บทที่ 21

1944 Words

สนามไดรฟ์ในช่วงสายบัดนี้ไม่ต่างกับแหล่งซ่องสุมของก๊วนแก๊งไฮโซคนดัง หลังเคลียร์ภาระงานหนักอึ้งที่โรงพยาบาลเรียบร้อย เจ้าพ่อหนุ่มรีบบึ่งสปอร์ตคาร์มาออกรอบกับเพื่อนสนิทกลุ่มเดิม "นาน ๆ จะมาเจอพวกกูสักทีนะมึง นึกว่าจะหมกตัวอยู่แต่ที่นู่นไม่กลับมาเจอเพื่อนเจอฝูงแล้ว" พิรัชต์เย้าแหย่ด้วยความคิดถึง "ก็กูยุ่งไหมวะ อีกอย่างช่วงนี้มึงก็รู้กูต้องดูแลหลายโพรเจกต์" "เออ กูพอได้ข่าว สรุปพ่อมึงป่วยเป็นไงบ้าง ดีขึ้นหรือยัง" "ไม่รู้ เป็นโรคสำออยมั้ง" เสียงเยือกเย็นตอบพร้อมพายุอารมณ์ขนาดย่อม ตั้งแต่เจอหน้าบิดาวันก่อน เขาก็ไม่เห็นอีกฝ่ายที่บอร์ดบริหารอีกเลย ได้ข่าวเข้าหูว่าธนินท์ไปพักผ่อนพร้อมลินญาที่เขาใหญ่ เหลือเพียงยายกาฝากพาขวัญซึ่งตั้งหน้าตั้งตาเรียนรู้งานอย่างกระตือรือร้น เหมือนแมลงยุบยิบก่อกวนกลางใจแกร่งเป็นระยะขณะคิดถึงหน้าน้องสาว เขาหมั่นไส้เพราะมองเจตนารมณ์หล่อนออก คงอยากให้ผู้บริหารคนอื่นเอ็น

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD