไหม….” ถามออกไปทั้งที่ไม่พร้อมอะไรเลย แต่ก็นั่นแหละ นี่ก็พี่ ผู้หญิงที่พี่แต่งงานด้วยนั่นก็เพื่อน ถึงไม่อยากช่วย แต่ก็ไม่ได้อยากเห็นทุกอย่างมันแย่ไปมากกว่านี้
“พี่ขอเวลาไม่นาน ขอรอจังหวะดีๆ ที่จะคุยกับปราณ แล้วพี่จะรีบเคลียร์ทุกอย่างทันที”