เล่ห์คนเถื่อน

ตอนที่ 2 1/3

ปัจจุบัน

"…เธออยากลองท้องแล้วผู้ชายไม่รับผิดชอบดูบ้างไหมล่ะ ฉันจะจัดเด็กแฝดเข้าท้องให้ แต่ฉันไม่รับผิดชอบนะ จ่ายค่าเลี้ยงดูเอาแบบที่เธอจะให้พี่เธอทำกับน้องฉันไง"

“ป่าเถื่อน อย่ามาทำตัวแบบนี้กับฉันนะ”

“เผื่อเธออยากลองจะได้สนองให้ถึงใจ” นายนั่นยักคิ้วสบตาเธอ เถื่อน คนอะไรมีแต่คำว่าเถื่อนเต็มไปหมดเลย

“ฉันไม่สบาย”

“ไม่สบาย?”

“ปวดหัว คั่นเนื้อคั่นตัว” ตากลมกระพริบถี่ มองสบตากับคนที่มองหน้าเธอแล้วยิ้มเยาะ

“เมื่อวานท้องเสีย วันนี้ปวดหัว พรุ่งนี้คิดไว้หรือยังว่าจะเป็นอะไร ก็บอกแล้วไงว่าให้เรียกไอ้เพลิงมา เธอจะได้ไปรักษาโรคภัยไข้เจ็บที่โคตรจะรักเธอถึงได้รุมถาโถมเข้ามาหาคุณหนูผู้อาภัพแบบเธอพร้อมกันยังไงล่ะ” สงครามกอดอกมองหน้าคนที่พยายามหาทางออกเพื่อหลีกเลี่ยงการไปทำงานนอกบ้าน ยัยคุณหนูไฮโซตัวขาวราวกับไม่เคยโดนแดดโดนฝน อยากรู้เหมือนกันว่าเธอจะก้มหน้าทนได้นานแค่ไหน

“ไอ้บะ…”

“หยุด! ลืมหรือเปล่าว่าเธอเป็นจำเลยที่พี่ชายหน้าตัวเมียของเธอมันส่งมาแทนตัวมัน”

“ไม่ลืมหรอก ไม่เคยลืมเลยสักวัน แต่นายลืมไปหรือเปล่าว่าจริงๆ แล้วฉันก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรด้วยทั้งนั้น นายบังคับพาฉันมาทั้งที่ฉันไม่เต็มใจ”

“ไปแจ้งความไหมล่ะ ไปแจ้งความให้เรื่องมันดัง ให้เป็นข่าว ทีนี้ฉันจะได้แฉยาวว่าไอ้หน้าตัวเมียตัวไหนมันไข่ทิ้งไว้แล้วไม่รับผิดชอบ จะได้ลากไส้ให้ซวยกันไปทั้งบ้าน” เพียงขวัญกัดปากแน่น นี่ไงเหตุผลที่ไม่สามารถเอาผิดนายนี่ได้ทั้งที่เธอไม่ได้เต็มใจและไม่ได้อยากจะมา และถ้าคิดหนีจะไม่ใช่แค่เธอที่ซวย แต่ทุกคนจะซวยไปกันหมด ครอบครัวของเธอจะเดือดร้อน พี่ชายเธอไม่ต้องพูดถึง นายนี่อาจจะเป่าหัวเหมือนที่เขาเคยขู่ได้เลยทันที

“แต่ในเมื่อไอ้เพลิงมันเลือกที่จะไปมุดหัวอยู่หลังผู้หญิงแบบนั้น เธอที่เป็นน้องสาวมันก็ทำตัวเป็นคนดีด้วยการรับผิดชอบแทนไปละกัน จนกว่ามันจะทนไม่ได้ที่เห็นเธอต้องมาก้มหน้าทำงานเป็นทาสของฉันไปเรื่อยๆ จนกว่าฉันจะหมดความอดทนและเลิกให้โอกาสคนเหี้ยๆ แบบมัน”

