เสียงเคาะประตูดังจากด้านนอกทำให้คนหันมองส่งสายตาขวางที่ขัดจังหวะเขาอยู่กับเมียสองต่อสอง ไม่เว้นแม้แต่รุ่นน้องจินนี่ที่ได้รับสายตาไม่พอใจเช่นเดียวกัน
“ขอโทษด้วยนะคะ พอดีจินนี่ออกไปทำธุระข้างนอก พี่แขยังไม่ฟื้นเหรอคะ”
จินนี่ว่าจะมาเยี่ยมรุ่นพี่พิมลแขกับหลานน้อยในครรภ์สักครู่แล้วจะกลับบ้านเตรียมเอาของสำคัญมาให้รุ่นพี่พรุ่งนี้ แต่ดูอาการหวงก้างเมียแล้วก็คิดว่าต้องรีบกลับไปเร็วๆ
“ยัง หมอบอกว่าฉีดยานอนหลับเอาไว้แล้วก็จะน่าฟื้นวันพรุ่งนี้ เธอกลับไปก่อนเถอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยมาใหม่ ฉันจะเฝ้าเมียกับลูกฉันเอง”
คำพูดนั้นบ่งบอกชี้ชัดว่าไล่คนนอกไปทางอ้อม ซึ่งจินนี่พอจะรู้ดีว่าสามีของรุ่นพี่พิมลแขหวงแหนมากกว่าที่คิดเอาไว้
“อ้อค่ะ ถ้าอย่างนั้นจินนี่ขอตัวกลับก่อนนะคะ ถ้าพี่แขฟื้นแล้ว บอกพี่แขให้ด้วยนะคะว่าจินนี่เป็นห่วง”
“อย่าบอกนะว่าเธอเป็นคนของคุณแม่ส่งมาช่วยเมียฉันพาหนีไป”
คุณการรู้จักนิสัยแผ
