แผนรักจอมทระนง

ตอนที่ 10

เมื่อลดาวดีอาบน้ำเสร็จก็สวมเสื้อเชิ้ตตัวโคร่งของธีรภัทรแทนชุดนอน แต่ที่หนักใจคือภายใต้เสื้อตัวโคร่งนี้ไม่มีอะไรเลยนอกจากเนื้อตัวโล่งๆ จนเธอรู้สึกไม่มั่นใจเอาเสียเลย ธีรภัทรยิ้มชอบใจเมื่อมองเธอเพราะเขารู้ดีว่าภายใต้เสื้อตัวนี้คือเนื้อนิ่มๆ หอมๆ ไร้อาภรณ์มาขวางกั้น ชายหนุ่มเดินเข้ามาหาเธอที่ยืนเก้ๆ กังๆ อยู่หน้าตู้เสื้อผ้าขนาดใหญ่แล้วตวัดร่างเธอขึ้นอุ้มเดินไปที่เตียงทันที

“อุ๊ย...คุณธีปล่อยค่ะ ลดาเดินเองได้”

“อย่าดื้อน่าลดาได้เวลานอนแล้ว” ธีรภัทรวางร่างบางลงบนเตียงอย่างทะนุถนอมก่อนจะก้าวตามขึ้นมาแล้วตวัดร่าง บอบบางของเธอไปกอดแนบอก

“เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมจะให้คนไปซื้อเสื้อผ้ามาให้ แต่คืนนี้คงต้องใส่เสื้อผมไปก่อน แต่ผมว่าไม่เห็นเป็นไรเลยลดาไม่ใส่อะไรเลยน่ารักจะตายผมชอบ” ลดาวดีได้แต่ค้อนคนพูดอย่างไม่กล้าโต้แย้งเพราะกลัวเขาจะทำอะไรเธอมากกว่าแค่การกอด

“หลับซะคนดี” ธีรภัทรจูบลงบนหน้าผากเนียนแล้วกอดรัดร่างนุ่มนิ่มไว้แนบอก ลดาวดีนอนเกร็งในช่วงแรกแต่เมื่อเห็นว่าเขาไม่ได้มีท่าทีลุกลานใดๆ เธอจึงผ่อนคลายลงก่อนจะคิดเรื่อยเปื่อยไปว่านี่มันความจริงหรือความฝันกันแน่ เธอได้มานอนอยู่ในอ้อมกอดของผู้ชายที่ผู้หญิงครึ่งค่อนประเทศปรารถนา แต่เธอผู้หญิงธรรมดาไม่มีอะไรคู่ควรกับเขาเลยกลับได้รับโอกาสนั้นหญิงสาวรู้สึกหัวใจพองโตมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก ถ้านี่เป็นความฝันเธอก็อยากจะฝันดีแบบนี้ตลอดไป ลดาวดียิ้มให้กับตัวเองก่อนจะเบียดร่างเข้ากับอกอุ่น หญิงสาวเอื้อมแขนกอดรอบเอวของเขาก่อนจะหลับตาลงอย่างแสนสุข

ต่างจากธีรภัทรเมื่อเห็นร่างในอ้อมแขนหลับไปแล้วแต่เขากลับลืมตาโพลงในความมืด ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนที่ก้าวขึ้นมาบนเตียงของเขาแล้วจะได้นอนหลับสบายๆ โดยไม่ผ่านสงครามสวาทอันร้อนแรงจนต่างคนต่างหมดแรงไปซะก่อน ลดาวดีเป็นผู้หญิงคนแรกที่เขาปล่อยให้นอนร่วมเตียงโดยไม่ทำอะไรเมื่อเห็นเธอแสดงอาการว่ายังไม่พร้อม เขาไม่ต้องการฝืนความรู้สึกของเธอตรงกันข้ามเขากลับรู้สึกอยากรอถึงวันที่เธอพร้อมที่จะเป็นของเขาอย่างเต็มใจ เขาไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้ ธีรภัทรลืมนึกไปว่าช่วงเวลาที่เขาอยู่กับลดาวดีตั้งแต่ลากเธอเข้าห้องมาด้วยความโมโหนั้นเขาไม่ได้นึกถึงสิ่งที่เพื่อนๆ ท้าพนันเอาไว้เลยแม้แต่น้อย ทุกอย่างล้วนมาจากความรู้สึกจากก้นบึ้งของหัวใจล้วนๆ ที่สั่งให้เขาทำแบบนี้กับเธอ

