พอเดินผ่านประตูคาเฟ่เข้าไป พรีมมองหาคนที่เธอออกมาพบทันที ผู้หญิงคนนั้นบอกว่านั่งอยู่โต๊ะมุมขวาในสุดของร้าน พรีมมองเห็นเธอแล้ว ผู้หญิงคนที่นั่งอยู่เก้าอี้ตรงนั้นสวยเด่นกว่าใครในร้าน เธอสวมชุดเดรสเกาะอกสั้นและรัดรูปสีเหลืองมัสตาร์ดขับผิวขาวนวล ใบหน้าถูกแต่งแต้มจนเธอสวยสะดุดตาทว่าไม่มากไม่น้อยเกินไป ผมยาวปล่อยคลอเคลียแผ่นหลังเนียน ยิ่งมองก็ยิ่งพบว่าเธอเย้ายวนและมีเสน่ห์จริง ๆ
“สวัสดีค่ะ คุณเอวา” พรีมทักทายเธอ และเอ่ยชื่อที่เธอแนะนำตัวในแชท เพื่อให้มั่นใจว่าทักไม่ผิดคน ผู้หญิงคนนั้นเงยหน้าขึ้นมามองพรีมที่สวมเสื้อยืดกางเกงขาสั้นธรรมดาตั้งแต่หัวจรดเท้า เธอยิ้มหยันก่อนเอ่ยทักทายอย่างไว้ตัว
“สวัสดีค่ะ คุณพรีม เชิญนั่งสิคะ”
พรีมนั่งลงตามคำเชื้อเชิญของเธอ พอก้นแตะเก้าอี้ พรีมยังไม่ทันได้พูดอะไร ผู้หญิงตรงหน้าก็เปิดฉากต่อว่าเธอด้วยถ้อยคำสุภาพแต่บาดลึกจนเจ็บไปทั้งหัวใจ
“ชิณณ์กับฉันเป็นคู่หมั้นกัน
