ธีรภัทรถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อเห็นรถยนต์ของเพื่อนสนิทแล่นออกจากบ้านไป ชายหนุ่มปิดม่านลงอย่างเดิมก่อนจะหยิบชุดนอนเดินเข้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำเพราะอาบน้ำมาจากบนเรือเรียบร้อยแล้วพร้อมลดาวดี เมื่อเดินออกมาจากห้องน้ำก้าวขึ้นเตียงก็พบว่าร่างบางนอนมองเขาตาแป๋วอยู่ก่อนแล้ว
“อ้าวลดา ตื่นขึ้นมาทำไมครับ” ธีรภัทรถามอย่างอ่อนโยน ลดาวดีเบียดร่างเข้าหาธีรภัทรซบหน้าลงบนอกและใช้ลำแขนเรียวกอดรอบเอวสอบไว้หลวมๆ ทำให้ธีรภัทรยิ้มอย่างเอ็นดู
“ขี้อ้อนจริง” ปลายจมูกโด่งกดลงที่แก้มนิ่มอย่างหมั่นเขี้ยว
“ก็ลดาตื่นมาไม่เห็นคุณธีนี่คะ ลดาไม่อยากนอนคนเดียว” ลดาวดีเอ่ยเสียงออดอ้อน
“โอ๋ๆ ผมอยู่นี่แล้วไงครับ พอดีว่าเพื่อนสนิทผมมาน่ะ ก็เลยออกไปต้อนรับ” ธีรภัทรบอก
“อ้าว เหรอคะ ลดาไม่รู้เรื่องเลย”
“ก็ลดาหลับสลบไสลตั้งแต่อยู่บนเรือจนผมอุ้มมาส่งในห้องนอนยังไม่รู้สึกตัวเลยจะรู้ได้ไง”
“แล้วตอนนี้พวกเขาอยู่ไหนล่ะคะ”
“ออกไป