แม้จะนอนดึกแต่ลดาวดีกลับตื่นเช้า หญิงสาวกระพริบตาเพื่อให้สายตาได้ปรับรับแสงสว่างแต่ต้องขมวดคิ้วเมื่อเพดานห้องที่คุ้นเคยเปลี่ยนไปเป็นเพดานที่ประดับด้วยช่อเซนเดอเรียสวยงามหรูหรา ไม่ใช่เพดานสีขาวสะอาดตาเหมือนที่ห้องของเธอพลันเธอก็รู้สึกได้ถึงอะไรหนักๆ ที่พาดอยู่ที่เอวคอด หญิงสาวก้มลงมองก็เห็นท่อนแขนแน่นตึงไปด้วยกล้ามเนื้อของใครบางคนเมื่อมองไล่ขึ้นไปก็เห็นใบหน้าคมคายหล่อเหลาของคนที่สาวๆ ทั้งหลายคลั่งไคล้นักหนา แล้วเมื่อจำได้ว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นกับตัวเองบ้างหญิงสาวก็หน้าแดงทันที ฝ่ามือใหญ่ที่ประกอบไปด้วยนิ้วเรียวสวยอย่างคนที่ไม่เคยทำงานหนักนี่เองที่ลูบไล้ไปทั่วเนื้อตัวของเธอเมื่อคืน ไหนจะริมฝีปากที่จุมพิตไปทั่วแถมทิ้งร่องรอยเอาไว้ที่เนินอกของเธอเต็มไปหมด ลดาวดียกสองมือขึ้นกุมแก้มเมื่อรู้สึกได้ถึงอาการร้อนเห่อที่พุ่งขึ้นมาเมื่อนึกถึงสิ่งที่เธอและเขาทำร่วมกันเมื่อคืน ยามหลับเขาดูไร้พิษสงแต่ก็ดูดีเหลือเกิน ลดาวดีคิดอย่างภูมิใจที่มีโอกาสได้ใกล้ชิดและเป็นผู้หญิงที่ธีรภัทรเลือกให้เคียงข้างกาย เธอสัญญากับตัวเองว่าจะเป็นคนรักที่ดีไม่ทำให้เขาต้องหนักใจและอับอายขายหน้าคนอื่น เธอจะซื่อสัตย์ต่อเขาเพียงผู้เดียวตลอดไป

“คุณธีคะ” ลดาวดีเอื้อมมือไปเขย่าแขนเพื่อปลุกธีรภัทร

“หืม...ว่าไงครับลดา” ชายหนุ่มขานรับเสียงงัวเงียเนื่องจากเมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็ปาเข้าไปเกือบสว่าง

“ไปส่งลดากลับบ้านหน่อยนะคะ ลดาเป็นห่วงยาย” ลดาวดีขอร้องเสียงหวาน ธีรภัทรหรี่ตาขึ้นมองพลางใช้แขนแข็งแรงตวัดร่างบางที่นั่งอยู่ข้างๆ ล้มลงไปบนอกกว้างแล้วก็ไม่รอช้าที่จะหากำไรจากคนตัวหอมในอ้อมกอด

“อุ๊ย...คุณธีพอได้แล้วค่ะ ไปส่งลดาก่อนนะคะ...นะ” ตอนแรกที่คิดว่าจะกักตัวไว้อีกสักหน่อย แต่พอเจอลูกอ้อนแบบนี้ธีรภัทรเลยแพ้ทางให้คนตัวเล็กแบบราบคาบเลยทีเดียว

“โอเค...กลับก็กลับขอผมอาบน้ำแต่งตัวแปปหนึ่ง เอ๊ะ...

หรือจะอาบพร้อมกันเลย” ธีรภัทรหันมาทำสายกรุ้มกริ่มใส่เธอ

“ไม่ค่ะ...คุณธีอาบก่อนเลย เดี๋ยวลดาอาบทีหลัง” ลดาวดีปฏิเสธพลางดันหลังเขาเข้าห้องน้ำไปทันที ไม่อย่างนั้นคนตัวโตก็จะอิดออดหาเรื่องเอาเปรียบเธออยู่ร่ำไป เมื่อธีรภัทรจัดการอาบน้ำเสร็จเรียบร้อยก็เป็นคิวของเธอบ้างและเมื่อเธอออกมาจากห้องน้ำก็พบว่าเขาเตรียมชุดเดรสตัวสวยซึ่งดูก็รู้ว่าราคาแพงระยับ แต่ที่ทำให้เธอหน้าทำหน้าไม่ถูกคือชุดชั้นในครบเซ็ตที่เขาเตรียมไว้ให้ซึ่งเธอใส่ได้พอดีเป๊ะ

“พอดีใช่ไหมครับลดา จะไม่พอดีได้ไงก็ผมวัดเองกับมือ” ลดาวดีส่งค้อนวงเบ้อเริ่มใส่คนช่างเย้าแหย่