เมื่อวาได้รู้ว่าพี่เบลล์ยังคงห่วงใยเธออยู่ หลังจากเลิกเรียนหญิงสาวก็รีบบึ่งรถมายังคอนโดของชายหนุ่ม เธอนั่งรออยู่อย่างนั้นตั้งแต่หกโมงเย็นจนถึงสองทุ่มแต่ทว่าพี่เบลล์ก็ยังไม่กลับมาสักที วาตัดสินใจโทรหาแต่เขาก็ไม่รับสาย หญิงสาวจึงไม่สามารถทำอะไรได้มากกว่าการนั่งรอ
วานั่งรออยู่นานสองนานจนเผลอหลับไปเป็นจังหวะที่พี่เบลล์กลับมาพอดี ชายหนุ่มเห็นเธอนั่งหลับอยู่ตรงนั้นก็พยายามแข็งใจทำเป็นไม่สนใจแล้วเดินขึ้นห้องไป เขาเข้าไปอาบน้ำแต่งตัวเตรียมเข้านอนแต่ก็อดเหลือบมองนาฬิกาไม่ได้ นี่ก็เกือบสี่ทุ่มแล้ว ไม่รู้ว่าวาจะกลับบ้านกลับช่องหรือยัง
และแล้วพี่เบลล์ก็ทนไม่ไหวเดินออกจากห้องลงไปที่ล็อบบี้ก่อนจะเห็นวากำลังนั่งชะเง้อมองไปทางประตู
"วา!"
หญิงสาวในชุดนักศึกษารีบหันขวับมามอง
“พี่เบลล์”
“...”
วารีบลุกจากโซฟาแล้วเดินเข้ามาหาชายหนุ่ม
“พี่เบลล์ วาขอโทษ วายอมทุกอย่างแล้ว วาทนไม่ได้ถ้าจะไม่มีพี่เบลล์ใ