“แต่คนที่พี่เพลิงแต่งงานด้วยก็ท้องเหมือนกันนะ เขาทิ้งทางนั้นไม่ได้เหมือนกันนะนาย” พยายามใช้เสียงอ่อนลงเพื่อขอความเห็นใจ ทว่ากลับโดนตะคอกใส่หน้ากลับมาทันที

“แต่มันทิ้งน้องฉันได้งั้นเหรอ!” เสียงตะคอกส่งผลให้คนตัวเล็กหลับตาปี๋ ไม่รู้เลยว่าเธอจะต้องตกอยู่ในสภาพนี้นานแค่ไหน

ทนให้เขาลากไปใช้งาน ตากแดดตากลมในไร่ที่ต่อให้มันจะสวยแค่ไหน แต่มันก็ไม่ใช่ที่ที่เธออยากอยู่อยู่ดี

“จำไว้ว่าที่ฉันยังปล่อยให้มันมีลมหายใจเป็นเพราะน้องสาวของฉันยังขอไว้ โอกาสของมันเหลือแค่สี่เดือนต่อจากนี้เท่านั้น ทันทีที่น้องสาวฉันคลอดแล้วไอ้เหี้ยนั่นไม่โผล่หัวมา วันนั้นจะเป็นวันตายของมัน” คนฟังน้ำตาคลอเบ้า นึกไม่ออกเลยว่าเวลาแค่สี่เดือนที่เหลือมันเยอะเหลือเฟือจนเธอไม่จำเป็นต้องเก็บมาคิดมาก หรือมันน้อยจนต้องกลัวว่าพี่ชายเธอจะจัดการทุกอย่างไม่ทัน

“ส่วนเธอ ถ้าทำตัวไร้สาระมากพอแล้วก็ลุกขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วออกไปทำงาน จำไว้ว่าฉันไม่ปล่อยให้เธออยู่อย่างสุขสบายแน่ๆ

“ก็ฉันบอกว่าปวดหัว ไม่สบายแล้วฉันจะไปทำงานยังไง”

“ถ้าเถียงฉอดๆ ได้ก็แปลว่าไม่เป็นอะไรมาก”

“ฉันไม่เคยทำงานแบบนาย ไม่เคยตากแดดตากลมเหมือนนาย ฉันไม่ไหวหรอก ของานอื่นทำแทนได้ไหม”

“เธอมีสิทธิ์ร้องขอแบบนี้ด้วยเหรอ”

“ให้ฉันมีตัวเลือกบ้างเถอะ อย่างน้อยก็ดูงานที่มันเหมาะกับฉันบ้างได้ไหม” สงครามกดปลายลิ้นเข้ากับกระพุ้งแก้มก่อนจะกวาดสายตามองคนที่ร้องขอทำงานที่มันเหมาะกับตัวเองตั้งแต่หัวจรดเท้า

“แล้วงานอะไรล่ะที่มันเหมาะกับคุณหนูไฮโซแบบเธอ ถ้าไม่ถนัดใช้แรงงาน ถนัดใช้อย่างอื่นแทนไหมล่ะ”

“นะ… นายหมายความว่ายังไง”

“อะไรล่ะที่พี่ชายเธอมันชอบนักชอบหนา ชอบเห็นผู้หญิงเป็นของเล่นนักไม่ใช่เหรอ ถ้าฉันได้น้องสาวของมันมาเป็นของเล่นแก้เบื่อเหมือนที่มันทำกับผู้หญิงคนอื่น แบบนั้นฉันอาจจะพอใจจนไม่ต้องใช้งานที่เธอไม่ถนัดก็ได้”

“โรคจิต ไม่ชอบในสิ่งที่คนอื่นทำ แต่ก็เลือกที่จะทำเอง คำพูดของนายมันย้อนแย้งนะ”

“สุดท้ายเธอก็ต้องอยู่กับคนโรคจิตแบบฉันยาวๆ ทีนี้ก็เลิกปากดีแล้วลุกไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วออกไปทำงาน เลือกเอาว่าจะไปทำงานที่ไร่หรือจะแก้ผ้ารอให้ฉันมาเอาเพื่อระบายอารมณ์บนเตียง”

“ไอ้โรคจิต!” เพียงขวัญปาหมอนใกล้มือเข้าใส่ร่างสูงของคนพูดจาหยาบโลน ทว่าหมอนแค่นั้น มันก็ทำอะไรคนอย่างเขาไม่ได้เลย

สงครามปรายตามองก่อนจะเดินออกไปจากห้อง เป็นจังหวะเดียวกับลูกคนสนิทที่เดินเข้ามา

“คุณเพียงป่วยเหรอครับ”

“แค่สำออย”

“แล้วนายจะทำยังไงกับเธอต่อไปครับ คุณคะนิ้งบอกว่าคุณเพลิงจะกลับมา นายคิดว่ามันจะเป็นแบบนั้นจริงๆ หรือเปล่า”

“คนหน้าตัวเมียแบบมันก็คงโกหกไปวันๆ”

“นายจะไม่บอกเรื่องที่คุณเพลิงแต่งงานให้คุณคะนิ้งรู้จริงๆ เหรอครับ”

“อยากให้คะนิ้งเร่งเอาเด็กในท้องออกมาเร็วๆ หรือไง” สงครามตวัดสายตาคมดุมามองลูกน้องจนอีกคนก้มหน้าลง

“แล้วถ้าสุดท้ายคุณเพลิงเลือกผู้หญิงคนนั้น…”

“ถ้ามันอยากเห็นน้องสาวของมันตกนรกทั้งเป็นอยู่ตรงนี้ก็ช่างหัวมัน น้องกูเจ็บ น้องมันก็ต้องเจ็บเหมือนกัน!”

“นายจะปล่อยคุณเพียงไปทำงานที่ไร่แบบนี้ทุกวันแค่นั้นใช่ไหมครับ”

“แล้วแต่อารมณ์ ถ้าไอ้เหี้ยเพลิงกวนตีนกูมากๆ กูก็อาจจะส่งน้องสาวมันให้ไปเป็นเมียคนงาน ปล่อยให้มีผัวสักสิบคนพร้อมกัน” คนแอบฟังถึงกับถอยหลังกรูด ฝ่ามือขาวยกขึ้นปิดปากพร้อมกับกร่นด่าความป่าเถื่อนของนายนั่นอยู่ในใจ

ถ้านายนั่นมีแผนแบบนี้ในใจ แล้วเธอควรปล่อยให้มันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นหรือไง ไม่หรอก เธอไม่ยอมแน่ แต่แล้วเธอจะทำอะไรได้ ให้นั่งร้องไห้นายนั่นก็ไม่สงสาร มิหนำซ้ำยังยิ้มเยาะสะใจน่ะเหรอ

ให้มันรู้กันไปสิว่านายสงครามจะเล่นสงครามประสาทกับเธอได้ฝ่ายเดียว รอดูฤทธิ์ของเธอเถอะ นายนั่นรอรับแรงกระแทกได้เลย

“ไอ้บ้า!” เสียงตะโกนที่ดังจากในบ้านส่งผลให้สงครามปรายสายตากลับไปมองพร้อมกับหลุดเสียงหัวเราะในลำคออย่างพอใจ

อย่าได้คิดว่าเธอจะมาใช้มารยาหญิงกับคนอย่างเขาได้ ต่อให้สวยปานนางฟ้า แต่ถ้าเขาไม่ตามเกมเธอ เธอจะทำอะไรได้ ผู้ชายทั้งโลกมันจะหลงความสวยจนปล่อยให้เธอเป็นฝ่ายคุมเกมก็ช่างหัวมัน แต่ใช้กับคนอย่างสงครามไม่ได้แน่นอน