"ที่นี่คือบ้านคุณพ่อหรอคะ" อลินยืนมองคฤหาสน์หลังใหญ่สุดหรูหราของแทนไท หลังจากอาชิไปรับที่สนามบิน
"ใช่ครับ ตั้งแต่คุณพ่อจำความได้ คุณพ่อก็อยู่ที่บ้านหลังนี้จนโตเลยครับ แต่พอหมั้นกับคุณแม่ คุณพ่อก็ไปอยู่ที่คอนโดของคุณแม่"
"น้องอลิน!!" เสียงใสๆ ของสามพี่น้องดังออกมาจากในบ้านก่อนที่จะวิ่งกรูกันมาปรากฏตัวตรงหน้า
"สวัสดีค่ะอาอธิ อาไนท์" บัวยกมือไหว้อธิกับไนท์
"สวัสดีครับอาอธิ อาไนท์" สองแฝดปุณณ์ ปัณณ์ยกมือไหว้อธิ ไนท์ เช่นกัน
"พี่บัว พี่ปุณณ์ พี่ปัณณ์ คิดถึงจังเลย" อลินยิ้มกว้างด้วยความดีใจ ก่อนจะกอดกันกลม
"พี่บัวก็คิดถึงน้องอลิน"
"พี่ปุณณ์ก็คิดถึงน้องอลินคนสวย"
"แต่พี่ปัณณ์คิดถึงน้องอลินคนสวยมากกว่าทุกคนเลย"
"เยอะ!" บัวกับปุณณ์พูดใส่หน้าปัณณ์พร้อมกัน
"เข้าบ้านกันดีกว่าครับเด็กๆ คุณปู่คุณย่ารออยู่นะ" อาชิชักชวนทุกคนเข้าบ้าน
"อลินคนสวยของปู่" แทนไทอ้าแขนรอรับกอดหลานสาว
"คุณปู่ สวัส
