“พี่เพิ่งรู้ตอนเมื่อน้องแขพาลูกเราหนีออกไปจากโรงพยาบาล พี่ขอโทษสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง พี่รู้ว่าน้องแขคงไม่ให้อภัยคนเลวอย่างพี่ได้ แต่พี่จะยอมทำทุกอย่างเพื่อน้องแขและลูก อย่าไล่พี่ออกไปอีกเลยนะครับ”
คุณการหรือเล็กบอกกับตัวเองว่าเพิ่งสำนึกผิดช้าเกินไป ชายหนุ่มยังคงรักพิมลแขตลอด แต่เป็นความแค้นที่เกิดจากการเข้าใจผิดคิดไปเองของตัวเขาล้วนๆ ทำให้เขาเผลอทำร้ายคนที่เขารักสุดดวงใจ เขาเป็นคนรักที่แย่มากจริงๆ
“รู้ตอนนี้มันก็สายเกินไปแล้วค่ะ แขว่าพี่เล็กควรถอดใจจากแขเถอะค่ะ ไม่ว่ายังไงแขก็ไม่มีวันกลับไปหาพี่ ให้พี่เหยียบย่ำศักดิ์ศรีลูกผู้หญิงของแข ทำเหมือนแขเป็นสิ่งของที่จะทำอะไรก็ได้”
พิมลแขปิดโอกาสขอแก้ตัวความเลวทรามของอดีตสามี เธอยังไม่หันมามองหน้าเขาด้วยซ้ำไป เพราะเธอเกลียดเขามากจนเกินกว่าจะให้อภัย
“พี่จะพิสูจน์ตัวเองด้วยการกระทำมากกว่าคำพูดว่าพี่สำนึกผิดและอยากดูแลแขกับลูก ไม่ต้องเครียดนะ เ
